Promise [BaekYeol FanFic]

Chapter 19

Baekhyun's Pov

"Baekhyun!" Tawag saakin ng isang pamilyar na boses. Tumingin tingin ako sa magkabilang banda ko pero wala akong nakikitang tao.

Madilim.

Napaka-dilim.

Anong bang nangyayare? Asan ba ako?

"Baekhyun!" Pag-ulit ng tumatawag sakin, pero kahit anong hanap ko sakanya hindi ko siya makita at dahil na rin sa sobrang dilim.

Sino ba yun?

"S-sino ka?" Natatakot ako. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko.

"Baekhyun, kahit na ano man ang mangyari, lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita ah?" Pag-patuloy niya pero hanggang ngayon hindi ko parin siya nakikita.

"Te-teka? Sino ka ba?"

"Baekhyun, hindi na rin siguro mag-tatagal, ako'y magpapaalam na.." Sabi niya at unti unti akong may nakitang liwanag, nakita ko siya. Pero malabo. Hindi ko makita ang kanyang mukha.

Ano bang nangyayari?

Dahil sa sobrang kabog ng dibdib ko, nahihirapan na rin akong huminga at napahiga sa sahig. Unti uti nanamang dumidilim ang paningin ko, hanggang sa mawalan ako ng malay.

"BAEKHYUN!" Agad akong napamulat sa tumawag sakin. Teka?

O.O

Panaginip lang yun?

"Che-chen?"

"Alam mo, kanina pa kita ginigising, tulog mantika ka talaga!" Inis na sabi niya.

"Pa-panaginip lang yun?" Tanong ko.

"Huh? Anong panaginip? Bakit may napanaginipan kaba?" Tanong nya.

"A-ahmm.. wa-wala naman..hehe" Sabi ko nalang.

Tumango tango siya at tsaka nag-abot ng prutas.

"Kainin mo yan ha, pag-tapos uminom ka ng gamot mo.. sige, dun muna ako sa baba" Sabi niya pero ang seryoso na ng boses nya.

Ano nangyayare kay Chen? -.- 

Sinunod ko nalang yung utos niya at uminom na ng gamot..

Napaisip ako..

Bakit may ganun akong panaginip?

Hindi ko maipaliwanag kung anong nararamdaman ko ngayon.. kinakabahan, natatakot.

Feeling ko may isang taong mawawala sakin.. hindi ko alam pero yun ang nararamdaman ko.

Hindi ko namalayang umiiyak nako.. feeling ko napaka-importante sakin ng taong yun. Bakit ba kasi hindi ko nakita yung mukha nya? Bakit malabo?

"Baekhyun? Bakit ka umiiyak?" Sabi ng isang taong kabubukas lang ng pinto.. Si Chanyeol.

"Yeol!" Agad siyang lumapit sakin at niyakap ako.. ang sarap ng feeling. Yung kaninang takot na nararamdaman ko biglang nawala. Feeling ko ang safe safe ko na.

"Bakit ka umiiyak? Sino nag-paiyak sayo?" Natawa ako sa mga tanong ni Chanyeol. Haha, bakit nga ba ako umiiyak? Hindi ko rin alam eh.

"Hindi ko rin alam eh. Hehehe" Sabi ko at napakamot nalang sa ulo.

"Yung totoo baek? Naka-drugs kaba? Nasobrahan ka ba sa pag-inom ng gamot mo?" -__-

"Pakyu ka Yeol!" Asar na sagot ko.

"Hahahaha, joke lang. Ayaw kasi kitang nakikitang umiiyak kapa pinapatawa kita" Sagot niya.

Talaga? ayaw nya akong nakikitang umiiyak? ^^^^^ Concern sya sakin? ^_____^

"Mahal kita.. syempre kaibigan kita."

Okay na sana. Okay na. Sumablay lang dahil sa "Kaibigan kita"

Totoo naman...

Kaibigan? Siguro nga hanggang dun nalang kami.

Kailangan ko na siguro mag-move-on.

--------------------------------------------------------------------------------

Author's NOTE. Hello Guyth! Hahahahahaha :* Natatawa ako sa ud ko. Bakit daw ganto? Parang nakakatakot daw? Di ko rin alam. :) xD Tagal kong di nakapag-ud, tapos ang lame pa. Sorry na :( Next time gagandahan ko, yung kasing ganda ko :) Hahahahahaha. :) Thanks for reading guys. Lav ya :***

This is dedicated to you.. Thanks for reading.. :)