Promise [BaekYeol FanFic]

Chapter 23

Baekhyun's POV 

O___________O 

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa sinabi niya. 

Eto lang ako, nakatulala. 

Pero, sa sinabi niyang yon, parang tumalon yung puso ko! 

Nakaramdam ako ng saya. 

Halo halo yung nararamdaman ko, may saya, may lungkot, may dissapointment at may guilt. Pero masasabi kong nangingibabaw yung kasiyahan ko kasi hanggang ngayon ang bilis bilis ng tibok ng puso ko! 

Pero nalulungkot din ako, oo, inaamin kong mahal ko parin siya, pero pano si Chen? Kagaya nga ng sinabi ko, nakaramdam din ako ng guilt. 

Ewan ko, gusto ko na maiyak. Hindi 'ko rin alam irereact ko sa sinabi ni Chanyeol!

"A-ano bang  s-sinasabi m-mo?" Tanong ko, malay mo nag-kamali lang pala ako ng dinig 'diba? baka naman, hindi niya talaga sinabi yun? 

"Sabi ko, Baekhyun, Mahal na mahal kita.." Pag-uulit niya. 

O_______O 

So, totoo talaga yung sinabi niya? Hindi talaga ako nag-kamali ng dinig? Totoo yun? 

Gusto kong sabihing, Oo Chanyeol, mahal din kita, mahal na mahal din kita! Pero.. Paano si Chen? Iiwan ko na si Chen?  

Maraming beses na akong pinasaya ni Chen, tapos eto lang igaganti ko sakanya? Iiwan ko siya? Sasaktan ko siya? Sht! Ayoko! Mali 'to! 

"Ibalik na natin yung dati, please.." Pag-mamakaawa niya, habang nakayakap pa rin sa akin! 

Hindi! Hindi ako pwedeng mag-paapekto sa sasabihin niya, ayokong masaktan si Chen! I'm sorry Chanyeol pero... 

"Mahal ko na si Chen.." Sagot ko. Great. I lied! Again. Oo, totoong mahal ko si Chen pero bilang Kaibigan lang talaga. Sinusubukan ko naman syang mahalin eh, pero wala eh, si chanyeol lang talaga! Sana mapatawad ako ni Chen sa ginagawa kong pag-gamit sakanya! I'm sorry Jongdae.. 

Nakita ko kung paano humagulgol si Chanyeol sa harapan ko.. 

Ang sakit sakit makita! 

Putangina! 

"No.. Baekhyun, i know.. Mahal mo pa din ako.. alam kong ako pa din.. please.." Hagulgol niya, umiling ako. I'm sorry rin Chanyeol! 

"I'm sorry, pero mahal ko na talaga si Chen! Okay? Chanyeol, umalis kana!" Sigaw ko! Hindi ko na kasi kayang makitang umiiyak siya sa harapan ko nang ako ang dahilan!