Game Over

Chapter 5

Lumipas na ang tatlong araw ay medyo humupa ang kaba na aking naramdaman nitong nakaraan. Mabuti ay hindi ko nakakasalubong o nakikita ang PE teacher na iyon. Umiiwas ba ako? Parang ganoon na nga. Isang beses sa isang linggo naman namin siya namimeet dahil sa subject niya at iyon siguro ang kailangan kong pagtiisan. Pero ang panliligaw naman ni William ay patuloy pa rin. Gumagawa na din ako ng paraan para iparamdam sa kaniya na wala siyang pag-asa o tsansa na makukuha mula sa akin.

Balak ko sana ngayon kausapin siya para ibigay na sa kaniya ang sagot ko. Teka, nasaan na kaya ang isang iyon? Kailangan ko pa yata siya hanapin, ah.

Nagparticipate ako sa volleyball. Hindi kasi ako nakapaglaro noong nakaraang meeting dahil sa sama ng pakiramdam ko. Ako ang ginawang mid-blocker dahil sa aking tangkad na 5'6. Buti nalang din ay may baon akong damit pamalit kapag pinagpawisan ako ng husto.

"Ikaw naman ang magserve, Beth!" Malakas na sabi sa akin ni Shayne sabay turo niya sa direksyon kung saan ako pupwesto. Sa end line.

Ngumuso ako. Sa totoo lang, hindi ako marunong magvolleyball. Kaya lang naman ako sumali para na din may grade ako... At para makaiwas kahit papano sa PE teacher na iyon. Ewan ko ba, hindi maalis sa isipan ko 'yung huling sinasabi niya sa akin noon. Hanggang nagyon ay wala pa rin akong ideya kung ano bang kailangan niya sa akin.

Bago man pumito ang ampayr na kaklase ko din ay namataan ko ang PE teacher na iyon sa isang sulok. Diretsong nakatingin dito... Or should I say, sa akin siya nakatingin? Seryosong tingin ang iginawad niya sa akin na para bang pinag-aaralan niya ako.

Halos matalon ako sa gulat nang marinig ko ang tunog ng pito. Napaserve tuloy ako ng wala sa oras kaya ang ending, nagmisdirect ang tira na iyon kaya sa kabilang team ang puntos pati na rin ang susunod na service.

Lihim ko kinagat ang aking labi. Parang akong nahiya sa inakto ko. Lihim ako sumulyap sa PE teacher namin. My goodness, talagang nakatingin pa rin siya dito! Bakit ganoon?

Bumuhay ang kaba na aking nararamdaman. Parang hindi na tama ito...

**

Pagkatapos ng klase na iyon ay pinauna ko nang magshower ang iilan naming kaklase. Kasama ko ngayon dito sa bleachers ang mga kaibigan ko. Nagdaldalan sina Shayne at Carmz habang kami naman ni Jasmine ay tahimik na nakikinig sa pakikipagkwentuhan nila.

"After ng klase, doon ulit tayo sa Coffee Shop!" Masayang aya ni Shayne. "Ano? Arat ba?"

"Hm, may taekwondo class ako." Sabi ni Jasmine na blangko ang ekspresyon sa kaniyang mukha.

"Ikaw ba, Beth?" Sa akin naman napunta ang tanong na iyon.

Napaawang ang bibig ko. Nagdadalawang isip kung ano bang isasagot ko... "Hindi na muna siguro." Sagot ko.

Napalitan ng pagtataka sa kaniyang mukha dahil sa sinagot ko. "Oh bakit?" Tanong ni Carmz.

"Dadaan ako ng Library... May hihiramin akong textbook..." Palusot ko.

Dahil ang totoo niyan ay kikitain ko si William. Sasabihin ko na kasi sa kaniya ang sagot ko sa panliligaw niya sa akin. Kaya kailangan ko siyang makita ngayong araw para wala na akong iisipin pa sa susunod na araw na dadating...

"Oh sige..." Wala na silang magawa kungdi sumang-ayon nalang sa aking pasya.

