Ποιος είναι ο μπαμπας μου?

Συμφωνια

Άλλη μια μέρα ξεκίνησε από τον ήχο του ξυπνητηριού μου, ντύθηκα και έφυγα γρήγορα από το σπίτι μου για να μην με προλάβει ο πατριός μου ...Πάνω κάτω 6.00 ήμουν στο παγκάκι που είχα βρει για συντροφιά τις δύο τελευταίες μέρες καταφέρνοντας να γλυτώσω δύο πρωινά τον πατριό μου  γιατί....θα δείτε παρακάτω!Η ώρα πέρναγε γρήγορα ακούγοντας το αγαπημένο μου συγκρότημα.
Στις 7.45 ήμουν σχολείο τακτοποιώντας το ντουλάπι μου ,τις πιο πολλές φορές φόραγα μαύρα ρουχα, μοβ ή και μπλε σκούρο, μόνο αυτά επιτρεπόταν να φορώ και πάντα μακριά για να μην φαίνονται οι μελανιές μου ...Λοιπον ας τα πάρουμε από την αρχή με λενε Μία, πάω β'λυκείου,εχω μακριά σπαστά μαύρα μαλλιά και σχετηκα είμαι κανονική, πάνω κάτω...1,65 -67...
Στα δύο μου οι γονείς μου χώρησαν,ένα βράδυ ο πατέρας μου πήγε για τσιγάρα και δεν ξανά επέστρεψε, η μαμά μου έπεσε σε κατάθληψη και για ένα χρόνο έμενα στην αδερφή της μαμάς μου ,αυτόν τον έναν χρόν η μαμά μου πήγαινε σε ψυχολόγο μέρα παρά μέρα,αργότερα το ξεπέρασε και προχώρησε, μέχρι τα 3,5 μου έμενα με την μητέρα μου και μπορώ να πω ήταν τέλεια,μέχρι που μια μέρα η μαμά μου έφερε στο σπίτι τον Λουκά, όλη μέρα ήταν σπίτι και γενηκά ξυνόταν εγώ ήμουν μόνο 4 όταν άρχησε να με κοιτά περίεργα, αλλά εγώ ήμουν τόσο αθώα που δεν ήξερα καν ότι τα αγόρια έχουν κάτι που εμείς δεν έχουμε και εμείς κάτι που εκείνοι δεν έχουν όμως δεν άργησα να το μάθω ...Η μητέρα μου δουλεύει νοσοκόμα μέχρι και σήμερα, όπως καταλαβαίνετε οι βάρδιες της δεν είχαν ώρες κάποιες φορές έλειπε και 2 μέρες...Ενα βράδυ κοιμώμουν, το θυμάμαι σαν εφιάλτη, σαν ένα κακό όνειρο, ήταν περίπου μεσάνυχτα ο Λουκάς μπήκε στο δωμάτιο μου, εγώ άκουσα το τρίξημο της πόρτας και άνοιξα τα μάτια μου, ξέρετε τότε νόμιζα ότι υπήρχαν τέρατα, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα είχα ένα τέτοιο στο σπίτι μου...
Ήρθε κοντά μου και άρχησε να μου αγκίζει τα χέρια, εγώ δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε μέχρι που πόνεσα από αυτό που μου έκανε, δεν πρόλαβα να αντιδράσω, ήταν καλοκαίρι και κοιμώμουν με μια μπλούζα και το εσώρουχό μου,εκείνος βρέθηκε από πανω μου κρατώντας μου τα χέρια και πονώντας με από κάτω, το μόνο που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν το ότι έκλεγα και φώναζα γιατί πόναγα και τον Λουκά με αυτό το αρρωστημένο ύφος να με κοιτά, δεν ήξερα καν τι μου είχε κάνει, φώναζα δυνατά, μπορώ να πω ότι τσίριζα...Αυτός μου φώναζε "σκάσε" και όταν εγώ δεν το έκανα άρχησε να με χτυπά, αυτή ήταν η πρώτη αηδιαστική νύχτα της ζωής μου, με χτύπησε τόσο δυνατά και μου έλεγε ότι αν πω κάτι στην μητέρα μου θα την σκοτώσει και μετά θα με χτυπήσει με όση δύναμη είχε, αυτό συνεχίστηκε για 6 χρόνια, 6 καταραμένα χρόνια από την ζωή μου, 6 χρόνια που θα προτημούσα να πεθαίνω κάθε μέρα με τον πιο βάναυσω τρόπο, 6 χρόνια ήμουν νεκρή, εξετίας του δεν έκανα φίλες, δεν μπορούσα μου το είχε απαγορέψει, αν με έβλεπε να μιλάω με κάποιον  με χτύπαγε πιο δυνατά ...Αργότερα έμαθα ότι αυτό που μου έκανε τόσα χρόνια ήταν βιασμός και ξυλοδαρμός ανηλίκου, νόμιζα ότι με βαρέθηκε και ευχαριστούσα τον θεό γι 'αυτό, αλλά ξανά άρχησε στα 14 μου έμαθα πράγματα για το παρελθόν του και τα χρησιμοποίησα, κάναμε συμφωνία, δεν θα με ξανά βίαζε και εγώ δεν θα έλεγα τίποτα, όμως ακόμα μπορούσε να με δείρει ...Φαιρόμουν περίεργα μετά από μέρες η μαμά μου με πήγε σε ψυχολόγο, όλοι στο σχολείο έμαθαν ότι πήγαινα στον ψυχολόγο και υπέθεσαν ότι έχω πρόβλημα ή ότι είμαι τρελή, μου έβγαλαν παρατσούκλι 'η τρελάρα' χαζο,το ξερω ...Μετά από κάνα μήνα άρχησα να ντύνομαι με σκούρα χρώματα δεν ήθελαν πολύ και οι φήμες φούντωσαν στους διαδρόμους!ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ...
Ειμαι στην ταξη και ζωγραφιζω στο τετραδιο μου, προς το τελος πριν χτυπησει το κουδουνι κανα 10 λεπτο ο διευθυντης μπηκε μαζι με ένα παιδί ...
Διευθ:Συγνωμη για την διακοπή, από εδώ ο Νίκος!