Resim var :)
Sınıfa girdiğimde büyük bir sessizlik oldu. Benim ilk geldiğim yer dolu gibi gözüküyordu. Diğerlerini umursamamaya çalışıyordum ama bu pek mümkün olmuyordu. Hiçkimse bana bir şey söylemesede bir soğukluk seziyordum. Ögeday yerinden kalkıp eliyle gelmem için küçük bir işaret verdi. Ben onun yanına giderken sadece onun gözlerinin içine bakmaya devam ettim.Ögeday bana yerini verip sınıfa neşeli bir şekilde bağırmaya çalıştı.
" Evet kızlar benimle oturmak isteyen bir sıra kapsın gelsin." Yerime otururken diğerlerinin ne tepki verdiğine bakıyordum Ögeday'ı kimse takmayınca gülmemek için kendimi zor tutmuştum. Başımı diğer tarafa çevirip gülümsememi bastırmak istemiştim ki Yiğit'le göz göze gelmiştim. Beni çok dikkatli bir şekilde inceliyordu. Acaba içimden çıkan Gerçek Almira'yı fark edecek miydi?
" Kızlar çok kötüsünüz ben gidip alırım.Bir daha da yanıma gelmeyin." Ögeday'a tekrar başımı çevirdiğimde ayaklarını sürüye sürüye sınıftan çıkmıştı.
" Bazen fazla tatlı oluyor." deyip başımı iki yana sallamıştım.Bunu kendi formunda yapsa belki daha iyi olabilirdi diye düşündüm.Bir dakika ben Yiğit'le mi oturuyordum? Başımı tekrar ona çevirince yine göz göze gelmiştik.
" Yiğit onunla oturmak istemezsen yer değiştirebiliriz." Kısa siyah saçlı bir kız Yiğit'e seslendiğinde Ögeday sıralarla kapıdan içeriye girmeye çalışıyordu.
Ayağı kalkıp " Ben Ögeday'ın yanına ..." Diyecektim ki Yiğit birden gözlerini kapatıp yutkununca onun başının döndüğünü anlamıştım.
" Ögeday yiyecek bir şeyler getir sıraları ben hallederim."telaşla Ögeday'a bağırmıştım. O onaylarcasına başını saladığında ben sıraları düzeltmek için o tarafa gittim.Gözler hala bizim üzerimizdeydi. Sırayı hallettikten sonra tam Yiğit'e dönmüştümki yanına bir kız oturmuş elindeki yiyecekleri ona yediriyordu. Yiğit'in nasıl kusmadan yediğini merak ediyordum. Bu kız Ögeday'ın takıldığı o kız değil miydi?Adını hatırlamıyordum ama kesinlikle oydu. Neden kıza sinir olduğumu bilmesemde böyle devam ederlerse dayanamayacaktım.
" Almira?" Arkamdan Ögeday'ın sesini duyduğumda başımı o tarafa çevirmiştim.
" Hadi yiyelim." Bana sırıtarak elindeki yiyecekleri gösterip sıraya yerleşmişti hemen. Onun yanına otururken Ögeday konuşmaya başlamıştı. " Hep Yiğit için bir şeyler yapıp getiriyor. Yiğit'i iyi besliyor. Yiğit için aldırdıysan bu yiyecekleri boşuna..." Başımı tekrar onlara çevirdiğimde Yiğit kızın uzattığını yerken benim gözlerimin içine bakıyordu.
" Hoca gelmeden yiyelim. Sen gittiğinden beri değişik tatlar keşfettim. "Küçük dekaya yiyecek konusunda hiçbir söz söyleyemiyordum artık. Kendini aşmış yakında çakma gurme falan olmasından korkuyordum.
" Bu arada bugün çıkışta kız futbol takımının başka okulla maçı var. Eğer katılmak istiyorsan gidip tenefüste soralım." Bir yandan bir şeyler yemeye çalışırken bir yandan bana bir şeyler söylemeye çalışınca ağzının içini görmemek imkansızdı. Bu komik ve iğrenç halini yüzüne vurmamak için sadece gülümseyip başımı salladım.
" Neden neler olduğunu sormuyorsun?" Geldiğimden beri sadece buraya nasıl geldin demişti. Ondan sonra hiçbir şey sormadan her şey normalmiş gibi davranması garip oluyordu.
" Sizinle uğraşmaktan sıkıldım."dediğinde sesinde başka bir şey vardı ama çözemememiştim. Uzun zamandır bir sıkıntısı var gibiydi. Kolumu boynuna atıp saçlarını karıştırmaya başladım.
" Seni yaramaz beni özlemedin mi?"dedim gülümseyerek. O benden kurtulmaya çalışırken kolumdan tutup beni kendine çekti. Göz göze geldiğimizde " Ben çocuk değilim Almira. Yapma şöyle hareketler!" Kızgın ses tonunda bana dokunma der gibi bir tını vardı.
