Nefret Masalı (Anlaşma)

Bölüm 27 | •Veda Busesi• |

*Satır arası yorumlara ağırlık verelim lütfen ❣️

13.09.2019

ASMİN ARSLANOĞLU

Saatlerce topuklularda işkence çeken topuklarımı ovalarken bedenimi dayanamadan yatağa attım. Boran odaya gelmemişti. Büyük ihtimalle banyoya geçmişti. Gözlerimi kapatıp uyumama savaşı verirken zihnimde Can'ın bizden ne saklıyor olabileceği dönüyordum. Acaba manita falan mı yaptı diye düşündüm ki bunu asla saklamazdı.

Odanın tıklatılan kapısıyla uyuşuk bir şekilde gel komutu verdim. Üzerimi değişmeye zerre halim yoktu ama kalkmam gerektiğini biliyordum. Bedenimi doğrulturken Boran'ın soyunmaya başlamış olabileceğini düşünmemiştim. Gözlerimi kapatmak için geç kaldığım için bende sadece yere bakarak giyinmesini bekledim. Ona bakmam için beni dürten sesi başımdan kışkışlıyordum ama gitmiyordu. "Giyindim" gözlerimi yerden kaldırıp ona çevirdim. Lacivert bir eşofman altı ve üstüne de yine aynı renk sıfır kol giymişti. Resmen benim kaslarım var diyerek kendini sergiliyordu. Görmezden gelerek kendime pijama takımlarımdan birini çıkarıp oraya bıraktım. Elbisemi rahatlıkla çıkardıktan sonra pijamalarımı giymiş bir şekilde odadan çıktım.

Banyonun yolunu tutarken ayaklarımı yere süre süre hareket ediyordum. Gözlerim yarı açıktı ve hemen uyuyabilirdim. Banyo kapısından içeri girip şans eseri unuttuğum yüz temizleme suyunu kullanarak makyajımı sildim. Sonrasında güzelce sabunlayıp yıkadım ve dişlerimi fırçaladıktan sonra çıktım. Tekrar odaya dönerken kapıyı yavaşça araladım. Sevgili kocam telefonda birine teşekkür edip kapattıktan sonra ayaklandı ve gardırop kapağını açtı. Alta doğru eğilirken ne yaptığını cidden merak etmiştim.

"Ne yapıyorsun?" Alttan çıkardığı valizini yatağın üzerine bıraktı.

"Toplanıyorum" dedi kısaca ve kıyafetlerini çıkarmaya başladı.

"Daha yeni geldik, hemen dönüyor muyuz?"

"Sen kalıyorsun, ben dönüyorum" hayatımda duyduğum en saçma şeylerden biriydi. Resmen bizimkilere laf verip gidiyordu. Benim üzerime herkesi salıp gidiyordu. Sesimi çıkarmadım ve valizini toplamasını izlemedim. Yüzüme gece kremlerimi sürüp yatağa geçtim. Boran işini bitirdikten sonra lambayı söndürdü ama yatağa gelmedi. Telefonunu alıp balkona geçti. Balkona taraf olan kısımda ben yatıyordum. Ve onun şuan bana sırtı dönük olduğundan gözlerimi açıp ne yaptığına bakıyordum.

Ceplerini yokladıktan sonra sigara çıkardı. Sigara içtiğini hiç görmemiştim daha önce. İlk defa görüyordum. Dudakları arasına yerleştirdikten sonra rüzgarı önlemek için elini sigarasına siper edip yaktı ve çakmakla sigarayı geri cebine attı. Derin derin ama tadını çıkarır gibi içtikten sonra ikinciyi yaktı beklemeden. Kaç tane içecekti bilmiyordum ama kendisine zarar vermesi hoşuma gitmemişti. Sanki içince ne oluyordu. İçimde bu duruma dair soru işaretleri oluşurken aslında olmayan merakıma öfkelendim.

Şu sıralar bir çok duyguyu birbirine karıştırıp yaşıyordum ve bu delirme raddesine getirmişti beni.

Boran'ı izlemeyi kesip gözlerimi kapattım ve uyku dilendim. Bir sürü bir sürü uykum vardı ama Boran'ın gitme mevzusu hepsini kaçırmıştı resmen. Bir de sigara içişi. Ah Asmin! Ne saçmalıyorsun. Sanane adamın ne yaptığından. Kendime tekrar tekrar kızarak uykuyu çağırırken Boran odaya döndü. Adım seslerinden anladım. Yatağa geçerken bir kaç gündür yaptığının aksine bana sırtını dönmedi. Bir an saçlarıma dokundu sandım ama hemen sonrasında yanıldığımı fark ettim. Çünkü Boran sırtını dönmüştü bana. Omzum üzerinden son kez kontrol ettikten sonra artık bedenimi uykuya teslim etmiştim.