Game Over

Chapter 26

Hindi maalis sa mga labi ko ang saya. Halo-halo na ang emosyon ko ngayon. Pero iisa lang ang nangingibabaw sa akin iyon ay ang saya. Masaya ako dahil ikakasal na ako kay Ramael na mahal na mahal ko. Kahit na hindi talaga siya tao, tanggap ko pa rin siya kahit anong mangyari. Wala akong nararamdaman na pag-aalinlangan. Wala na akong pakialam kung ano man ang problema ang ikakaharap namin ngayon, basta sasamahan ko siyang harapin iyon.

Panay kuha sa akin ni Shayne at Carmz ng litrato. Habang si tita Tilda naman ay naiiyak, inaalo naman siya ni Jasmine.

"Grabe, ikaw na talaga, Beth!" Bulalas ni Shayne. "Ang ganda mong bride. Ughh..."

I was wearing an infinity white dress. Medyo backless pa ng pero iyon ang gusto ni Ramael kaya sinunod ko nalang. I'm also wearing a white rose flower crown and a white round-toe pumps. Talaga ang fiancé ko ang nag-asikaso ng lahat. Kahit itong damit ko, siya ang pumili.

Nalaman ko na kung bakit siya nagpakalasing ng gabing iyon. Brokenhearted daw siya. Nalaman kasi niya na ikakasal na daw ang lalaking nagustuhan niya. Balewala daw ang effort niya na magpapansin doon.

"The groom is waiting, Miss Beth." Clyde Faye and Kristine Hermoso announced. Sila ang mga wedding organizer na kinuha ni Ramael para sa araw na ito.

I nod and smiled. "Alright..."

Sa garden ng mansyon gaganapin ang kasal namin ni Ramael. Hindi ko alam na maganda pala dito. Ang akala ko pa nga ay puros patay na halaman at creepy ang meron dito. Ang sabi ni Lucille ay niremedyuhan na ito ni Raziel kaya maganda na daw tingnan, ang mas nagpapaganda pa dito ay ang mga palamuti para sa araw na ito.

Civil wedding ang kasal namin. Alam ko naman na imposibleng ikasal kami ni Ramael sa simbahan. Mas maigi na ito, atleast ikakasal pa rin kami kahit anong mangyari.

Medyo mabilis nga lang pero mukhang sigurado talaga siya na mapapa-oo niya ako sa pag-alok niya ng kasal. Mukhang pinaghandaan talaga niya. Kahit na civil lang itong kasal namin, engrande pa rin.

Tanaw ko si Ramael at Raziel na nakatayo sa tabi ng officiant na siya ang magkakasal sa aming dalawa. Pareho silang nakangiti habang pinagmamasdan nila ako na naglalakad sa aisle. Humigpit ang pagkahawak ko sa white rose bouquet with a baby's breath at the side.

He's wearing a white three-piece-suit with a white corsage in his left chest. Tumitingkad pa rin ang kaguwapuhan niya sa postura niya. Hindi mo talaga aakalain na literal na demonyo siya. Napangiti ako nang nagtama ang mga tingin namin. Mas lumapad ang ngiti niya.

Until I reached him. Mahigpit niyang hinawakan ang aking kamay saka dinampian niya ng halik ang likod ng aking palad. "Ang ganda mo talaga..." Mahinang sambit niya. Hindi ko mapigilang mapangiti. Bumuhay ang kilig sa aking sistema. Nagtama ang mga tingin namin. This is the day that I'm willing to give my everything I have to my love. My body, my soul and my heart.

I cannot speak. Wala akong makapa na tamang salita para sagutin iyon. Siguro dahil sa umaapaw na saya na aking nararamdaman.

Hanggang sa mismong harap na kami ng officiant. May hawak siyang manipis na libro.

"Today, we are gathered to join these two people in the loving bonds of marriage. In marriage, we give ourselves freely and generously into the hands of the one we love, and in doing so, each of us receives the love and trust of the other as our most precious gift." Panimula ng officiant. Sa amin naman nakatuon ang kaniyang tingin which he addressing us. "Do you each enter this marriage of you own free will?"

Sabay kaming sumagot ni Ramael ng oo.

Tumikhim ang officiant bago siya ulit nagpatuloy. Bumaling siya kay Ramael. "Do you Ramael, take Bethany to be your lawfully wedded partner? Do you swear in the presence of those gathered here you will love, honor, cherish and comfort her, in good times and bad, forevermore?"

"Yes, I do." Agad niyang sagot. Bumaling siya sa akin. Napangiti ako kaya napangiti din siya.

Sa akin naman tumingin ang officiant. "Do you Bethany, take Ramael to be your lawfully wedded partner ? Do you swear in the presence of those gathered here you will love, honor and cherish and comfort him in good times and bad, forevermore?"

"I do." I answer, proudly.

Lumapit sa amin si Raziel at ibigay ang isang red velvet na kahon. Ipinatong niya iyon sa mesa. Pagakatapos ay umalis din siya para bumalik sa kaniyang pwesto.

Muli nagsalita ang officiant. "A ring is a circle, so shall your love for each other be, a circle with no beginning and no end, complete forever."

Unang kinuha ni Ramael ang isang singsing. Inangat niya ang kaliwang kamay ko. Tumingin siya ng diretso sa akin. "What is husband? I must admit, I'm not sure. All I know is that I am devoted to you completely and am made a better person because of you love, baby. To me, you love is like a water. It is shapeless and it it formless, but it is also peaceful, yet so strong. You don't know how much I'm lucky to have you. You cannot live without water—and I cannot live without you. From this day on, I choose you, baby.. My lovely Bethany, to be my wife. You are the woman with whom I choose to spend the rest of my life. Every hour of everyday, I pledge to be living for you and for the family we build together. I love you, Bethany." And he placed the ring on my ring finger.

Ako naman ang kumuha ng naiwang singsing. Hinawakan ko ang kaniyang kamay at tumingin ng diretso sa kaniyang mga mata. Ngumiti ako bago man ako nagsalita. "I realized something before I walked in the aisle, Ramael. Our love is unique. I love everything about you. Your sweetness, intelligence, tenderness, your past, everything all about you. The miracle of our love is not what happens today, but in the path we take together. I've call you my boyfriend, my partner, my significant other and my fiancé. Now, I vow to love you endlessly as I get to call you my husband. I love you too, baby." Saka pinadausdos ko ang singsing sa kaniyang daliri.

"May you always share with each other the gift's your love brings, be one in heart. May you always create a home together to share your love, generosity, and kindness." Dagdag pa ng officiant ngunit nanatili pa rin ang titigan namin. "I now pronounced you life partners. You may seal the promises you have made to each other this day with a kiss."

Kita ko ang pagkagat ni Ramael sa kaniyang pang-ibabang labi. Ikinulong ko ng aking mga palad ang magkabilang pisngi niya. Hanggang sa lumapat ang mga labi namin. I can feel he snake his arms around my waist, lumipat ang mga mga palad ko sa kaniyang batok.

Rinig namin ang hiyawan ang palakpakan sa paligid namin. May sumipol pa pero alam kong si Raziel iyon.

"Finally, you are mine, baby." Mahinang sabi niya nang humiwalay ang mga labi namin. Idinikit niya ang kaniyang noo sa aking noo.

Simpleng salo-salo lang pagkatapos ng kasal. Masayang nagkukuwentuhan ang mga kaibigan ko, kasama si tita Tilda. Alam kong nabilisan din siya sa nangyayari pero ang tanging sagot ni Ramael ay hindi niya na daw siya makapaghintay na maging asawa niya ako.

"I'm so happy for both of you, kuya! Bethany!" Bulalas ni Lucille. Pareho niya kaming niyakap.

"Thank you, Lucille." Sabi ko nang ginantihan ko siya ng yakap.

"Mukhang anghel ka sa suot mo, dude." Sabat naman ni Raziel kay Ramael.

Isang matalim na tingin naman ang ibinigay ni Ramael sa kaniya. Kulang nalang talaga ay papatayin niya ito. "This is my day, Raziel. Don't ruin it. Tss."

Natawa naman kami.

Sumapit na ang gabi. Medyo kinakabahan ako. Hindi pala medyo, kinakabahan talaga ako! Heto na yata ang sinasabi ng mga kaibigan ko na first night. Shocks. Palagi ko naman kasama si Ramael pero bakit biglang naging ganito ang naramdaman ko? Bigla nalang ako kinabahan kung kailan kasal na kami? Kung kailan asawa ko na siya? Arghhh!

"Baby, are you alright?" Malumanay niyang tanong niya sa akin.

Bumaling ako sa kaniya. Kakalabas niya lang ng banyo at bagong ligo. Tapos na din naman ako maligo. I was wearing a victorian white gown—actually pampatulog ito. "O-okay lang ako..."

Humakbang siya palapit sa akin. Dumapo ang mga palad niya sa magkabilang bewang ko. "Are you ready, hm?" Tanong niya na may nakaalokong ngiti.

"H-ha?" Napaamang pa ako.

"Close your eyes, Bethany..." Masuyo niyang utos sa akin.

Sinunod ko naman siya. Marahan kong ipinikit ang mga mata. Lumipas pa ng ilang segundo ay nakaramdam ko ng lamig kaya dahil d'yan ay napadilat ako. Napasinghap ako't iginala ang aking paningin sa paligid. Wala na kami sa kuwarto ni Ramael! Nasa ilog kami kung saan ko siya ulit nakita noon! Papaanong...

Kita ko ang mga alitaptap sa paligid. Maliwanag ang buwan ngayon...

"Ito ang sinasabi kong lugar, Bethany." He said softly.

Napatingin ako sa kaniyang mukha. Mukhang nakuha ko na ang ibig niyang sabihin...

"Just close your eyes, baby. And feel me tonight." He murmured.

Muli kong ipinikit ang mga mata ko. Hanggang sa naramdaman ko nalang ang mga labi niya sa akin. Noong una ay marahan. Sinunod ko ang bawat galaw n'on. Tila may sariling pag-iisip ang mga kamay ko. Dumapo ang mga iyon sa kaniyang batok. Ramdam ko din ang kaniyang dila habang nasa kalagitnaan kami ng halikan. Parang humihingi ito ng permiso na pumasok iyon sa aking bibig. Ginawa ko naman.

Dumapo ang mga palad niya sa magkabilang dibdib at marahan niyang minamasahe ang mga iyon. Napaungol ako sa ginawa niya. Mas idinikit pa niya ang katawan ko sa kaniya. Ramdam ko ang panggigigil at pagkasabik. This is the first time, na magkakaroon talaga ako ng sexual intercourse sa kaniya. For real!

Saglit humiwalay ang mga labi niya sa akin. Inangat niya ang damit ko hanggang sa wala nang naitirang saplot sa aking katawan, kasabay ang pagdausdos ng mga labi niya mula sa aking binti paangat sa aking puson, sa aking tyan, sa clevage, sa aking leeg... Tagumpay niyang tinanggal ang damit ko at bumagsak iyon sa damuhan.

Hinubad ko din ang damit niya, siya na din ang naghubad ng mga natira. Pareho na kaming hubad ngayon. Parang umangat ang lahat ng dugo ko sa aking utak! Ramdam ko din ang pag-init ng magkabilang pisngi ko sa aking nasaksihan! Oh my gosh, first ko makakita ng hubad na lalaki! Lalo na't napakaperpektong katawan ang nakatambad sa akin!

I heard him chuckled. "I told you, just close your eyes and feel me, baby." He said.

Tumango ako at pumikit ulit. Ramdam ko ulit ang mga malalambot niyang labi sa aking katawan. Ramdam ko ang pagsamba niya sa bawat parte ng aking katawan. Malayong malayo sa naranasan ko sa kaniya noon... Rough sex.

Para akong nalulunod. Lalo umiinit ang aking pakiramdam. Nadadala na ako... Dahil d'yan ay gumanti na din ako sa pamamagitan ng haplos sa kaniyang katawan.

Naging marahas ang galaw ni Ramael. Binuhat niya ako at pinahiga niya ako sa malapad at malaking bato. Walang sabi na ibinuka niya ang mga binti ko at kinain niya ako, tulad ng ginawa niya sa akin Camiguin. Oh shit.

"Be ready, baby..." Namamaos niyang sabi. "Saglit lang ito..."

Hindi ako makasagot. Sa halip ay tumango lang ako. Napadaing ako nang maramdam ko na ang kaniya sa aking loob. Shit, totoo na talaga ito, hindi ko na naeencounter panaginip! Oh sheez!

Sa una ay marahan ang galaw ni Ramael sa ibabaw ko. Medyo masakit pero unti na unti na iyon nawawala dahil napapalitan na iyon ng sarap at sensasyon. Nagulat ako nang inangat niya ang magkabilang binti ko at isinandal niya iyon sa kaniyang dibdib. Mahigpit niyang hinawakan ang magkabilang kamay ko. Marahas na siyang gumalaw. Parang hindi na niya kaya pang magtimpi. Parang gusto na niyang ilabas lahat. Habang ako naman ay pakiramdam ko ay lalabasan ako ng wala sa oras!

"Ohh fuck, Bethany..." He groaned.

Patuloy pa rin ang ungol ko sa kaniyang ginagawa. Humigpit din ang pagkahawak ko sa kaniya. "R-Ram... Ahhhh...!" I said, wailing. Binabalewala ko lang ang sakit ng likod ko dahil mas masakit ang pagkababae ko! Jusme!

"Your pussy is intoxicating, I can't get enough!" He moaned. Penetrating his manhood into mine .

"R-Ram... I'm..." I said between my breath... Oh shit.

"Here I come, baby. I'm coming... Arggghhh..." Malakas na ungol niya habang patuloy parin ang marahas ang pwersahan niyang galaw. Napahawak siya sa magkabilang bewang ko hanggang sa diniin niya ang kaniya sa akin. Ramdam ko ang mainit na likod sa akin loob!

Napapikit ako ng mariin dahil sa pagod. Hinihingal.

"You'll soon be a mother of my child, baby. Just wait for it. I love you." Sabi niya.

Dumilat ako at inilipat ko ang tingin ko sa kaniya. Hilaw na ngumiti. "I'll be waiting, father of my child..."

Napangiti siya. Inalalayan niya akong bumagon saka hinalikan niya ako sa noo. "You made me the luckiest man alive, Bethany. We will create a family, on our own." He said softly and he kiss my lips.

Wait, ibig sabihin, makakagawa na kami ng cambion?!