Ποιος είναι ο μπαμπας μου?

Αεροπλανο

"με τόσα στο μυαλό μου το είχα ξεχάσει ,εμ..θα φύγουμε σε πέντε λεπτά ,μαζέψτε!" ειπε και σηκώθηκε από το τραπέζι...
Τι στο καλό συμβαίνει...Τα παιδιά σηκώθηκαν όρθια και έφυγαν για να φέρουν τις βαλίτσες τους ,ο Μάνος σηκώθηκε,πέταξε την πετσέτα στο τραπέζι και με κοιταξε για λίγο ,έκλεισα τα μάτια μου και κοίταξα άλλου ,έσπρωξε την καρέκλα και έφυγε ήσυχα ,πήγα στο γραφείο του μπαμπά μου και μπήκα "και πόσο θα λείπεις ?" τον ρώτησα "εε..δεν ξεΡω καμία βδομάδα μάλλον ,έχω αρκετές δουλειές ..'' πήρε δύο φακέλους και τους έβαλε μέσα στον μαύρο χαρτοφυλακά του "μπο...μπορώ να έρθω?"
τον ρώτησα διστακτικά κοιτώντας το ρολόι στον τοίχο πίσω του "δεν γίνεται ,θα μείνεις εδώ ,είναι ασφαλή για σένα ...θα αφήσω κάποιους να σε προσέχουν" έκλεισε τον χαρτοφύλακα του και πέρασε από δίπλα μου πηγαίνοντας προς την πόρτα "είναι για το καλό σου" μου ειπε,με κοιταξε και έφυγε ...
Πέταξα την μολυβοθηκη που ηταν στην γωνια του γραφείου κάτω...Τώρα τι κάνω?Βγήκα από το δωμάτιο γρήγορα "ΜΠΑΜΠΑΑΑ,ΜΠΑΜΠΑ"
Πήγα στο σαλόνι αλλά δεν ηταν κανείς "ΑΡΙΑΑΑΑΑ ΑΡΙΑΑΑ" άκουσα γρήγορα βήματα "ναι δεσποινίς?"
"που είναι τα παιδιά?" ρώτησα ,η Άρια είχε λαχανιασει ,πήρε μια ανάσα "φύγανε πριν ενα δύο λεπτά..." "πήγαινε εκει που ήσουν" ,βγήκα έξω και το αυτοκίνητο έλειπε ,ΓΑΜΩΤΟΟ!Δε..δεν τον χαιρέτησα...
ΓΑΜΩΤΟΟΟ,ΓΑΜΩΤΟΟ!
Πήρα τα κλειδιά μου ,σιγουρευτηκα ότι είχα το κινητό μου ,άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω.Πήγα στην μέση του δρόμου και περίμενα κάποιο ταξί ,εδώ και πέντε λεπτά δεν έχει περάσει κανένα,πήγα τρέχοντας στο κέντρο και πήρα το πρώτο ταξί που βρήκα ,έφτασα στο αεροδρόμιο μετά από σαράντα λεπτά ήμουν απ'έξω,βγήκα από το ταξί και έτρεξα μέσα,είχε πολύ κόσμο ,έσπρωχνα τους πάντες,όσους βρισκόντουσαν μπροστά μου ,πήγα προς την είσοδο ,είχε μεγάλη ουρά και ευχόμουν να ηταν κάποιο από τα άτομα ο Μάνος ,προσπερναγα έναν έναν προσεχτικά για να μην με βρίζουν,έφτασα στην κοπέλα πίσω από το πάγκο ,μέχρι τώρα δεν έχω δει τον Μάνο "συγνωμη...η πτήση των 15.00 έφυγε?" ρώτησα περιμένοντας να μου πει οχι "ναι ,έφυγε,αν πάτε στην τζαμαρία θα την δείτε να απογειώνεται (κοιταξε το ρολόι της ) σε ενΑ λεπτό θα φύγει" "ευχαριστω.." έφυγα από εκει και έτρεξα στο τζαμί που ηταν στον δεύτερο όροφο ,κοίταξα έξω από το τζαμί και είδα το αεροπλάνο να απογειώνεται,άγγιξα το τζαμί με το δεξί μου χέρι και άρχισα να κλαίω ...δεν τον πρόλαβα...έπρεπε να τον προλάβω,έτσι δεν γίνεται στις ταινίες ;έτσι δεν έπρεπε να τελείωνε η μέρα μου ; Μήπως είμαι σε λάθος ταινία...Κοίταξα το κινητό μου και ηταν απενεργοποιημένο ,το πίεσα να ανοίξει και το έβαλα στην τσέπη μου ,μπήκα στο ασανσέρ ,ενας ήχος ακούστηκε ,κοίταξα το κινητό μου και είχα ενΑ μήνυμα 'εχετε νέα ηχητικά μηνύματα' κάλεσα τον τηλεφωνητή μου και ακούμπησα το κινητό μου στο αυτί 'εμ..ο...Μάνος είμαι...δεν πρόλαβα να σε χαιρετήσω ,θα τα πούμε σύντομα ,πρέπει να μπω στο αεροπλάνο..και...σ'αγαπώ ,μην το ξεχνάς!' κατέβασα το κινητό και βγήκα από το κτήριο ,ακόμα και μετά από αυτό το μήνυμα περίμενα ...περίμενα να ανοίξω την πόρτα και να τον δω με τα χέρια ορθάνοιχτα για να με αγκαλιάσει ,περίμενα να ηταν εδώ...