Living With The Devils

XLVIII

Chapter Forty Eight

I WILL GO HOME

My whole body was completely shocked and I was just stand here while Lanston is still hugging me.

Then I feel his lips on my forehead, he kiss me!

"Tara na Astraea, umuwi na tayo" Sabi niya ng bumitaw siya sa pagkakahalik sa akin.

"Talk to me Astraea, didn't you miss me?" Tanong niya pa habang hawak ang magkabila kong braso. Hindi pa din ako umiimik at nakatitig lang ako sa kaniya at wala akong ginagawa at hindi din ako nagsasalita para kausapin siya.

Then he laugh, "Are you shock and speechless just because I am here?"

I stayed silent.

"Hey talk to me please Astraea, I found you! I freaking hire a tracker just to find you! Pero sabi ng tracker ko ay patay ang phone mo kaya hindi niya ma-track, pero hindi ako sumuko at nung isang araw na track na namin ang phone mo kaya agad akong nag-book ng flight papunta dito" Sabi niya.

Nanahimik pa din ako, kaya naman napabaling siya kay Tyllex, "What happened to her?!"

Binitawan niya ako at lumapit kay Tyllex, saka niya ito sinuntok sa mukha ng paulit-ulit kaya hindi ko na kaya.

"Stop it!" I shouted.

"Astraea..." Boses iyon ni Lanston.

Lumapit siya sa akin at niyakap akong muli.

"I miss you so much, umuwi na tayo sa Pilipinas please...gustong-gusto na kitang makasama kaya sana ayusin mo ng lahat sa inyong dalawa para magkasama na tayo" Sabi niya at hindi ko alam ang gagawin ko.

"Babalik ako ng Pilipinas" Sabi ko sa kaniya.

"Babalik na tayong dalawa doon para magkasama na tayo, alam mo bang alalang-alala ako sayo ng mawala ka sa Las Vegas, kung saan-saan kita hinanap Astraea, sa sobrang pag-aalala ko ay nag-hire na ako ng tracker para hanapin ang location mo gamit ang phone mo. Nag-hire na din sila Mommy, ng mga pulis para hanapin ka sa buong Las Vegas" Sabi niya sa akin habang pahigpit ng pahigpit ang yakap niya.

"Umuwi na tayo please, magsama na tayong dalawa Astraea, mahal na mahal kita" Sabi pa niya sa akin.

Lumayo ako sa kaniya kaya naman napabitaw siya sa yakap niya sa akin. Nagtatakang tumingin siya sa mga mata ko at halata na kabado siya sa ginawa ko.

"Astraea, let's go home" Pinilit niyang ngumiti sa akin.

"Uuwi ako, Lanston" Sagot ko sa kaniya.

Tumulo ang luha ko habang nakatingin sa nagmamakaawa niyang mga mata. Hindi ko na alam ang gagawin ko pero desidido na ako sa desisyon ng puso ko.

"Astraea, choose between me and him" Biglang singit ni Tyllex sa usapan.

"Don't let her choose! Dahil masasaktan ka lang kapag ako ang pinili niya!" Sigaw ni Lanston kay Tyllex na blangko ang mukha.

"Choose Astraea" Sabi ulit ni Tyllex.

Lalong lumakas ang pagbaksak ng luha sa mga mata ko at iniisip ko kung paano ko sasabihin sa kanila ito.

"Fine! Choose now Astraea, and say my name in front of this asshole!" Sigaw ni Lanston.

"I will go home" Tumakbo ako kay Tyllex at...

Hinalikan ko siya sa labi niya.

I kissed him with so much love. I already made my decision and I will go home to the Philippines with him.

"I'm so sorry Lanston, I will go home to the Philippines with the man that I love the most. And yes I admit that I like you, but this man in front of us is Tyllex Cye Laminaria, my husband and he will be my love forever" Nakatalikod kong sinabi sa kaniya dahil ayaw kong makita ang reaksyon niya dahil alam kong nasaktan ko siya.

I knew Lanston, with a strong jolly aura and I don't know what will happen to him if he's hurt. Alam kong nasaktan ko siya ng sobra sa sinabi ko at ginawa ko kanina pero kailangan kong gawin yun para malayo na siya sa akin at hindi na siya masaktan pa.

"Mahal kita Astraea, pero ang gusto ko lang ay maging masaya ka kaya kung dyan ka sasaya dyan ka lang. Kasi malaman ko lang na masaya ang taong mahal ko hinding-hindi ko pagsisihan na sinaktan ko ang sarili ko" Sabi niya.

"Thank you so much for everything, Laston. Just be happy with someone else, sa mundo may nakatirang higit pa sa pitong bilyon at isipin mo kung ilan ang babae doon, kaya matatagpuan mo din ang babaeng mag mamahal sayo ng totoo" Sabi ko sa kaniya.

"Kung saan masaya ang babaeng mahal ko, doon ako. Goodbye Astraea" Sabi niya.

Hindi na ako sumagot at na natiling naka talikod at naka harap kay Tyllex, tiningnan ko si Tyllex at gumagalaw ang mata niya. Siguro ay tinitingnan niya kung ano na ang gagawin ni Lanston.

Hanggang sa niyakap ako ni Tyllex ng narinig kong may umalis na sasakyan at siguro ay nakasakay na si Lanston sa taxi. Kilala ko naman si Tyllex, ayaw niya ding nakakasakit ng damdamin ng tao.

Then I heard Tyllex took a deep breath, "Damn, I am so worried as hell. Na baka sumama ka na sa kaniya at iwanan mo na akong mag-isa dito"

"I will never ever do that to you, If I will go home then I will go home with you and in your home. I will always be here for my husband and my soon to be sons. I will go home everyday with a smile because my sons is on our house while my husband is taking care of them" I smiled on that thought.

"Who said that I will be having a sons?" He asked.

"Me!" I said proudly.

"I want to have daughters and I want it triplets" He smiled.

"Then who will carry your surname?" I asked.

"Then after the triplets!" He said happily the he laugh hard.

"Are you crazy!" I hissed at him.

"Yes, and of course about you" He smirked.

"I want sons, para walang naliligawan sa kanila dahil baka maagang pumuti ang buhok ko, kapag pitong taon pa lang may boyfriend na ang anak ko, kasi malay mo magmana siya sa malandi niyang ama!" Saka ako tumawa ng malakas.

"Malandi pala ha?" Binuhat niya ako at naglakad siya sa golf cart at sumakay siya doon.

Nakakalong ako sa kaniya habang pinapaandar niya ang golf cart na sinakyan namin kanina papunta dito.

"Malandi pala ha? Tingnan ko na lang ang mangyayari sayo kapag nilandi kita dyan mamaya baka hindi ka na talaga matulog dyan" Sabi niya sa akin.

Damn, I'm in trouble.