**

Hindi naman ako nabigo. Nakausap ko si William. Medyo nagulat pa nga siya dahil hindi niya inaasahan na pupuntahan ko siya sa mismong classroom nila. Sinabi ko sa kaniya ang oras at lugar kung saan kami magkikita mamaya. Sana ay may sapat akong lakas ng loob para sabihin sa kaniya ang totoo kong nararamdaman sa kaniya.. Alam kong magagalit siya sa isasagot ko, pero para din naman sa kaniya iyon. Ayoko lang din siya umasa sa wala kaya mas mabuti nang ganito...

Sa likod kami ng Gym at uwian ang usapan naming dalawa. Sinadya ko talagang magpalate kahit ten minutes, baka kasi pagpunta ko doon ay wala pa siya. Tulad ng inaasahan ko ay naroon na nga siya. Nakatayo siya at nakapamulsa.

Kumawala ako ng isang malalim na buntong-hininga. 'Kaya mo ito, Bethany. Kaya mo 'to.'

Naglakad ako patungo sa kinaroroonan ni William. Napatingin siya sa akin. Tila nataranta siya sa aking pagdating. Inayos niya ang kaniyang tindig.

"Kanina ka pa ba naghihintay?" Pormal na tanong ko sa kaniya.

Ngumiti siya ng matamis. "Hindi naman, kakarating ko lang din naman..." Saka umiwas siya ng tingin. Dumapo ang mga tingin niya sa damuhan.

Inilapat ko ang mga labi ko ng tatlong segundo saka nagsalita ulit. "Liam..." Marahan kong tawag sa kaniya. Doon ay muli siyang napatingin sa akin. "Kaya ako nakipagkita sa iyo para sabihin ko sa iyo ang sagot ko..."

Napaawang ang bibig niya na parang namangha. "M-may sagot ka na?" May bahid na kaba at takot sa tanong niya na iyon.

Tumango ako biglang tugon. Tumikhim ako. "Sorry, William. Sorry kung hindi ko masusuklian ang nararamdaman mo para sa akin... Pareho pa tayong mga bata, at marami pa akong priority kaya... Wala akong oras para pumasok sa isang relasyon." Maingat kong sabi sa mga salita na iyon.

Ilang segundo siyang hindi makaimik. Parang sinisink in pa niya ang lahat ng sinasabi ko. Ang tanging magagawa ko lang sa mga oras na ito ay panoorin siya at hintayin ang kaniyang sasabihin.

"It hurts like hell..." Rinig kong mga salita mula sa kaniya. Nagtama ang mga tingin namin. Kita ko kung paano namumula ang mga mata niya. Alam ko, maiiyak na siya. Nakakaawa siya sa hitsura niya ngayon pero kailangan kong panindigan ang aking desisyon. Kailangan ay maging matigas para wala akong pagsisihan. "Kahit na maghihintay ako ng sobrang tagal, Beth..."

Yumuko ako. Pumikit ako ng mariin. "Sorry talaga, William. Kahit kailan, hinding hindi kita magawang mahalin... Marami pa namang iba d'yan, maraming nagkakandarap sa iyo..."

"Ikaw talaga ang gusto ko." His voice broke. "Kahit isang chance nalang..."

Agad akong umiling. "I'm sorry, William..." Tinalikuran ko na siya't nagmamadali na akong umalis dahil sa tingin ko ay wala nang mapupuntahan ang usapang ito. Kung mananatili pa ako doon ay paniguradong kukulitin lang niya ako kaya huwag nalang.

Alam kong nasaktan ko siya pero, hangga't maaga pa, kailangan kong sabihin sa kaniya ang totoo. Iyon ay wala akong nararamdaman para sa kaniya. Siguro naman ay marerealize naman niya iyon balang araw.

Halos wala nang ibang estudyante dito sa campus dahil uwian na din naman. Patuloy ako sa paglalakad nang biglang may tumakip ng bibig ko. Namilog ang mga mata ko dahil doon. Nagpupumilgas ako para makawala ngunit bigo ako. Masyadong malakas ng taong may hawak sa akin.

Pero unti-unti ako nakakaramdam ng panghihina... Wait, may pampatulog ba ang panyo na ito?!

Kung kanina ay mabilis ang kilos ko ay unti-unti na iyon nagiging malamya... Totoo nga ang iniisip ko, may pampatulog nga ang panyo na iyon dahil unti-unti na akong hinihila ng antok...

