Unexpected Lover [Completed]

Unexpected Lover : Part 13

Lester's POV.

Ang sakit-sakit ng nararamdaman ko habang nakikita ko na binababoy ni Anton si Mark. Hindi ako makasigaw dahil binusalan ng tauhan ni Anton ang bibig ko bago ito lumabas ng silid. Parang dinudurog ang puso ko! Pumikit na lang ako para hindi ko makita ang mga susunod pang mangyayari. Narinig kong tapos na ang panghahalay nya kay Mark.

"Baby grabe ang sarap mo talaga! Shit! Ang sikip-sikip ng pwet mo kaya naman talagang mabilis akong nilabasan. Walang pwedeng gumawa sayo nito dahil akin ka lang! Pagmamay-ari na kita! Aalis na muna ako baby ha wag mo ko mamimiss agad. Hahaha." Saad ni Anton.

"Gago parausan mo lang ako pero hindi ako magiging sayo! Tandaan mo yan! Kapal ng mukha mo para isipin na mamimiss kita! Kung pwede nga lang wag na kita makita pa!"

"Baby naman ang sakit-sakit naman oh! Wag ganun baby! Hahaha."

"Gago kung umasta ka parang pagaari mo na sya! Kaya lang naman pumapayag si Mark dahil wala sya magawa para tumanggi! Asa ka gago!" Sigaw ni Lester.

"Wala kang pakialam! Gago ka rin! Sorry ka dahil may naipunla na ako sa kanya. Hahaha. Kaya akin na sya!" Sigaw din ni Anton.

At lumabas na sya ng tuluyan.

Ang hapdi ng pwet ko. Shit! Ang sakit-sakit!

"Mark okay ka lang ba? Kaya mo pa? Please tiisin mo lang dahil nararamdaman ko na makakaalis na tayo dito dahil sigurado ako na pinaghahanap na tayo ng mga pamilya natin. Sigurado akong kumikilos na ang Dad ko para mahanap ako." Saad ni Lester.

"Kakayanin ko 'to! Okay pa naman ako. Sigurado ako gumagawa na din ng paraan ang parents ko para mahanap ako."

Greg's POV.

Isang linggo na ang nakalipas pero wala pa rin balita sa anak ko. Nagpunta ako sa police station para makibalita sa kalagayan ng anak ko. Nadatnan ko din ang ibang magulang na naghahanap din ng mga anak nila na nawawala. Pati ang kumpare ko na ama ni Andrew. Nakumpirma ko na mga kaklase din ni Lester ang kasama sa dinukot.

"Chief meron na ba kayong balita sa pagkawala ng mga anak namin? Alam nyo na ba kung saan ang lugar na pinagdalhan sa kanila?"

"Sir hanggang ngayon patuloy pa rin naghahanap ang mga tauhan ko. Patuloy pa rin ang operasyon namin para mahanap sila. Pati sa ibang probinsya ininform ko na din ang mga kapulisan dun para tumulong maghanap."

"Ganun ba Chief sana mahanap na agad sila. Sobrang nag-aalala na kami. Isang linggo na silang nawawala."

Biglang nag-ring ang telepono sa harap ni Chief.

"Hello! Magandang hapon! Talaga?! Nakita na ang pinagtataguan ng mga dumukot sa apat na estudyante ng WestVille University? Saan yung exact location? Pupunta agad kami ngayon. Pakibigay sa akin ang exact address."

"Talaga Chief nakita na?! Saan po yung location? Sasama kami papunta doon." Saad ko.

"Sasama din kami!" Saad ng mga magulang ng kaklase ni Lester.

"Okay sige. Sa Laguna ang location na binigay sa akin. Umalis na tayo." Saad ni Chief.

Maraming kasamang pulis sa pagpunta namin sa Laguna. Makalipas ang apat na oras na byahe ay nasabi sa amin na malapit na kami sa lugar na pinagtataguan ng mga kidnappers.

Huminto na ang mga sasakyan ng pulis at huminto na rin kami at nagsipagbabaan sa aming mga sasakyan. Lumapit sa amin si Chief.

"Dito na lang muna kayo maghintay dahil delikado dun pag sumama pa kayo. Kami na lang ang susugod sa kuta nila." Saad ni Chief.

"Okay Chief dito lang kami." Sagot ko.

Sumugod na sila sa kuta. Maraming pulis ang kasamang sumugod may ilan na naiwan para magmatyag at bantayan kami.

Mark's POV.

May narinig akong putukan sa labas.

"Lester nagkakaputukan sa labas maaring mga pulis na yun. Makakaalis na din tayo dito. Edward! Andrew! Gumising na kayo!"

"Salamat makakaalis na din tayo dito!" Saad ni Lester.

"Mga brad may mga sumugod na pulis dito! Napatay na ang ilan sa kasamahan natin. Nasaan si boss?" Saad ng isang tauhan.

Dumating si Anton.

"Mga bata wag nyo hayaan makapasok ang mga pulis dito! Kayong apat ilabas nyo ang mga yan! Dalhin nyo sa sasakyan sa likod ng bodega na 'to. Bilisan nyo! Sumunod kayo sa akin!"

Pinutol nila ang mga tali na nakagapos sa amin at hinila palabas. Wala na rin kaming lakas para lumaban. Dahil para kaming mga lantang gulay. Palabas na kami sa likod ng bodega ng may magpaputok at agad natamaan si Anton sa balikat.

"Sumuko na kayo at pakawalan ang mga bihag kung hindi iisa-isahin namin kayong barilin!" Sigaw ng isang pulis.

"Hindi kami susuko! Magkakamatayan muna tayo!" Sabi ng isang tauhan ni Anton.

Agad kaming hinila pabalik sa loob. Nagpupumiglas ako kaya naman hinambalos ako ng baril sa ulo ko. Hindi inaasahan ng mga kidnappers na meron na mga pulis sa loob at agad inundayan sila ng suntok na nagpatumba sa apat na kidnappers. Agad sila nilagyan ng posas at dinala sa sasakyan ng mga pulis. Pati na rin si Anton.

Tinanggal ang mga tali na nakagapos sa amin at isinama na palabas. Agad kong nilapitan si Edward.

"Bestfriend kayanin mo! Nakawala na tayo sa mga kidnappers. Malaya na tayo!" Agad ko sya niyakap at ganun din sya akin.

Nakatingin lang si Lester sa aming dalawa. Inakay ko na si Edward palabas.

Natanaw ko naman ang mga magulang ko at pati mga magulang ni bestfriend. Agad silang lumapit sa amin.

"Anak okay ka lang? May masakit ba sayo? Anak salamat naman nahanap na namin kayo!" Niyakap ako ni mom and dad.

Ganun din ang mga magulang ni bestfiend. Agad kaming sumakay sa kanya-kanyang sasakyan namin. Hindi ko na napansin sila Lester at Andrew. Tuluyan na kaming umalis.

****
Sana nagustuhan nyo. Please vote and leave your comment. 😘😘😘