~Yıl 2013~
Ö:Arasam mı ki?...Yok ya aramayayım şimdi geç oldu....Yok be ne geçi saat daha dokuz... dokuz ama erken uyumuş da olabilir... Offf!
Ömer evin içinde bir ileri bir geri gidip geliyordur. Oflayıp elindeki telefonu koltuğa fırlatır ve eliyle ensesini kaşır.
Ö:Bi rahat o oğlum ya! Arayacaksın, beni aramışsın diyeceksin bu kadar kolay.... off ya kendimi kandırıyorum resmen bu kadar kolay değil!
O sırada içeri Sinan gelir. Ömeri ayakta görünce gülmeye başlar.
Si:Ben geleceğim diye ayağa kalkmana gerek yoktu bro. Tabi önemli insanım ama bu kadar belli etme.
Ömer yerden gözlerini çekip Sinan a anlamamış gözlerle bakar.
Ö:Efendim?
Si:Of yok bir şey hevesim kaçtı.
Deyip oturur. Ömer ise dudağını ısırarak koltukta duran telefona bakıyordur.
Si:Lan öyle bakacağına al ara konuş.
Ö:Yok ya arayamam.
Si:Sebep?
Ö:Geç oldu.
Ömer gözlerini kaçırıp pencereye doğru döner. Sinan kahkaha atar.
Si:Bu mu yani? Ne geçi oğlum saat daha dokuz. Bir şey olmaz ara sen.
Ö:Yok ya bu saatte olmaz. Şimdi abisi falan kızar.
Si:Ee oğlum baştan desene korkuyorum abisinden diye. Bende diyorum Ömer neden hâlâ aramıyor.
Der imalı imalı gülerek. Ömer yanında duran koltuktan yastık alıp Sinan a fırlatır.
Ö:Ne korkacağım be? Saçmalama!
Si:Korkan sen, saçmalayan ben?
Ö:Sinan, hadi kardeşim, hadi git evine. Evine git ki bende bi rahat kafamı dinleyeyim. Hadi kardeşim.
Si:Neyse ben biraz bara gideyim. Sana da gel diyeceğim ama başın bağlı sayılır.
Der kalkarken. Ömer, Sinan a kaşlarını çatıp bakar.
Ö:Oğlum şu İdil den bahsedip durma!
Si:Onu bahsetmedim ki. Defneyi diyorum ben. Tam bana göre bir yenge. Bir düşün derim.
Ömer in çatık kaşları düzelir. Ve hafif gülümser. Sinan da gülerek Ömere bakar.
Si:Bak bak hemen nasılda güldü. Oğlum sen varya sen!
Deyip gülerek Ömerin omzuna vurur.
●●●
D:Nerede kaldınız ya? Saat dokuz oldu biz daha yemek yiyeceğiz.
Defne söylenerek mutfaktan çıkar ve yeni gelen Hakanla Ozana bakar.
H:Ee çekim yeni bitti bitanem.
G:Eğer biraz daha geç gelseydiniz bizi burada baygın yatarken bulurdunuz.
Ozan göz kırpıp konuşur.
O:Neden ki?
Se:Defne desem abi. Vallahi başımızın etini yedi resmen. Yok neden gelmediler, saat geç oldu, ben acıktım, biz ne zaman yemek yiyeceğiz. Vallahi yemek yemeden şiştim ya!
Defne gözlerini kısıp Seda ya bakar. Ve yanına gidip çimdikler.
D:Aa şuna da bak abisini görünce dil pabuç gibi oldu. Bunun yarını da var Sedacığım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR DENİZ HİKAYESİ
Fanfic"Aşk düşünüldüğü kadar güzel bir duygu mudur? Yoksa hiç kimsenin yaşamak istemediği kadar kötü bir duygu mudur?"
