The Other World:The First Prophecy

κεφάλαιο 30

Γυρίσαμε και οι δύο συνχρονισμένα τα κεφάλια μας για να βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με έναν θυμωμένο Λίαμ.Τα γκρίζο γάλανα μάτια του έκρυβαν μια απέραντη θλίψη ενώ η έντονα σφιγμένες γροθιές, του πρόδιδαν την οργή που αισθανόταν εκείνη την ώρα.Για λίγο μείναμε και οι τρεις να κοιτιόμαστε αμίλητοι, όταν αποφάσισα πρώτη να σπάσω τη σιωπή.

«Λίαμ...»ξεκίνησα να λέω αλλά οι λέξεις έμοιαζαν να είχαν φυλακιστεί στο στόμα μου καθώς ένα αόρατο τείχος τις εμπόδιζε να βγουν.

«Έκανα κάτι που σε πείραξε;δεν ήμουν ευγενικός μαζί σου;δεν σου μιλούσα όμορφα;σε στεναχώρησα ποτέ;»άρχισε να μου φωνάζει καθώς έκανε γιγαντιαία βήματα για να έρθει κοντά μου.Ο βηματισμός του έγινε πιο αργός όταν με πλησίασε ενώ το συναίσθημα απέχθειας που εισέπραττα από τα μάτια του ήταν αρκετό για να κατεβάσω ντροπιασμένη το κεφάλι μου.Δεν ήξερα γιατί ένιωθα ντροπή.Μέσα που είχαν ξεκαθαριστεί όλα προ πολλού.Όταν ήμουνα με τον Λίαμ ένιωθε τόσο λάθος σε σχέση με τις στιγμές μου με τον Άλεξ.Ο Λίαμ για μένα ήταν ο καλύτερος μου φίλος και έτσι θα παρέμενε.Παρόλα αυτά,δεν μπορούσα να αγνοήσω τον κόμπο που είχε δημιουργηθεί στο λαιμό μου εμποδίζοντας με να πάρω ανάσα.Ίσως τα ένιωθα όλα αυτά επειδή ήξερα ότι τον πλήγωσα.Ίσως επειδή τον κορόιδευα τόσο καιρό ότι θα μπορούσε να παίξει κάτι μεταξύ μας ενώ η καρδιά μου άνηκε από την πρώτη στιγμή στον Άλεξ.Δεν πρόλαβα να του πω κάτι καθώς έκανε μια απότομη στροφή και έφυγε δακρυσμένος.Δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο τα δάκρυα της ενοχής και των τύψεων.Τα βουβά δάκρυα μου πότιζαν τα πλακάκια του διαδρόμου καθώς τα στιβαρά μπράτσα του Άλεξ με έσφιγγαν στην ζεστή αγκαλιά του.Μετά από λίγο και χωρίς να του πω κάτι,ξέφυγα από την αγκαλιά του και πήγα στο κοιτώνα της φωτιάς,όπου βρισκόταν και το δωμάτιο μου.Η ώρα είχε περάσει και αύριο όπως μου είπε η διευθύντρια Αλέγκρα μας περίμενε μεγαλη μέρα.

                              ~•~

Σήμερα ξύπνησα κενή.Ένιωθα πώς είχα χάσει έναν πολύ καλό μου φίλο και κυριολεκτικά....είχα όντως χάσει.Αυτό όμως δεν θα με σταματούσε από το να ξανακερδίσω τη φιλία του γιατί το άξιζε.Ο Λίαμ ήταν εκεί για μένα όταν τον χρειαζόμουν,όταν έβλεπα τον Άλεξ να φιλιέται με άλλες,όταν ένιωθα μόνη και η Κάμι με την Πάιπερ δεν ήταν εκεί.Για αυτό δεν θα τα παρατούσα.Θα του εξηγούσα ότι δεν έχω αισθήματα για εκείνον αλλά αυτό δεν  σήμαινε ότι δεν τον νοιάζομαι και ότι δεν τον χρειάζομαι στη ζωή μου!