κεφάλαιο 28

536 43 56
                                    

Ξαφνικά το χρώμα από το πρόσωπο της χάθηκε και αντικαταστάθηκε από μια χλωμάδα.Κούνησε νευρικά τα δάχτυλα της καθώς έρχονταν σε επαφή με την καρέκλα της μέχρι που ξεφύσηξε αγανακτισμένα.

«Τι είναι αυτά που μου λες Λίζα;»με ρώτησε τρομοκρατημένη.Πραγματικά δεν καταλάβαινα τη συμπεριφορά της.Γιατί την τρόμαζε τόσο η ερώτηση μου άραγε;

«Πιστεύω πώς με ακούσατε παρά πολύ καλά... Κυρία»έδωσα έμφαση στο κυρία αφού καταλάβαινα πως μου έκρυβε κάτι και εγώ είχα τελειώσει με τα ψέματα μήνες τώρα που βρισκόμουν εδώ.«Από τότε που γνώρισα τον Άλεξ περίεργα πράγματα μου συμβαίνουν και πρέπει να ανακαλύψω το γιατί»

«Πες μου Λίζα, προχωρήσατε;»με ρώτησε απότομα και αδιάκριτα κάνοντας με να κοκκινίσω από την ντροπή.Βλέποντας πως δεν απαντούσα με ξανά ρώτησε σαν υστερικιά,λες και θα ήταν πολύ σημαντικό αν είχαμε προχωρήσει.

«Ναι»της είπα με κατεβασμένο το κεφάλι.

«Όχι.... όχι»άρχισε να μονολογεί«Η προφητεία.....δεν μπορεί....όχι»Δεν καταλάβαινα την αντίδραση της.Γιατί την ένοιαζε τόσο και τι σχέση είχε η προφητεία με εμένα;

«Διευθύντρια Αλέγκρα γιατί το κάνετε τόσο μεγάλο θέμα;στο κάτω κάτω...αυτό είναι κάτι που αφορά μόνο εμένα και κανέναν άλλον»της απάντησα ελαφρώς εκνευρισμένη από την αντίδραση της.

«Κάνεις λάθος Λίζα...αυτό δεν επιρεάζει μόνο εσένα αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα»Δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη.Την κοιτούσα αποσβωλομένη περιμένοντας υπομονετικά τις επόμενες τις λέξεις.

«Λίζα....για το καλό όλων μας....μείνε μακριά του.Μπορεί να έγινε ήδη το κακό αλλά τουλάχιστον μπορούμε ακόμα να το αποτρέψουμε από το να συνεχιστεί και να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις»μου είπε καθώς περίμενε τη δικιά μου θετική απάντηση.Μόνο που εγώ δεν απαντούσα.Καθόμουνα αμέτοχη απέναντι της κοιτώντας την με το πιο ανέκφραστο και παγωμένο μου βλέμμα καθώς δεν ήξερα τι να νιώσω εκείνη τη στιγμή.

«Μα δεν καταλαβαίνω....τι σχέση έχω εγώ με όλα αυτά.....τι σχέση έχει ο Άλεξ με όλα αυτά....και πως συνδεόμαστε με την προφητεία;»τη ρώτησα γρήγορα καθώς δεν άντεχα άλλο να βρίσκομαι στο σκοτάδι.

«Πολύ φοβάμαι πως δεν είσαι έτοιμη να μάθεις ακόμη την αλήθεια»μου είπε και αφησε μια μεγάλη ανάσα,που από ότι φαίνονταν την κρατούσε ώρα,να της ξεφύγει.«Αυτό που προέχει τώρα είναι να νικήσουμε το θείο σου»συνέχισε προσπαθώντας να με πείσει να ξεχάσω το προηγούμενο θέμα.Για καλή της τύχη,ο θείος μου ήταν κάτι που και για μένα είχε πρωτεραιότητα αυτή τη στιγμή.

The Other World:The First ProphecyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin