Bir Uzun Yoldan Geldim

55.Bölüm Hatice

Levent, bir kaç saniye önce olan duygu yoğunluğu üzerinden atarak çalan kapıya doğru her şeye rağmen garip bir mutlulukla yürüdü.
Adamın kalbindeki kıpırtı öyle iyi hissettiriyordu ki gelecek günlerde ne olur kaygısı bile kalmamıştı.
Kapıyı açtığında hayatının başka yöne gideceğini bilmeden açtı.
Karşısında gördüğü ev sahibi ve karısı ile şaşıran adam neden bu saatte kapısında olduklarını anlamaya çalıştı.

"İyi akşamlar evladım."
"İyi akşamlar ,buyrun." Deyip gitmeye niyetleri belli ki olmayan çifti içeri aldı.

Hatice'de , yaşadığı heyecanı az da olsa atmış Levent'in aldıklarını buzdolabına yerleştirmişti.
Mutfaktan çıkıp salona doğru giderken kalbinin gümbürtüsünü Levent ile kapı çalmadan önce olacaklara değilde laf söz yüzünden evine gelen insanlara bağlıyordu.

Bir kaç gün önce onunla konuşan ev sahiplerini karşısında görünce yaşlı çiftin gidip ellerini öptü.
Çekinerek hoşgeldiniz dedi.
Bunları yaparken kucağında kızını tutan Levent'e dönüp bir kez dahi bakmadı.

Genç kadın karşısındaki Salih bey ve Hacer hanımın neden geldiklerini bildiği için biraz olsun duyacaklarından kaçmak için kendini mutfağa attı.

Misafirlerin önüne bir şeyler koymak için hazırlık yapıp çayı demlerken salonda garip seslilik ve bir o kadar gergin bir hava vardı.

Levent, kucağında tuttuğu Leyla'nın kendisine gülen gözlerine bakıp saçlarını okşarken ,Salih bey karısına bakıp oturduğu yerde hafif kıpırdandı.

"Oğlum öncelikle başın sağolsun.
Annen Kevser hanım iyi kadındı.
Böyle zamanlarda ne denir ne dese kaybı olanın yarasına merhem olur bilinmez ama hepimizin bir can borcu var . Kadıncağız bunca zaman tek başına hastalıkla uğraştı.
Hatice kızım ona destek oldu. Sırf annen için nikahsız oturmanıza o zaman ses etmedik. Ama duydum ki mahallede laf almış başını gitmiş.
Eski kocası desen cenaze demeden kavga çıkardı.
Bugünde senin karın gelmiş olay çıkarmış."

Deyince Levent'in gözleri salon kapısını buldu.
Hala gelmeyen Hatice'nin gözlerini görme istediği ile doldu.
"Ben Belma ile boşandım Salih amca ."

"Bu yüzden Hatice kızımla Hacer teyzen konuştu . Bu iş böyle olmaz. Burası küçük yer laf söz oluyor. İnsanlar genç kızımız ,oğlumuz var deyip günlerdir beni arayıp duruyor.İkinizin boşanması lafı sözü bitirmiyor ki."

"Ben bir kaç gündür eve bile gelmiyorum Salih amca . Öncesinde de aynı evde kalmadık zaten. İnsanlar konuşur biz ne yapabiliriz ki !"

Deyince Salih bey dizinin üstüne elini koyup yerinde hafif doğruldu.
Yaşlı adam anlayışlı bir şekilde Levent'in yüzüne uzun uzun baktı.

"İnsanlar elbet konuşur haklısın susmazlar amma sizde onların ağzına laf verdiniz bir kere evladım.
Hatice kızım kumaymış şimdi bu evde seninle oturunca başka türlü söz ederler. Ben sizi sevdiğimden , işin doğrusunu bildiğimden geldim . "

Levent anlayışla konuşmaya ,lafı elinden geldiğince yumuşatmaya çalışan adama dahi sinir olurken kendini sakinleştirmeye çalıştı.

Hatice'nin çay getirmesi ile bakışları onu bulan adam ne yapacağını iyice şaşırmıştı.

Her şey zamanı geldiğinde güzellikle olsun diye çabalarken insanların onlarla uğraşmasına ,hayatlarında söz hakkı olmak istemelerine resmen engel olamıyordu.

Adam içine dolan sinirle ev sahibine öfke ile bakıp konuşmaya başladı.

"Ben seni , sizi anladım Salih amca . Kısaca bize evimden çıkın diyorsun. En kısa zamanda boşaltırız evini , çıkan laf sözde senin kulağına gelmez." Dedi.