κεφάλαιο 29

549 42 7
                                    

«Ποιοί είστε ή μάλλον....τι είστε;»τα ρώτησα μπερδεμένη καθώς έκανα ένα βήμα μπροστά για να τα δω καλύτερα.

«Είμαστε οι εσωτερικές σου ουσίες Λίζα»πήρε πάλι το λόγο το κόκκινο πτηνό«Είμαστε η πηγή της δύναμης σου και είμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε να την ξεκλειδώσεις και να την κάνεις δικιά σου»

«Τι εννοείται; Μέχρι τώρα την χρησιμοποιούσα μια χαρά, πώς γίνεται να μην ήταν δικιά μου;»ρώτησα εμφανώς μπερδεμένη.

«Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσες ένα μέρος της.Μια στάλα της μαγείας σου.Δηλαδή....τίποτα.Είσαι γεννημένη για μεγάλα πράγματα Λίζα και αυτό φαίνεται από την ύπαρξη μας στην ψυχή σου»είπε αυτή τη φορά το γαλάζιο άλογο.

«Εγώ είμαι ο πανάρχαιος Φοίνικας.Ο τρόμος και ο φόβος τον άνθρωπων αφού μπορούσα μόνο με μια ανάσα μου να κάψω ολόκληρο χωριό»είπε ξανά το κόκκινο πτηνό ή μάλλον...ο φοίνικας.«Ονομάζομαι Έρις και μαζί η φωτιά που είναι εγκλωβισμένη στα σωθικά σου θα ελευθερωθεί καίγοντας τα πάντα στο διάβα της.

«Εγώ είμαι ο Πήγασος του νερού.Αιώνιος φύλακας του,προστατεύοντας το από εχθρούς που σκοπό έχουν να το μολύνουν.Το όνομα μου είναι Νηρηίδα και μαζί θα προστατέψουμε τα νερά όλου το κόσμου»είπε το γαλάζιο άλογο που αποδείχτηκε τελικά Πήγασος του νερού.

«Τι πρέπει να κάνω για να γίνω ένα με εσάς;»τους ρώτησα.

«Άγγιξε μας Λίζα»ήταν το μόνο που είπαν και υπάκουσα σχεδόν αμέσως.Μόλις τα άγγιξα ένα κύμα ηλεκτρισμού με διαπέρασε.Μπορεί να μην ήταν τόσο δυνατό σαν αυτό που νιώθω όταν αγγίζω τον Άλεξ, αλλά ήταν αρκετά ισχυρό για να εκτοξευθώ ως την άλλη άκρη του δωματίου.Το κεφάλι μου πονούσε και δεν ήταν από την πτώση.Ένιωθα μια περίεργη λάμψη να περιβάλλει το κορμί μου ενώ ένιωθα πιο ισχυρή από ποτέ.Πήγα να στηριχτώ στα χέρια μου για να σηκωθώ όταν μια τεράστια μαγική πύλη εμφανίστηκε μπροστά μου παρασέρνοντας με μέσα της.

«Να προσέχεις Λίζα και να θυμάσαι πως πάντα είμαστε μαζί σου,έτοιμοι να σε βοηθήσουμε να ολοκληρώσεις το πεπρωμένο σου»αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσα πριν με παρασύρει το μαγικό πεδίο που είχε δημιουργηθεί από την πύλη.

Όταν ξανά άνοιξα τα μάτια μου, βρισκόμουνα και πάλι καθισμένη στην κόκκινη καρέκλα του γραφείου,της διευθύντριας Αλέγκρας.

«Πέτυχε;»με ρώτησε μια περίεργη διευθύντρια Αλέγκρα ακριβώς από επάνω από το κεφάλι μου.

The Other World:The First ProphecyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin