Dziedziczka Żywiołów

39.Nie jestem niczyją własnością

Przeczytaj notkę poniżej‼️ BARDZO WAŻNA

Zimna pogoda i przeszywający wiatr sprzyjał nastrojowy jaki panował dzisiejszego dnia. Grudniowy poranek spędzany na jednym z cmentarzy nadnaturalnych w towarzystwie rodziny, znajomych, przyjaciół Eliota.

Rodzina Tomsonów od tygodnia była pogrążona w żałobie. Wszystkich okiełznał rozpacz po stracie Eliota.

Nie znałam go szczególnie dobrze i długo ale zapamiętam go jako dobre istnienie chodzące po ziemi.

Stałam w centrum uwagi jako przewódca nadnaturalnych. Czemu?

Po ujawnieniu się przed wszystkimi objęłam role przewódcy. Nie podobała mi się wizja władzy ale taka jest moja rola w tym świeci i nie mogę tego zmienić choćbym bardzo chciała.

Jestem przerażona tym jaką mi powierzyli role. Muszę być odpowiedzialna i sprawiedliwa. To ja muszę stawić się ludziom, bo to ja jestem potomkinią ojca żywiołów.

Stive mi kiedyś opowiadał, że jeśli znajdą ojca żywiołów to go zabiją.

Taki los czeka mnie po tym jak wygonie ludzi ze świata nadnaturalnych. Zabija mnie, bo mogę mieć nad nimi kontrole i nie zniosą przełknąć tego, że to ja panuje nad wszystkim.

Ojciec żywiołów miał niesamowitą lekkość w używaniu magi, był opanowany i trudno było go wprowadzić w szał. Nieugięty i twardy nikt nie zdołał mnie pokonać.

A ja?

Nie umiem panować nad emocjami, moc nade mną góruje i czasami nad nią nie panuje. Jestem łatwym celem i nie jestem nie do pokonania.

Teraz żyje, ale nie wiem co będzie po upadku ludzi.

O ile ich pokonam...

Matka Eliota która stała obok mnie w pierwszym rzędzie kończyła właśnie swoją przemowę. Kobieta mówiła łamiącym się głosem o swoim synie.

Nie słuchałam.

Wyłączyłam się.

Myślami błądziłam wokół sprawcy zabójstwa. Nadal nie wiedzieliśmy kto mógł dopuścić się do takiego okropnego czynu i zabić Eliota.

Sprawę mojego narzeczeństwa odłożyłam na bok. Nie oznacza to, że zapomniałam o rozmowie, którą musze przeprowadzić z Lio.

Matka Lio była rozczarowana zachowaniem syna na balu, a jego ojciec był szczęśliwy. Tata Lio uważała, że ze mną jego dyń będzie szczęśliwy.

Aliszia nie podzielała jego zdania. Przed 3 dni robiła awantury i raz nawet doszło do użycia magi z jej strony. Ja wykazałam się wtedy i pokazałam kto jest mądrzejszy. Nie zaatakowała jej. Straż w rezydencji Lio odrazu zareagowała i powstrzymała szaloną byłą niedoszłą narzeczoną.

Po 3 dniach Aliszia gdzieś zniknęła tak samo jak Sara. Nie zdziwiłabym die gdyby te dwie knuły przeciwko mnie.

Mój wróg i była przyjaciółka prawdopodobnie planują zgładzić mnie. Czy im się uda?

Stoję w pierwszym rzędzie po mojej prawej mnie mój narzeczony a po lewej matka Eliota.

-...spoczywaj w pokoju-tymi słowami zakończyła swoją przemowę.

Przyszedł czas na poświęcenie ciała przeze mnie.

Nikt tego nie robił od kilku stuleci, bo nie mieli kogoś kto pokieruje rodem nadnaturalnych.