A/N:
Ang She's In The Rain po ay kanta ng Kpop boy band na The Rose na ginawan ko ng story dahil trip ko lang.STAN THE ROSE!
Hanji's POV
"Congrats Hanji! WOOOH!" Sigaw ng manager ko habang hawak ang baso na may lamang alak. Ngumiti ako at tinaas ang basong hawak ko.
"Grabe Hanji! Ang dami mong fans!" Sabi naman ng hair stylist ko na si Kiana.
Yeah. Madami nga akong fans pero may kulang talaga.
2 years na akong nasa music industry. This is my dream ever since I was young. And nakamit ko na nga. I'm happy, but not completely happy. My album was a hit, but I'm not completely happy.
Naaalala ko, 3 years ago bago ako pumasok sa music industry, it was raining that time. She loves the rain and she's happy that it's raining. But then, what I did ruined her happiness. For my career, I left her. It's an opportunity for me. So I left her. I left her under the rain. Masaya na kaya siya? Kasi ako, hindi pa.
Roxanne's POV
"Roxaaaaaaanne!" Natigil ako sa pagbabasa nang biglang sumigaw si Kira. Napatingin ako sa kaniya at sinamaan siya ng tingin. Humalukipkip siya at nag-peace sign kaya napabuntong hininga ako. Ang ingay ng babaeng 'to.
Ano na naman ang kailangan niya at pumunta pa siya sa kwarto ko?
"Ano?" Tanong ko at binaba ang libro sa table na nasa harap ko. Ngumiti siya at sinarado ang pintuan. Lumapit siya sa akin habang tumatalon-talon at nakangiti ng sobrang lapad.
Baliw.
"Ehhhhhhhh si ano kasi. Nakita ko. Hihihi." Kinikilig niyang sabi. Tsk. Isa na naman 'to sa mga crush niya panigurado.
"Ano?"
"Si Hanjiiiii! Nakita ko sa mall. KYAAAHH!" Tumili siya kaya napatakip ako sa tenga ko. Tumalon siya sa kama ko at tumili ulit.
Pero ano daw? Si Hanji? Eh pake ko sa lalaking 'yon?
"K." Sabi ko at binalik ang tingin sa libro ko. Nagbasa ulit ako habang si Kira naman ay kinakausap ang sarili niya.
Bawat word na binabasa ko ay parang tinatangay ng hangin dahil hindi ko na maintindihan. Tsk. Bakit ganito pa rin ang epekto ng lalaking 'yon sa 'kin?
Nilagyan ko ng bookmark ang binabasa ko at sinarado. Padabog akong tumayo kaya natahimik si Kira at napatingin sa akin.
"Can you please stop talking about him?" Malamig kong sabi at inirapan siya. Parang na-realize naman niya ang mga ginawa niya dahil nanlaki ang mga mata niya. Paulit-ulit siyang nag-sorry pero hindi ko na siya pinansin at lumabas sa kwarto ko.
Dumiretso ako sa kusina at uminom ng tubig.
Why do I keep on remembering what he did? That was 3 years ago but it still hurts like hell.
Napatingin ako sa bintana na nasa kusina.
Beads of water are hitting the window pane. Medyo madilim sa labas. It's raining. I remembered that day again.
Why? Why did he do that?
Third Person's POV
Flashback (3 years ago)
BINABASA MO ANG
Compilation of Short Stories and One Shots
РазноеFeel free to read my one shots and short stories with different genres! Some are based in real life experiences. Some characters are my friends but I used different names. Some attitudes of the characters are based on the people around me. 'Some', n...