The Other World:The First Prophecy

κεφάλαιο 17

«Της έκανε μάγια»μου είπε αόριστα.

«Δεν γίνεται να την γιατρέψουμε;»την ρώτησα με την ελπίδα να ακούσω θετική απάντηση από τα χείλη της.

«Θα προσπαθήσω,η μητέρα μου κατέχει φωτεινή μαγεία και μου έχει μάθει κάποια ξόρκια»είπε και εγώ την αγκάλιασα σφιχτά σιγομουρμουρίζοντας ασταμάτητα ευχαριστώ.

Με την βοήθεια της μυστηριώδης κοπέλας,ξάπλωσα την Πάιπερ στο κρύο χώμα του ξέφωτου.Εκείνη έβγαλε ένα αρχαίο βιβλίο και άρχισε να ψάχνει τις σελίδες του μανιωδώς για να βρει το κατάλληλο ξόρκι θεραπείας.

«Το βρήκα»την άκουσα να λέει μετά από λίγο και την είδα να δείχνει μια ξεφτυσμένη σελίδα,στην οποία απεικονίζονταν ένας τεράστιος κύκλος με αρχαία σύμβολα στο εσωτερικό του.

«Το ξόρκι που θα επιχειρήσω να κάνω είναι πολύ δύσκολο οπότε θα χρειαστώ την βοήθεια σου»κοίταξε για λίγο την Πάιπερ και με έναν αναστεναγμό συνέχισε«απηγγείλε μαζί με εμένα, τα λόγια που βλέπεις να αναγράφονται στο βιβλίο με τα ξόρκια»μου έπιασε το χέρι και με κοίταξε στιγμιαία «Αυτό που πάμε να κάνουμε είναι επικίνδυνο για κάποιον με το δικό μας μαγικό επίπεδο οπότε αν δεν θες θα το καταλάβω»

«Τι είναι αυτά που λες»της φώναξα«Η Πάιπερ είναι φίλη μου και εξαιτίας του θείου μου είναι σε αυτήν την κατάσταση και πιστεύεις ότι θα την αφήσω έτσι;»το σοκ διαγράφονταν στα μάτια της αλλά δεν με ένοιαζε πλέον.Κινδύνευε η φίλη μου και εγώ θα την έσωζα με κάθε κόστος.

«Είμαι έτοιμη»της είπα αποφασιστικά και σηκώθηκα με δύναμη  από το έδαφος.

«Επανέλαβε μαζί με εμένα»είπε και πήρε το βιβλίο με τα ξόρκια στα χέρια της , καθώς εγώ της κρατούσα το δεξί της ώμο.

«Γιορ σανταρ νικ σεζαρ,γιουκ τουρουρ φελ ιμας»αρχίσαμε να λέμε φωναχτά αλλά δεν γινόταν τίποτα.

«Πιο δυνατά αυτή τη φορά»ακουσα την φωνή της να με προστάζει.

«Γιορ σανταρ νικ σεζαρ,γιουκ τουρουρ φελ ιμας»αυτή τη φορά το είπαμε πιο δυνατά αλλά και πάλι δεν ένιωσα ούτε μία στάλα μαγείας να με διαπερνάει ενώ τα μάτια της Πάιπερ δεν πετάρισαν ούτε για ένα δευτερόλεπτο.Ήταν ερμητικά κλειστά.

«Νιώστο Λίζα.Νιώσε την μαγεία να ρέει μέσα σου.Νιώσε την φωτιά και το νερό να πάλλονται για το ποιος θα υπερισχύσει.Συνδέσου με τις δυνάμεις σου και σκέψου την Πάιπερ.Σκέψου ότι την θεραπεύεις»αυτά είπε και τότε σαν από θαύμα κάτι ξύπνησε μέσα μου.Κάτι πρωτόγνωρο για μένα.Δεν έχασα χρόνο και συνέχισα να λέω το ξόρκι, πριν η λάμψη που με διαπερνούσε να εξαφανιστεί.