D:Kızım, ben sana kaç kere dedim boyama kitaplarını benim odama koyma diye. Bak dosyaların içinde kayboluyor sonra iki saat aramakla uğraşıyoruz.
Defne çekmecelere teker teker bakarken Deniz de masum bakışlar ile annesine bakıyordur.
Deniz:Evet dedin ama senin kalemlerin çok güzel anne. Burada boyama yaparken unutuyorum bazı kitaplarımı.
Defne çekmeceyi kapatıp Deniz e döner.
D:Kızım ben sana o kadar dünya boyama kalemi aldım. Ama sen hâlâ benim çizim kalemlerimdesin.
Deniz:Ama çok güzel renkleri var anne.
Der parmakları ile oynayarak. Defne ise hafif gülümseyip konuşur.
D:Anneciğim, onlar benim reklam çekiminin projesini çizdiğim kalemler. Normal boyama yapmak için değil.
Deniz:Gayette normal boyama için.
Defne ufak bir kahkaha atıp Deniz in saçını okşar.
D:Ah be kızım, bari şu inatçılık huyun bana çekmeseydi.
Defne eğilip Deniz in yanağına öpücük bırakır. O sırada odaya Kadir girer.
K:Oo Defne Hanım, şikayetçi misiniz? Daha geçen gün benim kızım tabiki her huyu bana çekecek diyordun. Şimdi ne oldu ? Pişman mısın?
Der gülerek. Defne gözlerini devirerek konuşur.
D:Niye şikayetçi olayım ki? Ben hâlâ sözümün arkasındayım bir kere. Hem senin ne işin var burada?
Der keskin yüz hatları ile. Daha sonra eğilir ve diğer raflara bakmaya başlar.
Kadir bozulur, etrafa bakınarak boğazını temizler.
K:Defne neyin var senin?
Defne arkasını dönüp Kadir e bakar ve yavaşça ayağa kalkar.
D:Nasıl neyim var? Bir şeyim yok benim.
K:Ondan mı eve geldiğimden beri sürekli ters ters konuşman benimle ya da yüzünün sürekli asık olması?
Defne gözlerini kaçırarak önüne gelen saçını kulağının arkasına atar. Daha sonra eğilip Deniz e bakar.
D:Anneciğim hadi sen odana git. Ben kitabını bulup geleceğim yanına. Hadi bebeğim.
Deniz bir şey demez, sadece başını sallamakla yetinir. Defne Deniz in alnına öpücük bırakır. Deniz odadan çıkar çıkmaz da Kadir e döner.
D:Kadir saçmalama! Her zaman ki halim. Niye kendi kendine takıyorsun kafana.
K:Emin misin Defne?! Sabah hiçbir şeyin yoktu. Bir şirkete gittin surat beş karış. Bir şey oldu ya da bilmem gereken bir şey mi var?
D:Kadir! Paranoya yapıyorsun şuan! Benim hiçbir şeyim yok! Durduk yere kavga etmek için yer arıyorsun resmen! Ben sürekli senin yüzüne bakıp gülecek miyim?! İlla ki düşünceli veya durgun olduğum zamanlar olacak! Ben insanım Kadir, anladın mı? İnsanım ben öyle sürekli 32 diş gülemem senin karşında!
Defne derin bir nefes alıp masaya yaslanıp tavana bakar Daha sonra da Kadir'e.
D:Eğer hesap sorman bittiyse müsadenle işim var.
Kadir konuşmak için ağzını açar, daha sonra sinirli bir şekilde Defneye bakıp odadan çıkar.
●●●
Sinan kapıyı açar açmaz, kucağına gelen topla şaşırır.
Si:Ömer?
Ö:Hadi baskete.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR DENİZ HİKAYESİ
Fanfic"Aşk düşünüldüğü kadar güzel bir duygu mudur? Yoksa hiç kimsenin yaşamak istemediği kadar kötü bir duygu mudur?"
