Living With The Devils

XXII

Chapter Twenty Two

SORRY

Nagising ako sa katok sa labas ng kwarto ko akmang tatayo ako pero hinila ako ng gising na palang si Tyllex.

"Don't mind them, gutom lang sila" Tyllex said with his husky voice.

Pero hindi ako nakinig at tumayo ako para kuhanin ang cellphone ko saka bumalik sa pagkakahiga sa kama agad akong niyakap ni Tyllex.

Tinawagan ko si Oreson, siya lang kasi ang may lakas ng loob na kumatok ng ganyan kalakas sa umaga.

"Astraea!"

"What's your problem, Oreson?"

"I'm hungry"

"Just buy on a cafe please"

"I want you to cook for us"

"Just buy Oreson, I need to sleep"

"Please...."

"Oreson, I'm still sleepy"

"Okay"

Bigo ang boses niya ng pinatay niya ang tawag.

"Very good" nakangising sabi ni Tyllex.

"I'm sleepy Tyllex, hindi ako nagbibiro na inaantok ako kasi totoo yun baka akala mo nagdahilan ako para sayo" Inirapan ko siya.

"Then sleep" He answered.

I slowly close my eyes. But I feel his presence like he's looking at me intently, so I open my eyes.

"Stop looking at me Tyllex, I can't sleep!" I hissed at him.

"You're so beautiful that I can't stop staring at you" He said.

"Whatever" Inirapan ko siya at pinikit kong muli ang mga mata ko.

Naramdaman kong may mainit na dumampi sa labi ko kaya napadilat ako.

"Lumabas ka ng kwarto ko Tyllex! Get out!" I scolded him.

"Bakit ka galit na galit?" Kunot noong sabi niya.

"I said get out of my room now!"

"Astraea? What's your problem?" Ngiwing sabi niya sa akin.

"Galit ka na din?! Lumabas ka!" Sigaw ko sa kaniya.

"Astraea..." Tinawag niya ako but this time mahinahon na.

"Get out!" Inis na inis na ako at may tumulo ng luha sa mga mata ko.

He pulled me then he hugged me tight.

"Hush Astraea, are you okay? may nararamdaman ka ba?"

Patuloy pa din ang pag-agos ng luha ko sa hindi ko malamang dahilan.

"Hush" He whispered.

Hinalik-halikan niya ang buhok ko at hinimas-himas pa ito. At habang na nanahimik kami ay may nararamdaman akong hindi maganda kaya agad akong tumayo at nagpuntang banyo.

Tiningnan ko ang underwear ko. F*ck! I knew it!

Inisip ko ang araw ngayon. Saktong-sakto! Naghubad na ako ng short at saka tumakbo sa bowl at sandaling umihi. Kinuha ko ang bath robe na nandoon at pumunta sa naka konektang walk-in closet.

Kumuha ako ka agad ng sanitary napkin saka ako kumuha ng bagong underwear at shorts. Bumalik ako ng banyo saka ako naghugas muli at naglagay ng sanitary napkin.

Naghilamos ako ng mukha at nagsuklay ng kaonti kahit ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. Yung nangyari kanina na lumuha ako ng biglaan it is because of emotion breakdown.