கார்த்திக் கோபத்தில் இருக்க பல்லவி உள்ளே வந்தாள்.
பல்லவி :ஏங்க சாப்பிட வாங்க
கார்த்திக் :ஒண்ணும் வேண்டாம். உங்க கஷ்டத்துக்கு காரணம் நான்தானே
பல்லவி :இங்க பாருங்க அப்படியெல்லாம் இல்ல நீங்க திரும்ப திரும்ப நான் ஏன் கஷ்டத்துல இருக்கேன்னு கேள்வி கேட்டுட்டே இருந்தீங்க நான் விழையாட்டுக்கு சொன்னேன் நீங்காத என்னோட கஷ்டத்துக்கு காரணம்னு நீங்க அதை இவ்ளோ பெருசா எடுத்துப்பீங்கன்னு நான் எதிர்பாக்கல நான் வேணும்னா மன்னிப்பு கேக்குறேன் இப்போ சாப்பிட வாங்க.
கார்த்திக் :பொய் சொல்றிங்க நீங்க உங்க கஷ்டத்துக்கு காரணம் நான்தான்னு சொல்றப்போ உங்க கண்ணுல வலி இருந்திச்சி உண்மை இருந்திச்சி ஆனா இப்போ என்ன சமாதான படுத்த நீங்க சொல்றது எல்லாமே பொய் அதை உங்க கண்ணே காட்டிக்குடுக்குது
பல்லவி :இல்லங்க
கார்த்திக் :நான் அடிக்கடி சொல்றேன் பல்லவி உங்களுக்கு பொய் சொல்ல வராதுன்னு உங்களை கஷ்ட படுத்தின நான் உங்களை விட்டு தள்ளியே இருக்கேன் உங்க கஷ்டமாவது குறையும் என்னால யாருக்கும் எந்த கஷ்டமும் வேண்டாம்.
பல்லவி :சரி எவ்ளோ வேணா தள்ளி இருங்க இப்போ வந்து சாப்பிடுங்க
கார்த்திக் :ஒண்ணும் வேண்டாம் எனக்கு ஸ்டேஷன்ல வேலை இருக்கு.
அவனுடைய கைகளை தன்னுடைய தைரியத்தை வரவழைத்துகொண்டு பிடித்தாள் பல்லவி. கார்த்திக் பல்லவியை பார்த்தான்.
பல்லவி :சரி வந்து சாப்பிடுங்க
கார்த்திக் :ஒரு வேளை சப்பிடலன்னா செத்து போய்ட மாட்டேன்.உனக்கு ஒரு முறை சொன்னா புரியாதா இதுக்குத்தான் பாட்டி கிட்ட முதலே சொன்னேன் கல்யாணம் வேண்டாம்னு எங்க கேட்டாங்க. இப்போ தேவை இல்லாதவங்களுக்கு தேவை இல்லாம நான் பிரச்னையா இருக்கேனாம்
YOU ARE READING
சேர்ந்தே சொர்க்கம் வரை (Completed )
General Fictionதிருமணத்திற்கு பிறகு வரும் காதல்