KELEBEK ÖMRÜ (TÖRE) {TAMAMLANDI}

33.Bölüm/Yaşamak

▶Bu Kitap Tamamiyle Hayal Ürünüdür ve Tüm Hakları Bana Aittir!!

SINIR : ""115"" OYY!! (SINIR NE ZAMAN DOLARSA BÖLÜM O ZAMAN!!....""115"" Oya Bölüm!!))

Gecenin verdiği eşsiz rengi ben senin gözlerinde gördüm,ayazdın yaza dönüştün!Yüreğimde ki bir tutam kor parçasıyla bu kadar yanmak mı,canım yanmıyor sevdiğim inan!Belkilikti gönlüm hiç ummadığı sevdana bulaştı!...

Banyodan çıkmış ve üzerimi değiştirmiştim bile -bu hızım onu daha da erken görmekti!-Dedikleri hala kulaklarımda çınlıyordu ve bu çınlamalar nedensizce canımı yakıyordu.Katlanılmaz bir işkence görüyormuşum gibi hissediyordum kendimi,işte dedikleri bana bu kadar dokunmuştu!Neymiş aramızda '7' yıl varmış!

"Hayır olsa ne olacak,buralarda normal zaten daha fazla olmamasına şükretmeli.Tövbe yarabbim!."

Odada olmadığının farkına vardıktan sonra sabırlar çekip 'Yine nereye kayboldun!?' dedim gür bir sesle!Odanın kapısını hızla açıp sertçe üzerine çektim.Korkuluğa büyük adımlarla yaklaşırken Berfin'in anamın yanına ve gelen misafirlere ilerlediğini görünce dediklerinin hiç takmadığını gördüm.Gözlerimi kısıp onun anama yaklaşımını izledim.Sıcak kanlı,sempatik ve olduğunca güzeldi benim küçük karım.Yüzüme tebessümümü koyup onu daha da bir izlemeye koyuldum.

Konuşmalara başlanmıştı,Berfin'in mutlu olduğunu görünce arkamı dönüp gidecektim ki birden ince çığlığa benzer bir ses duymam ve bu sesin karıma yönlenmiş bir ses olduğunu saniyesinde kavrarken hızla onlara döndüm:

"Neee,Hazar evlendi mi teyze?"

Sesin geldiği yöne yönlendirdiğim de bakışlarımı teyzemin kızı Dicle'yle karşılaşmam saniyelerimi bile almamıştı!kaşlarımın biri çatık biri kalkık merdivenlere ilerleyip anamdan önce ben konuşmaya girdim -buradayım ne olur dercesineydi ses tonum-

"Hee Dicle beğenmedin?"

Yavaş yavaş bana döndüler.Dicle bağırdığında ayağa kalkmıştı ve şimdi de anam ve Berfin ayağa kalkmıştı.Sırayla yüzlerini inceledim.Anam sakin olmam konusunda bana el işaretleri yapıyordu ama Dicle'nin aniden bağırması hele ki karıma yönelik bağırması benim canımı sıkmıştı.Ellerim cebimi bulduğunda hızla aşağı indim.

"Xayırdır Dicle nedir bu ses tonu?"

Dicle beni gördüğüne önce bir sevinmiş,gülümsemişti ama hemen ardından bu sorumla afallamıştı.Şaşkınca bana baktı,ben bana baktığı gibi cevap vermesini istedim.Başını aşağı yukarı sallayıp ağzını açtı:

"Hazar yani şey Hazar Ağam ben.Ben duyunca şaşırdım tanırsın beni ben şaşırdığım da ya da korktuğum da bağırırım."

Ona alaylar seste güldüm ve ardından yüzümde ki gülümsemeyi yok edip hemen gözlerimi onun gözlerinde sabitleştirdim.Kimseyi düşünmeden,ayıptır mayıptır demeden Berfin'in elini tutup havaya kaldırdım.Berfin'in şuan şaşkınlıktan nasıl bir hale büründüğünü adım gibi tahmin edebiliyordum.Kızarmaya da yavaştan başlamıştır!.

"Tamam peki duyduğun da bir daha şaşırmaman için ben bir kez daha söyleyeyim...Karşında görmüş olduğun ve elini tutmuş olduğum kadın benim KARIM!!..Anladın mı benim akıllı kuzenim Dicle(!)"

Gözlerini bir milim dahi oynatmadan tutup kaldırdığım ele bakmış ve ben indirdiğimde gerçek hayata dönüp başıyla beni onaylamıştı.Babam ve Berzan ağabeyim de merdivenlerden yukarı çıkmış bu görsel şova tanık olmuştular.