Surging Waves

Twenty

Kung gaano ako kinakabahan kanina papunta palang dito ay mas dumoble pa ito ngayong nakaupo na ako sa harapan ng iinterviewhin namin, si Calbert. Iginagala ko ang tingin ko sa iba't ibang bahagi nang resto bar dahil hindi ko kayang tumingin sa kaniya. Pero nananadya ata siya eh! Kanina pa siya tingin ng tingin sakin!

"So sir, can we start?" Jash asked him.

"Sure. Miss Laison, are you ready?" Napatingin bigla ako sa kaniya nang sinabi niya ang apelyido ko. I clenched my fist dahil parang okay lang sa kaniya ang lahat na parang hindi kami nagkakilala at nagkasama.

Hindi niya pala ako kilala? Pwes hindi ko rin siya kilala! Akala niya ah! I am willing to play his game!

I cleared my throat as I look at him hard. Isang ngisi lamang ang lumabas sa kaniyang labi na mas ikinainit ng ulo ko. "So mister Samson, we heard that lumalago na ang bakery and pastry shop ninyo. Congrats for that."

"Thank you. Lumalago talaga ang bakery ko kasi magagaling ang mga baker namin and we ensure na maganda ang quality ng ngredients pati na nang pagbake ng tinapay namin. We bake our bread with care."

Ang yabang talaga ng lalaki nato. Hindi pa nga ako nag-uumpisang magtanong, nagsimula nang magbangko.

"Wow." Kunwari namamangha kong sabi kahit na sa totoo lang ay binibuwisit ako. "So may plano ba kayong magtayo ng mga branches sa iba pang lugar?"

"At first ay wala talaga akong plano but lately I'm thinking why not? Mas makikilala ang negosyo ko diba?"

"So official na po ba ito?"

"Yes. Nagbabalak akong magpatayo somewhere in this area. Probably near Zacharias Subdivision." I frown. Napakaspecific naman nang sinabi niya at hindi pa nagdalawang isip. Tss, sa Zacharias Subdivision? Sa lugar namin yun eh- what?!

I look at him unbelievably. He's just making fun of me! Siya? Magtatayo ng business niya malapit sa bahay namin? Edi palagi ko na siyang makikita nun! Hindi naman to totoo diba?

"Sir-"

"Drop the sir please. You can call me Calbert." Kung nakakamatay lang talaga ang tingin siguro kanina ko pa nasaksak ng ilang beses ang lalaking 'to.

"Mister Samson," mariin kong sabi sa pangalan niya. "Bakit naman duon niyo naisipang magpatayo sa lahat ng mga lugar na pwede dito sa Pilipinas?"

"I heard may free lot malapit doon and it's convenient for my bussiness kasi malapit lang ang subdivision. People living near there won't need to travel far just to buy bread. Atsaka may maganda kasing view doon eh. One day baka dalhin kita dun para makita mo." He flirtly said na ikinairap ko lang nang patago. Niloloko lang ako nito eh! Paano magkakaroon ng magandang view sa Manila na puno ng mga buildings aber?

"Moving on, ayon nga sa pinag-usapan natin, on the rise na ang business niyo and there are girls everywhere. May napupusuan ka na ba?"

"Is that a personal question miss Laison?" I bite my lower lip at what he said at ramdam ko rin ang pamumula ng mukha ko.

Ang kapal! Kung wala dito si Jashen baka pinagsisigawan ko na siya kahit pa na siya ang special feature ng magazine namin ngayon! Nakalagay kaya ang tanong dito sa papel na hawak ko!

Malutong siyang tumawa nang makita ang reaksyon ko. Oh please, take this man away from me! "I'm kidding Miss Laison. But gusto mo bang malaman talaga?"

"It was written here so we need that information." I sraightly said. Deep inside, oo, gusto ko rin talagang malaman. I waited for his answer.

"As of now, wala." Nagulat ako sa sinabi niya. How dare he lie!