Living With The Devils

XLVII

Chapter Forty Seven

I MISS YOU!

Isang buwan na akong nandito at hindi ko alam kung ano na ang susunod na gagawin ni Tyllex, na aalala pa kaya niya ang napagkasunduan namin?

"Do I have to remind him?"

In one month he did all his best to show how much he loves me. Na aalala ko yung sinabi niya sa akin kagabi bago siya makatulog.

"I already did all my best to show my love for you, I love you more than I love myself Astraea. I hope you stay here with me forever. I need you here with me, hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kung mawawala ka"

And yes we stayed on the same room in one month, nothing happened. He control himself right, lagi niya ding sinabi sa akin na gusto man niya iyon dahil lalaki siya, pero mas mataas ang respeto niya sa akin.

Umiiyak siya habang sinasabi niya iyon sa akin at lalong maging dahilan iyon para hindi ko maintindihan kung ano na ang gagawin ko.

Hating gabi na at umiiyak pa din ako, feeling ko mababaliw ako dahil sa mga iniisip ko. In one month, naramdaman ko dahil ipinaramdam niya, narinig ko dahil sa sinabi niya, at higit sa lahat ay ipinakita niya sa akin kung gaano niya ako kamahal.

I glance at Tyllex, he's sleeping peacefully and I thank god he's still asleep. Akala ko magigising siya sa mga hikbi ko.

His face look so peaceful, parang walang problema kahit na umiyak siya bago siya nakatulog.

"K-kapag ba i-iniwan kita at s-sumama ko sa lalaking m-minahal ko h-habang wala k-ka...m-m-makakahanap ka kaya ng b-babaeng m-magmamahal sayo gaya ng p-pagmamahal k-ko s-sayo?" Mahinang usal ko habang humihikbi.

"M-may babae ka kayang m-mahahanap na m-mababaliw sayo ng t-todo. A-aaminin ko na nawala ang p-pagkabaliw ko sayo, habang w-w-wala ka pero hinding-hindi ka n-nawala sa isip k-ko" Inianggat ko ang kamay ko at hinaplos ang gwapo niyang mukha.

"I-i w-want to s-say s-sorry T-tyllex, k-kung sana n-nakinig muna k-ko s-sayo sana hindi k-ka nahirapan ng d-dalawang taon n-na wala ako sa tabi m-mo" Sabi ko at umiyak na naman ako.

Inalis ko ang kamay ko sa mukha niya at humikbi ng tahimik habang inaalala ko ang mga ikwinento ni Rashon sa akin.

He suffered so much, nilasing niya ang sarili niya para makatulog at halos araw-araw daw ay inuubos ang oras sa kakaaral at walang kinakausap ng matino.

And worst he's crying every night. May mga oras na sinusuntok niya ang pader ng kwarto niya kaya panay galos ang kamao niya. Lahat ng iyon kwinento ni Rashon.

Wala ding araw na walang magpapatawag kay Lola V, sa eskwelahan at nirereklamo si Tyllex, na palagi daw badtrip at na babangasan ang mukha ang mga kapwa niya estudyante.

I hurt him so much, He's miserable for two f*cking years and it is all my fault. Iniwan ko siya kaya siya nagkaganoon, parang hindi ko ata kaya na maulit iyon sa kaniya.

"I don't think he will be happy if I leave him"

Napabuntong hininga ako sa mga iniisip ko, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Gusto kong tanungin ang sarili ko kung pwede lang, magiging masaya ba ako kapag iniwan ko siya?

Sa loob ng isang buwan nakita ko gabi-gabi kung paano siya nagmakaawa sa akin na huwag na huwag aalis sa tabi niya. Nag-uulit ulit ang mga katagang sinabi niya sa akin lalong-lalo na kapag sinasabi niyang mababaliw siya kapag umalis na naman ako sa tabi niya.

Muli akong bumaling kay Tyllex, hinawakan ko ang buhok niya at sinuklay-suklay iyon gamit ang mga daliri ko. Inilapit ko ang mukha ko sa noo niya at hinalikan ko siya doon.

"I-i'm so s-sorry, B-baby..." I said.

"I-i m-miss y-you too..." tumulo na naman ang luha ko at nalagyan siya sa mukha kaya naman agad kong inilayo ang mukha ko at sinuklay na lamang ang buhok niya.

"S-sana may l-lakas din a-ako ng l-loob para m-masabi sayo y-yan. I'm s-sorry k-kasi h-hindi ko m-manlang inalala ang m-mangyayari sayo kapag iniwan k-kita. B-baby, I'm so d-dumb to l-leave y-you a-alone and at the s-same t-time I r-realize that I am so selfish, hindi manlang kita inisip" Umiiyak na sabi ko.

Ipinikit ko ang mata ko ng makaramdamn ako ng inis sa sarili ko, habang nakapikit ako ay patuloy pa din ako sa pagsuklay ng buhok ni Tyllex.

Then I heard my ring tone or I was just imagining things. Pero narinig ko talaga eh kaya naman iminulat ko ang mata ko saka ko pinakinggang mabuti ang tunog at nagmumula iyon sa may drawer ng side table ni Tyllex.

Pero ayaw kong makialam kaya naman bumaling ako kay Tyllex, at saka dahan-dahan siyang tinapik.

"Bab—I mean Tyllex wake up" Pilit na inaayos ko ang boses ko.

"Hmm?" Nakapikit na tanong nito.

Dahan-dahan niyang binuksan ang mata niya at tumayo na at tumitig sa aking mabuti. Nagulat ako ng buksan niya ang lamp shade sa gilid niya.

"Are you crying?" Pinadaan nito ang kamay niya sa mukha ko.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ang noo ko, "Having a bad nightmare huh?"

Lalo akong naiyak at niyakap na niya ako.

"Shhh...it's okay, I'm here so stop crying" Sabi niya at inaalo pa din ako hanggang sa tumunog ulit ang ringtone ng phone ko.

"Wait a minute" Bumitaw siya at lumapit siya sa may side table at binuksan ang maliit na drawer doon saka may phone na kinuha doon.

At phone ko nga iyon...

"Hello?" Malalim ang boses na sabi ni Tyllex.

Hindi ko man narinig ang sinasabi ng taong tumawag ay nakakunot ang noo ni Tyllex. Mukhang hindi nagustuhan ni Tyllex, ang sinasabi ng kausap niya.

Ibinaba na niya ang phone at tumayo saka nagpunta sa may banyo at pagkalabas niya ay nakadamit na siya dahil nakahubad kung matulog si Tyllex, pero pantaas lang yun at nakahilamos na din saka amoy ko na din ang mint mukhang nag-toothbrush siya.

"Let's go" Blangko ang mukhang sabi niya sa akin at inabot ang kamay niya kaya naman inabot ko din iyon.

Bumaba ako sa may kama at saka sumabay sa paglalakad sa kaniya hanggang sa makalabas kami ng bahay niya.

"Where are we going?" Tanong ko sa kaniya pero hindi siya umimik hanggang sa makasakay na kami sa golf cart.

Hanggang sa tinahak namin ang daan palabas ng lugar na ito.

"Tyllex, where are we going?!" I hissed at him.

Pero na natili siyang tahimik at seryoso hanggang sa huminto kami sa tapat ng gate ng lugar nila. May nakita ako doong taxi hanggang may nakita akong bulto ng lalaki at hindi ko makita ang mukha nito.

Hanggang may lumapit na guard kay Tyllex at may sinabi kay Tyllex na hindi ko maintindihan dahil mukhang nag-ge-greek ito.

"Don't worry, I know him" Sagot ni Tyllex.

Hanggang sa unti-unti kong nakitang lumalapit ang lalaki at bigla ako nitong niyakap.

"Damn! I miss you, Astraea!"

Si Lanston...