🌟
~17
Karşı kaldırımda ki adam1 Hafta Sonra
Gördüğüm kabusların gerçekliği beni derinden etkiliyordu. Sanki gerçekten yaşanmış şeyleri görüyor gibiyim. Geceleri uyuyamıyordum. Sadece ışık açıkken uyuyabiliyorum. Saat şuan da gece üç ve ben yine uyuyamıyorum. Sol elimle yorganı kendime bastırdım ve sağ elimi yorganın dışında bıraktım. Gözlerimi kapattım ve kendimi uyumaya zorladım.Sağ elimin üstünde ki soğuk hisle kıpırdandım. Elim sıkılmıştı. Hemen gözlerimi açtım,karşımda ki siyah uzun silüeti görünce çığlık atıp elimi çektim ve yorganın altına girdim. Yorganı sımsıkı tutuyordum.Yorganın üstünden alnıma değen elle uyuya kaldım.
Uyandığım da güneş doğmuştu. Gece gördüğüm korkunç silüetten sonra yataktan kalkmak iyi bir fikir mi diye düşündüm. Belki yatağın altına girmiştir. Düşüncelerimden çalam kapı sayesinde kurtuldum. Hızlıca yatağımdan kalkıp kapıya gittim. Açtığım da karşımda tabii ki Lena vardı.
"Günaydın Leen."
"Günaydın,sen uykunu almış gibi gözüküyorsun. Daha iyi misin?"
Dün geceki olaydan bahsetmek istemiyordum.
"Evet."
Buzdolabına baktım,içi bomboştu.
"Benim markete gitmem gerek."
"Tamam."
Hemen yukarı çıkıp üstümü giydim ve aşağıya indim. Hava kararmıştı ve gök gürüldüyordu.
Koştura koştura markete gittim gereken her şeyi alıp eve geri döndüm ve kapıyı çaldım. Yağmur çoktan başlamıştı. Kapı açılmıyordu."Leen aç hadi evdesin diye anahtarımı almadım."
Yağmur sağanak yağmaya başlamıştı. Derin bir nefes aldım. Poşetleri olabildiğince yağmur almayan bir yere koydum ve yolun kenarında ki kaldırıma oturdum. Her yerim ıslanmıştı. Bacaklarımı kendime çektim. Etrafa bakıyordum. Karşımda mavi gömlekli biri bana bakıyordu. Bakışlarımı ona kenetledim. Değişik görünüyordu. Siyah uzun saçları ve uzun boyluydu. Oldukça tanıdık görünüyordu.
Bu her gece kabuslarımda gördüğüm o adamdı. Bakışlarımı üzerinden çektim. Ayağa kalktım ve evin etrafın da açık pencere varmı diye kontrol etmeye başladım. Açık bir tane bulduğumda içeriye atladım ve kapıyı açıp poşetleri aldım. Karşı kaldırıma baktığım da adam gitmişti.
Yukarı çıkıp kıyafetlerimi çıkarttım ve sıcak duşa girdim. Biraz duşta kaldıktan sonra kapı açıldı. İçeriye Lena girmişti,ufak çaplı bir çığlık attım.
"Sapık!"
"Neredesin sen, evin her yerinde seni aradım."
"Hey kapıyı çaldım ama evde değildin galiba çünkü kapıyı açmadın."
"Hayır evdeydim."
"Neyse çıkar mısın."
Lena banyodan çıktı. Ben sıcak suda mayışmıştım. Uyuya kaldım.
Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Saçlarım kurumuştu ve üstümde pijamalarım vardı. Yataktan kalktım ve aşağıya indim.
"Demek duştan çıktın üç saat olmuştu."
Sessizce söylendim.
"Sen çıkartmadın mı?"
"Ne dedin?"
"Yok bir şey."
Lena poşetlerdeki yiyecekleri çoktan yerleştirmişti. Bir tane çikolata aldım,koltuğa oturarak yemeye başladım.
"Rosi,benim gitmem gerek."
"Noldu?"
"Annem çağırıyor."
"Tamam."
Lena evden gitti. Ben de odama çıktım. Yatağa oturdum ve telefonuma bakmaya başladım. Galeri de gezinirken karşıma garip bir fotoğraf çıktı. Fotoğrafı açtım ben ve yanımda tanımadığım biri duruyordu.
Hatırlamaya çalışıyordum. Bu bugün kaldırım da gördüğüm adamdı. Siyah uzun saçlı ve yeşil gözlüydü. Ben gülümserken o ise somurtuyordu. Ve hava karlıydı. Fotoğrafın çekildiği tarihe baktığımda yakın bir zaman da olduğu apaçık ortadaydı.
"Ama bu imkansız ben o zaman Lena'yla dışarıya çıkmıştım. Yani öyle hatırlıyorum."
Galeri de biraz daha dolaştım. O adama sarıldığım bir fotoğraf vardı. Hem şaşkın hem de sinirliydim. Telefonumu şifonyerin üstüne bıraktım ve geri yatağa yattım. Düşünüyordum.
"Tanrım bu imkansız. Şimdi çıldıracağım."
Madem bunlar yaşandı ben neden bir şey hatırlamıyorum?
—————————————————————————
Loki Beyciğimiz ufak ufak yerlerde görünüyor huhuuu
Mavi gömlek medya da bu arada (ne kadar yakışıklı len elene elene un oldum)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Midgard'lı Prenses /Loki Laufeyson
FanfictionSiz hala okuyo musunuz bu kitabı cşağepflaisj içeride bol bol ergenlik ve mantık hatası vardır dikkat