Nefret Masalı (Anlaşma)

Bölüm 15 | •Karım• |

02.07.2019

BORAN ARSLANOĞLU

Hayatımda gördüğüm görebileceğim en saçma nikah bizimkiydi sanırım. Gelin henüz ortada yokken ben arkadaşlarıyla aynı odanın içinde oturuyordum. Allahtan beni boğan bir kravat yoktu. Zaten yeteri kadar boğuluyordum. Ailem ve düşüncelerim bunun başında geliyordu.

Özellikle dün gece şahit olduklarım son on altı saattir beni esir almıştı. İstemsiz bir şekilde kendimi olayı düşünürken buluyordum. Dün geceki olaydan sonra konağa gidememiş, bizden birilerini yollamıştım annemleri alması için. Bütün gece anlamsız bir şekilde zihnimi buna yormuş, uyuyamamıştım. O piç kimdi öğrenilsin diye araştırmış, henüz bilgi alamamıştım. Asmin'i daha önce hiç öyle görmemiştim. Genelde hep güçlü durur karşıdakini laflarıyla etkisiz hale getirirdi. Ama dün gece öyle değildi. Savunmasız ve korkaktı. Ve bu beni onunla ilgili başka şeyler düşünmeye zorluyordu. Belki de dün gece hiç oraya gitmemeli, burnumu sokmamalıydım. Ama ne yapsaydım. Kına gecemdeki gereksiz eğlence ve abartılı sahte davranışları görmeye daha fazla dayanamazdım. Bu yüzden kınayı bir an önce bitirmeye çalışmış sonrasında da konaktan çıkmıştım. Biraz gezdikten sonra annemleri almaya gitmeyi düşünmüş, konağın arka tarafında geçerken şans eseri görmüştüm onları. Merakıma yenik düşmüş yakından görmek için gitmiş ama konuşulanları duymamıştım. Asmin'i savunmasız ve canı yanarken görmem son dem olmuştu.

Yine fazlasıyla düşüncelere dalmış çalan telefonla kendime gelmiştim. Arayan araştırma yapmasını istediğim eski bir arkadaşımdı. Kendisini askerden tanır babamdan bile daha çok güvenirdim. Ağzı sıkıdır. Her türlü derdini dinler yol gösterir.

"Cahit Tarhun. Doksan üç doğumlu. İşletme mezunu. Alkolik herifin tekiymiş. Her türlü pislik var. Ama 2017 de azaltmaya başlamış. Ta ki 2019 Nisan ayına kadar. Bu süreçte yengeyle tanışıyor anlayacağın. Yenge bırakınca eski haline dönüyor. Bana kalırsa bu herif kimse için değişmez, büyük ihtimalle yengeyi de kandırıyordu. Her neyse bunlar Nisan ayından sonra görüşmeye devam ediyorlar ama sevgili olarak değil arkadaş olarak"

"Eyvallah kardeşim. Başka bir şey var mı?" dedim. Doğan'ın en sevdiğim huyu buydu. Konuya uzatmadan giriyordu ve benim duyduklarımı hazmetmeye çalışacak vaktim çok oluyordu. Ama bu sefer hazmetmemi engelleyen başka bir şey vardı. Asmin. İçeriye beyazlar içinde girmese işim daha kolay olacaktı, ama geç kalmıştım. Gözlerim çoktan onu hedef almış ve kulaklarımın duyduklarını beynim anlamıyordu. Doğan bir şeyler söylüyordu ama ben Asmin de kalmışım. Zarif bedenine giydiği beyaz elbisesi ona fazla yakışmıştı. Beni yutkunmaya teşvik eden güzelliği Can adlı şahsa sarılmasıyla göz devirmeye dönüşmüştü. Doğan'a teşekkür ederken o da beni tebrik edip düğüne gelmeye çalışacağını söylemiş ve konuşmamız sona ermişti. Daha sonrasında nasıl olduğunu bilmediğim şekilde bir anda baş başa kalmıştık Asminle. Gözlerinde gizlemeye çalıştığı şeyler vardı. Ama pek gizleyebilmiş gibi değildi.

"Güzel olmuşsun" dedim ansızın. Sonrasında fark ettim bende ne dediğimi ama artık iş işten geçmişti. Beynimde çalkalanan gerçeği dilim dışarı vurmuştu ve en az benim kadar o da şaşkındı. Boş ve şaşkın bakışları bir süre bende donakaldıktan sonra konuşabildi.

"Teşekkür ederim" dedi sakin bir şekilde ve beni incelemeye başladı. Sanırım söylediklerimde ciddi olup olmadığımı anlamaya çalışıyordu ama ben gayet ciddiydim. Ona doğru bir adım atarken elimi ceketimin cebine koyup onun koluma girmesi için olanak sağladım.

"Nikah saati, çıkmamız gerek" dedim ve koluma girmesini bekledim. İkinci bir şaşkınlık yaşadı hemen ardından koluma girdi ve salona geçtik. Bizim geçmemizle çalan alkışlar ve klasik nikah seremonisi gerçekleşti. Benim şahidim Sait, onun şahidi Begüm olmuştu. Sait'in bir boklar çevirdiğini düşünmeme sebep olacak Begümle kurduğu yakınlığını daha sonra sorma fikrini aklıma yazıp bir an önce şu anların bitmesini istedim.