Το δειπνο part 2

2K 251 3
                                    

Το ποτήρι γλίστρησε από τα χέρια μου και επεσε κάτω σπάζοντας σε πολλά κομματάκια..."χίλια συγνωμη"ειπα ,έσπρωξα την καρέκλα πίσω και έπεσα κάτω για να μαζέψω τα κομμάτια ,το χαμόγελο μου χάθηκε και κρύος ιδρώτας με έλουσε ..."δν πειραζει.." μου ειπε ο Ντέιμον και έσκυψε για να με βοηθήσει "αρχίζουν να με πιάνουν ημικρανίες ,αποχωρω,καληνύχτα σας!" ειΠΕ η μαμά του Ντέιμον πιάνοντας το κεφάλι της ,έσπρωξε την καρέκλα της και έφυγε,μάζευα τα γυαλιά και ενΑ γυαλί έκοψε το χέρι μου"άουτσ..." ειπα και κάθησα κάτω.."είσαι καλά?" με ρώτησε ο Ντέιμον "μια χαρά...(σταμάτησα να μιλώ για λίγο) δεν με συμπαθεί..." ειπα και τον κοίταξα "δε..δεν είναι αυτό ,σε όλους έτσι φέρεται...δεν φταις εσύ..." μου είπε μαζεύοντας και τα τελευταία γυαλιά "ελα'' μου είπε,σηκώθηκε ,άφησε ότι είχε απομείνει από το ποτήρι στο τραπέζι και μου έδωσε το χέρι του...

"ευχαριστώ..." σηκώθηκα "φταίνε τα ρούχα μου.." του ειπα πιάνοντας την μπλούζα μου και κοιτάζοντας την..."δεν φταις εσύ γι'αυτό,έπρεπε να στο πω..που να ήξερες ότι τρώμε με αυτά τα ρούχα..."μου είπε ,αρχίσαμε να περπατάμε προς το δωμάτιο μου "εδώ είναι το δωμάτιο σου..." μου είπε "ν..ναι..θα μάθω το δρόμο κάποια στιγμή.." του ειπα και έπιασα το χερούλι "και το μπάνιο του δωματίου σου είναι εκει.." μου είπε ,"Α..ευχαριστώ!" του ειπα ,άνοιξα την πόρτα και μπήκα μΕΣΑ "αύριο στις 7.00 να είσαι έτοιμη" μου είπε ''γιατι?" τον ρώτησα "πρέπει να σε γράψω σε ένα σχολείο.." μου είπε "αα..ν..ναι..εντάξει...καληνύχτα.." του ειπα και έκλεισα την πόρτα ,πήγα στο κρεβατι μου και ξάπλωσα ,έκλεισα τα μάτια μου και φανταστικα ότι ήμουν με τον Μάνο ,οι σκέψεις μου ταξίδευαν ανάμεσα στα σώματά μας την μέρα που κάναμε έρωτα ...Θέλω να τον δω τώρα...δεν μπορώ να περιμένω τέσσερις μήνες...Σηκώθηκα και κοίταξα την ώρα ,ήμουν πολύ ώρα ξαπλωμένη η ωρα είχε πάει ήδη δέκα ,έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη μου και τον πήρα τηλέφωνο "τουυυυυυυτ....τουυυυυτ.....τουυυτττ..μωρό μου?"

είχα τόσο καιρό να ακούσω αυτήν την λέξη ,αυτήν την γλυκειά λέξη από τα χειλι του...

"μωρό μου?είσαι καλά?" του απάντησα και άρχισα να κλαίω..."αν παθαινες κάτι..." συνέχισα να του μιλώ..." μην κλαις Μία ,μην κλαις σε παρακαλώ...δεν μπορώ να σε ακούω!" μου είπε ,σκούπισα με το μανίκι μου τα μάτια μου και συνέχισα να του μιλώ "θέλω να σε δω παρά πολύ ,μου λύπεις,μου λύπεις πολύ..." "και μένα μωρό μου και μένα.."

Ποιος είναι ο μπαμπας μου?Donde viven las historias. Descúbrelo ahora