Nefret Masalı (Anlaşma)

Bölüm 13 | •Sahte Aşk• |

24.06.2019

ASMİN ARSLANOĞLU

Dedem beni sıkı sıkı sararken ona aynı şekilde karşılık verdim. Anneannem ise yerinden bile kalkmadan bana ters bakışlar atıyordu.

"Mehveş sultan!?" dedim bütün sevecenliğimi kullanmaya çalışarak. Ama o Mehveş sultan. Yer mi bu numaraları.

"Hiç yanaşma Asmin. Geç otur karşıma!"dedi sert sesiyle.Ben geçip otururken annem ve babam beni bırakıp gitmişlerdi. Ben bu kadar hain olduklarını bilmiyordum. Kendimi öksüz ve yetim hissettiğim saniyelerde dedem bana destek çıkmış ve anneannemi yatıştırmaya çalışmıştı.

"Ara o nişanlın olacak herifi, tanışacağım!" dedi ve kollarını göğsünde bağladı. Boran'ın eline düşmüştüm. Yardım dilemek zorundaydım. Yerimden kalkıp biraz uzaklaştıktan sonra aradım onu. Bir kaç kez çaldı ve en nihayetinde açıldı.

"Ne o hasretime dayanamadın mı?"dedi gülerken. Anneannemin üzerime kilitli bakışlarından dolayı sahte bir şekilde güldüm bende.

"Evet canım. Bende özledim"

"Ha? Ne diyorsun lan?"

"Anneannemler geldi, oturuyoruz bizde. Müsaitsen gelebilir misin?"

"Bir boklar dönüyor yani"

"Aynen bekliyoruz seni, öptüm"dedim ve onun konuşmasına izin vermeden kapattım. Anneannemler beklerken kendi aralarında değerlendirme yapıyorlardı. Bende Boran'a durumu özetleyen bir mesaj yazıp gönderdim.

"Boran yardımına ihtiyacım var. Anneannem evliliğin zorla olduğunu öğrenirse asla izin vermez. Ben bu evliliği kaybetmeyi göze alamayacağım şeyler için kabul ettim. Bu saatten sonra geri dönemem. O yüzden aşık bir çift gibi davranmamız gerek, kısa süreliğine. Lütfen" yazdım ve hiç düşünmeden gönderdim. Bugün ben yarın o. Kimin ne olacağı belli olmaz ya. Aradan dakika geçti geçmedi cevap geldi.

*Boran kişisinden bir yeni mesaj

Boran : Benim kazancım ne?

Sinirle mesaja baktığım bir kaç saniyenin ardından köprüyü geçene kadar ayıya dayı demem gerektiğini kendime hatırlattım.

"Orasını sonra düşünürüz. Bana yardımcı ol yeter" yazıp gönderdim. Allah'ım lütfen daha fazla sorun çıkarmasın. Lütfen.

*Boran kişisinden bir yeni mesaj

"İyi öyle olsun. Kolay kurtulamayacaksın, haberin olsun :-)"

Yazdığı son mesaja görüldü atıp bıraktıktan sonra anneannemin isteği üzerine Borandan bahsettim biraz. Ne biliyorum da anlatayım ben bu kadına. El mecbur fiziksel özelliklerinden bahsettim. Bir süre böyle devam etti ve konağın geniş kapısı açıldı. Meraklı iki çift göz o tarafa dönerken ben geleni bildiğim için derin bir nefes alıp verdim.

Derler ki her iç çekişte kalp bir damla kan kaybedermiş. Kalbim kansız kalacaksa sebebi ailemdir. Beni zorladıklarıdır. Ve hiç şüphesiz Borandır. Sanırım sadece bunlar için iç çekiyordum. Ve her seferinde benden bir şey eksilir gibi hissediyordum. Gücümü tüketiyordum. Ve korkuyordum. Bir gün güçsüz kalıp en olmayacak kişinin kollarına düşmekten korkuyorum. Anneannem daha fazla şüphelenmesin diye gülümseyip yerimden kalktım. Boran'a doğru bir kaç adım atıp yanında bittim.

"Hoşgeldin" diye şakıdım. Ve midem bulandı. Şuan şuraya yediğim içtiğim her şeyi çıkarabilirdim. Boran'ın alaylı ve bu halimden keyif alan gülüşü yüzüne yayıldı.