Ποιος είναι ο μπαμπας μου?

Στο Θέατρο ...

Αποφάσισα να μην κάτσω εδω και να γίνω παπί ,δεν μπορώ να πάω σπίτι ,καλα το σχολείο δεν το σκέφτομαι καν...Σήκωσα το κεφάλι μου και η μάτια μου κλειδωθηκε ευθεία στο παλιό θέατρο ...

"εκεί θα πάω.."

Περπάτησα γρήγορα αλλα σταθερά ,κοίταξα γύρω γύρω και πήγα από πίσω στο στενό για να μπω απο την πίσω πόρτα ...Περπάτησα μέχρι την πόρτα ,πήγα να την ανοίξω αλλα σταμάτησα το χέρι μου ,πάνω στην πόρτα υπήρχε ένα αυτοκόλλητο κολλημένο "προσοχή ηλεκτρισμός "

Έκανα δύο βήματα πίσω ,σήκωσα ένα πετραδάκι και το έριξα στην πόρτα ..Όπως το φαντάστηκα ,τίποτα δεν έγινε...Κόντεψα ,σήκωσα το χέρι μου και ακούμπησα στο χερούλι με κλειστά τα μάτια..

"ουφ,ολα καλα .."

Προς έκπληξη μου η πόρτα ήταν ανοιχτή ,περπάτησα στον διάδρομο ,προσπερασα τΑ παλιά καθίσματα που πλέον δεν φαινόντουσαν τόσο αναπαυτικά και καθαρά και ανέβηκα τα σκαλιά για την κεντρική σκηνή ...

"Ουαου"

Όλη η κεντρική σκηνή είχε πράγματα ,δεξιά είχε ένα καναπέ και βιβλία στο πάτωμα ...Φαίνονται ολα καθαρά από εδω ,περίμενα πιο πολύ σκόνη ...Υπήρχε και μια τηλεόραση ,μια αρκετά μεγάλη τηλεόραση...

Εγω:ουαου,περίεργο..

Μάνος:οτι μπήκες σπίτι μας ?

Γύρισα και τον κοίταξα με ένα βλέμμα αγελάδας...

Εγω:τι?

Γιώργος:το σπίτι μας κοπελιά ,τι θες εδω ?

Εγω:να εβρ..

Γιώργος:οι μπάτσοι σε έστειλαν?

Εγω:όχι...

Κώστας:για πες μας τι σκατα κανείς εδω...

Εγω:συ..συγνωμη δεν ήξερα οτι μένετε εδω ,απλά έβρεχε και μπήκα ...

Μάνος:δεν έχεις σπίτι?

Εγω:έχω απλά (κοίταξα κάτω)είναι μακριά ...

Γιώργος:Σε πιστεύω ,Γιώργος ...

Κώστας:Κώστας...

Εγω:εεε...Μία (:

Κοίταξα τον τρίτο να μου πει το όνομα του αλλα εκείνος έφυγε ...

Γιώργος:μην τον παρεξηγεις ,δεν του αρέσουν οι ξένοι ,Μάνο τον λένε ,σορρυ που σου μιλήσαμε έτσι νομίζαμε.....

"ντριιιινννν"

Έψαξα να βρω το κινητό μου αλλα μου πήρε κάποια δευτερα ,μέσα στην τσάντα μου γινόταν χαμός ...Ευτυχώς η μαμά μου αν δεν απαντήσω δεν σταματάει να με περνει όλη την ώρα...