Nane Molla [TAMAMLANDI]

bölüm 49~fasl-ı hazan

🌹

Omuzunda hissettiği baskıyla başını kaldırdığında şefkat barındıran bir çift siyah gözle kesişti gözleri.Annesi yüzünde hafif bir tebessümle omuzunu sıvazlamaya devam etti.Elbet bir şeyler söylemeden geçemeyecekti.

"Yunus'un kardeşini buraya getirmelisin.Yaraları aynı,birbirlerine melhem olurlar.Ayrı ayrı olmaz ki."

Sumru Hanım cümlesini bitirdiği gibi Yunus'un uyuduğu yatağın ayak ucunda boş kalmış yere geçip oturdu.Böylece oğluyla arasında kısa bir mesafe oluştu,fakat şimdi oğlunun yorgun yüzünü daha iyi seçebiliyordu.

Şu sıralar evladına yük olduğunu düşüncesi sık sık zihnini yokluyordu.Bu düşüncenin bir kuruntu olmayışını da anlıyordu.

"Şimdi böyle söylemesine bakma anne.Ya küçük kız gelse yine kovsa? O zaman ne olacak?Küçük bir çocuk,kalbi daha fazla kırılır."

"Az önce görmedin mi ortalığı birbirine katı kardeşi için."

"Olmaz anne.En azından biraz daha zaman geçsin."

"Neden? O kızın yanında olmasından daha iyi değil mi?"

Sumru Hanım dizleri üzerinde kenetlediği ellerini farketmese de sıkmaya başlamıştı.Küçük kızın Gülyare'nin yanında olması endişelendiriyordu kendisini.

"Annem sadece şimdilik böyle olması daha iyi...İpek Gülyare Hanım'la yalnız değil ki anne babası da yanlarında.Bu yüzden endişelenme."

Kadının yüzüne hüznün kölgesi çöktü saliselerin ardından.

"Oğlum o aileyi bir tehlike gibi görmüyor mu?" dedi fısıltıdan farksız bir ses tonuyla.Bu cümle kalbini incitmişti.

Gözlerini gayrı ihtiyari oğlundan kaçırdı.Oğlunun kalbi o aileye nasıl güvene bilirdi? Bu çok fazlaydı kendisi için.Tüm hayatını karanlığa döndüren aile için bu düşüncede olmamalıydı oğlu.

"O adama nasıl güveniyorsun? Nasıl? O adam ailemizi paramparça etti..."

"Anne..."

Güvendiği veya güvenmediği ile ilgili tam bir şey söyleyemezti genç adam.Net bir cevabı da yoktu.

"O aileden uzak dur dedikçe sen hala onların etrafındasın.Hele bir de o yüzüğü takıyorsun! Söylesene bana aklında ne var? Susmayı deneme bile!"

Kendisi hep o aileden uzak durmaya çalışmıştı.Fakat bu bir türlü olmuyordu.

"Anne ben de uzak durmayı çalıştım hep ama görüyorsun karşımıza çıkıyorlar."

"Karşılaşmamak için başka şehire mi gidelim?"

"Anne.Sen bunları düşünme.Sağlığını düşünmen gerekiyor."