**

Nagising ako nang may nararamdaman akong malamig sa aking katawan. Bahagyang iginalaw ko ang aking ulo. Medyo nahihilo ako. Napatingin ako sa aking katawan... B-basa ako?

Tumingala ako. Sh-shower?!

"You finally woke up."

Napatingin ako sa pinto ng shower. Napaawang ang bibig ko nang tumambad sa akin ay ang PE teacher. A-anong ginagawa niya dito... Sandali, siya ba ang lalaking naglagay sa akin ng pampatulog kanina?!

"A-anong..." Ang tanging nasabi ko. Pilit tumayo. Humawak ako sa pader ng shower room na ito biglang pangsuporta sa aking pagtayo dahil medyo nahihilo pa ako.

Tiningan niya ako mula ulo hanggang paa. Ngumisi siya nang mala-demonyo. "I didn't know your look sexy like that... Wet look." Pahayag niya.

Tiningnan ko ang sarili ko. Napasinghap ako nang makita kong bakat na ang bra ko dahil sa puting damit na aking suot! Agad kong tinakpan iyon sa pamamagitan ng aking mga kamay na inekis ko pa. "H-huwag kang lumapit..." May halong takot at kaba nang sabihin ko iyon.

Tila hindi siya nagpatinag. Humakbang pa siya palapit sa akin. Mas sumeryoso pa ang mukha niya na parang may hindi siya nagustuhan. Tagumpay niya akong nakorner dito! Wala siyang pakialam kung mabasa siya mula sa rumagagasa ng tubig ng shower!

"A-anong kailangan mo sa akin..."

Bago man siya sumagot ay dumapo ang kamay niya sa pader na nasa gilid ko, kinukulong niya ako. "You, Ms. Arles. You." Mariin niyang sagot sa akin. "And I am fucking mad."

Unti-unti na akong hindi makahinga. Nagiging paralisado na naman ako! Napasinghap ako para makalanghap kahit paaano ng hangin. Tumingin ako sa kaniya. 'H-huwag...' Pilit kong sambit.

Walang sabi na ikinulong ng isang palad niya ang chin ko para umangat ang mukha ko at bigla niya akong sinunggaban ng halik sa labi! Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya! What the...

Mariin, mapusok, may halong pangigigil ang mga halik na iyon. Mas dinidiinan pa niya ang sarili niya sa akin. Tuluyan na talagang nabasa kami ng tubig! Ramdam ko din ang isang kamay niya sa loob ng aking damit! Sinisimulan na niyang laruin iyon!

'No...'

"Uhmmm..." Rinig kong ungol niya. Kinagat niya ang pang-ibabang labi ko! Hanggang sa tuluyan nagkahiwalay ang mga labi namin ngunit malapit pa rin ang mukha niya sa akin. "You need to be punished, Ms. Arles." Namamaos niyang sabi na kunot ang noo.

Ang buong akala ko ay titigil na siya pero hindi. Kung kanina ay paralisado ako't hindi ko magawang igalaw ang katawan ko, ni daliri ko... Pinatalikod niya ako. What the fuck, Is he controlling me?!

Marahas nyang hinubad ang mga damit ko hanggang sa wala nang natira. Marahas niya akong pinatuwad! A-anong...

"Ahhhhhh!" Daing ko nang maramdaman ko ang kaniya sa aking loob!

"Ready yourself..." Sabi niya.

Mahigpit niyang hinawakan ang magkabilang bewang ko at walang sabi na gumalaw na siya sa aking loob. Nakahawak ako sa pader. Naiiyak ako dahil sa sakit. Not only physically, also emotionally...

Ang lalaki sa panaginip ko...

Ang lalaking gumahasa sa akin...

Ang PE teacher na ito...

Sino ba talaga sila? Buhat nang dumating sila sa buhay ko, naging magulo na... Ang malupit pa doon ay unti-unti nilang sinisira ang pagkatao ko...

"No one can touch you, Bethany... Except me, remember that." Mariin niyang bigkas na punong puno ng galit at mas lalo ko pa nararamdaman ang galit niya sa pamamagitan ng bawat kilos niya...