🎴 MᴀᴅNᴇsS 1 | دیوونگی‌اول 🎴Sehun Book 📘

🎴 MᴀᴅNᴇsS | ｐ④

☆برای‌حفظ‌رنکینگ‌داستان،لطفا‌ستاره‌دادن‌به‌پارت‌ها‌رو‌فراموش‌نکنید♡☆

معلوم شد سوهو و جونگین هم و میشناختن و این اولین دیدارشون نبود. سوهو تو مدرسه ای که جونگین ترکش کرده بود و به دبیرستان ما اومده بود،ارشدش بود.

ساعتی از شروع جشن و مهمونی دورهم جمع شدنمون گذشته بود و من هنوز روی همون کاناپه نشسته بودم و نگاهشون میکردم.

لوهان و جونگین خیلی سریع باهمه صمیمی شده بودن و با موزیکی که پخش میشد اکثرا وسط درحال رقصیدن بودن.

فقط شیو و چن هیونگ به طرز مشکوکی غیب شده بودن.

سو هم از پشت میز ناهارخوری اون طرف سالن منو زیر نظر گرفته بود.

سنگینی نگاه دیگه ای رو روم حس کردم. جونگین از بین کریس و بک به من زل زده بود.

انرژی ای که ازش دریافت میکردم باعث شد سرم و پایین بندازم و با دستام که از آرنج روی زانوهام تکیه داده بودم بازی کنم.

چند دقیقه بعد کفش ورنی براقی جلوی دیدم بود و لیوان آبمیوه ای جلوی صورتم تکون میخورد.لیوان رو از سوهو گرفتم و اونم کنارم نشست.

صدای موزیک بلند بود اما من صدای سوهو رو میتونستم از بین هر آوایی تشخیص بدم. اون صدایی بود که از بین کابوسام مثل راه نور و نجات بنظر میرسید.

سوهو: پس اونه...کیم جونگین...کسی که باعث همه ی اون بهم ریختگیای دنیای تو بوده.

سر تکون دادم...اگر نمیفهمید که دیگه سوهو هیونگ من نبود.

سوهو: هنوز دوسش داری سهونا....؟

بهش نگاه کردم...نگران و یکم ناراحت بود.

_نمیخوام داشته باشم.

سوهو :میتونی؟؟

میتونستم؟نه!! چطور میشد به همین راحتی دیگه دوستش نداشت؟

_کمکم کن هیونگ!

التماس و تو نگام خوند. یه نگاه به پشت سرم کرد. خم شد سمتم. کنار لبم رو با لمس کوتاهی بوسید.

_شاید فقط باید دورش کنی....

در گوشم گفت و بلند شد و رفت. قفل کرده بودم. هیونگ منو بوسید؟!

اما چرا؟!

سرم و چرخوندم که پیداش کنم اما نگاهم توسط دوتاچشم حالت دار مشکی و نفس گیر شکار شد که داشت بهم نزدیک میشد.

پس دلیلش این بود... کیم جونگین.

بهم رسید. بالای سرم وایساده بود. اما من قصد نداشتم سرم و بلند کنم.

خم شد روم.نفسای سنگینش به گوشم میخورد.

خدای من! همه امروز چشون بود!