The Other World:The First Prophecy

κεφάλαιο 26

«Ειλικρινά....δεν ξέρω»μου είπε και από τα μάτια του κατάλαβα ότι ήταν όσο μπερδεμένος όσο ήμουνα και εγώ αυτή τη στιγμή.

«Τι εννοείς δεν ξέρεις;»τον ρώτησα προσπαθώντας να βρω απαντήσεις αλλά μάταια ,εκείνος δεν απάντησε.Φάνηκε πώς ήταν χαμένος στις σκέψεις του.

«Άλεξ»τον σκούντηξα και φάνηκε να ξυπνάει από το βαθύ λίθαργό του.

«Συγνώμη αφαιρέθηκα»απολογήθηκε και συνέχισε»Κοίτα Λίζα, από τότε που σε γνώρισα μου συμβαίνουν περίεργα πράγματα.Νιώθω και λέω πράγματα που δεν πρέπει.Σε φίλησα την τρίτη μέρα που σε γνώρισα χωρίς καν να ειμαι ερωτευμένος μαζί σου,απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσα να σου αντισταθώ.Το ίδιο συναίβει και την ημέρα του χορού που σου εξομολογήθηκα πρώτη φορά τα συναισθήματα μου για σένα και σε ξανά φίλησα.Έπειτα είναι και εκείνη η μαγική στιγμή στο δωμάτιο μου, που σου άνοιξα τελείως την καρδιά μου και καταφέραμε να γίνουμε ένα παρόλου που σε γνώριζα μερικές βδομάδες.Δεν ξέρω γιατί το είπα αυτό στον Λίαμ,αλλά όταν είπε ότι δεν σε αγαπάω όπως αυτός θόλωσα.Δεν ξέρω αν όντως σε αγαπάω Λίζα, πραγματικά δεν έχω ιδέα για τα συναισθήματα μου καθώς τα είχα θαμμένα για χρόνια ,με αποτέλεσμα να μην ξέρω πως είναι να νιώθει κάποιος.Όταν το είπε αυτό ο Λίαμ....ένιωσα να χάνω τον έλεγχο από το σώμα μου λες και κάποιος το είχε καταλάβει,ένιωθα την εσωτερική μου ουσία να προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο σε σημείο που να μην μπορούσα να αντισταθώ,έτσι την άφησα να βγει στην επιφάνεια προκαλώντας τον πανικό και ξεστομίζοντας αυτά τα λόγια»

«Δεν....δεν ξέρω τι να πω»,ψέλλισα αθόρυβα και ευτυχώς με άκουσε γιατί ήμουν αρκετά ντροπιασμένη για να μιλήσω δυνατότερα.

«Εκείνη τη στιγμή που ξεστόμισα αυτά τα λόγια,ότι είναι η μοίρα μας να είμαστε μαζί,τα πίστευα.Για κάποιο λόγο πιστεύω πως είναι όντως γραφτό για εμάς να είμαστε μαζί.Το ένιωθα από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα.Αυτή η ανεξήγητη έλξη δεν μπορεί να ήταν τυχαία»Είχε δίκιο το είχα νιώσει και εγώ αλλά αν αυτός δεν είχε τις απαντήσεις που αναζητούσα....τότε ποιος τις είχε;

«Πήγαινε στην διευθύντρια Αλέγκρα,εκείνη ξέρει τα πάντα, είμαι σίγουρη πως θα σε βοηθήσει με τα ερωτήματα σου»με συμβούλεψε και πήγε να φύγει.

«Άλεξ»τον σταμάτησα κρατώντας του το χέρι.

«Θέλω να ξέρεις ότι και εγώ νιώθω πράγματα για σένα απλώς θέλω χρόνο»εκείνος απλώς ένευσε θετικά με το κεφάλι του και πήγε να φύγει,όταν γύρισε και με κοίταξε.