Nefret Masalı (Anlaşma)

Bölüm 31 | •Çift Çizgi• |

27.09.2019

BORAN ARSLANOĞLU

Kollarım arasında sallanan bedenin gözünden düşen her bir damla gömleğimi ıslatırken, yüreğimi yakıyordu. Ağlamasından hoşlanmıyordum. Ve o ağladıkça ben daha kötü oluyordum. Hele ki ağlama sebebi bensem.

Sonlarına gelen şarkıyla ikimizde birbirimizden ayrılırken kendimi tutamadan alnına bastırdım dudaklarını.Sanki bu koca salonda onlarca insan yoktu ve biz tektik.Etrafımızda ki herkes silik bir görüntüydü. "Ağlama" yüzünde kalan yaşları sildim hafifçe. Titreyen çenesini durdurmak için dudaklarını birbirine bastırdı sıkıca. Derin bir nefes aldı omuzlarını dikleştirirken. O güçlü duruşunu aldıktan hemen sonra da mavi alevlerini, yeşillerime dikti. Bütün duygusallığını söküp atmış ve yine umursamaz Asmin olmuştu. Yüzüne ciddiyetini takınıp elimi tutarak ilerlemeye başladı. Beni nereye götürdüğü bilmiyordum ama çoktan teslim olmuştum.

Dağılmaya başlayan kalabalığı hızlı hızlı geçerken Ali ve Nazlı'nın yanında bulmuştum kendimi. Çünkü beni ilerleten Asmin idi. Şuan da önünde son duran kişi olan Dila'ya arkadan omuz atarak önüne geçti ve beni de ardından ilerletti. Asmin'in hiçbir konuda ayarı yoktu. Ya fazlası vardı ya azı ama ortası yoktu. Ki genelde fazlasıyla yaşıyordu duygularını ve bu hoşuma gidiyordu.

Asmin elimi bırakıp Nazlı'ya sarıldı sıkıca. İkili o kısa anlarda bir şey konuşmuş ve kahkaha atmıştı. Bende o sırada Ali'ye sarılıyordum ama gözüm ondaydı.

"Seninki ya senin üzerine atlayacak, ya Dila'nın. Olan Dila'ya olur gibi" dudaklarım duyduklarımla beraber kıvrılırken Nazlı'yla konuşmaya devam eden Asmin'den gözümü aldım.

"Merak etme bir şey yapmaz" ikimiz kendi aramızda gülerken Asmin Ali'yi de tebrik etmişti. Bende o sıra Nazlı'yı tebrik etmiştim. Ki tesadüf mü bilemiyorum ama Nazlı'da Asmin'in kıskançlığını dile getirmişti. Yaptığı kıskançlık mıydı yoksa kendi egosuna yediremiyor oluşu muydu bilemiyordum. Çünkü Asmin hep en tepede tutularak şımartılmış bir çocuktu. Benim diğerlerinin aksine onu pof poflamıyor olmamı kabul edemiyor olabilirdi. Biz tam yanlarından ayrılacakken Sait gelmiş ve yine şebeklik yaparak hepimizi güldürmüştü. Diğerleri pek umurumda değildi aslında. Asmin gülse yeterdi. Onun gülüyor oluşu bile mutlu ederdi beni.

Siktir! Ne oluyor lan bana böyle. İkinci defa aynı hataya düşmek istemiyordum. Tekrardan bir başkasına kalbimin kapılarını aralayacak kadar gücüm yoktu. Ve bu sefer bambaşka biriydi. Asmindi.

Hayatıma giren hiçbir kadınla alakası olmayan bir karakterdi Asmin ve biz gerçekten çok ayrı kutuplardık. Belki de bu yüzden birbirimizin çekimine kapılıyorduk. Ama Asmin olmazdı. Kapattığım yaraların daha beterini bırakırdı üzerimde ki ben kaldıramazdım.

"E gitmiyor muyuz kutlamaya?" Düşüncelerimden çıkarken Sait'e döndü bakışlarım.

"Kusura bakma kardeşim. Bolu'ya geçmemiz lazım bu gece, dönünce artık" dedi Ali Sait'in omuzuna hafif hafif vuruyorken.

"Siz gidin gelin de gerisi kolay iş" beni hepsi onaylarken son veda sözlerini söyleyip ayrıldık. Sait arkada kalmıştı. Asmin yine elimi tutmuş beni ilerletiyordu ve bu hoşuma gitmişti. Çıkmak üzereyken kapıda tekrar karşılaştığımız Dila'yla sabır çektim. Ne çok görmüştük bugün bu kızı. Asmin bir kaç adım atarken ellerimizi ayırmamış ama aramıza mesafe bırakmıştı. Dila'nın kulağına bir şeyler söylerken Dila'nın yüzündeki gülüş solmuş hatta gözlerinde 'ne diyor bu manyak' bakışını görmüştüm. İkisinin ne konuştuğunu bilmiyordum ve Asmin'in bana sırtı dönük olduğu için ifadesini de göremiyordum.