Ömer, merdivenlere oturmuş öylece yere bakıyordur. Yanında bir hareketlilik hissedince başını hafifçe sağa doğru çevirir ve Gizem in mahcup bakışlarını görmesi bir olur. Yavaşça boğazını temizleyip konuşur.
Ö:Defne nasıl?
Der Gizem in bile zor duyacağı bir ses tonu ile. Gizem ise dokunsan ağlayacak durumdadır. Gözleri dolu bir şekilde konuşmaya başlar.
G:Değil... Hiç iyi değil Ömer... Hepsi benim yüzümden! Eğer ben Deniz'i okuldan almasaydım bunların hiçbiri olmayacaktı!
Ömer elini kaldırıp Gizem in akan gözyaşlarını siler yavaşça.
Ö:Şştt! Tamam Gizem ağlama artık. Olan oldu yani o *** belli ki planlamış bunu! Planı da sana denk gelmiş. Lütfen kendini suçlama. Nereden bilebilirdin ki böyle olacağını?
G:Direnebilirdim Ömer! Engel olabilirdim! Ama olamadım! Tuttulat beni! Gözlerimin önünde alıp götürdüler Deniz'i ve ben hiçbir şey yapamadım, Allah kahretsin beni!
Ö:Gizem, böyle konuşma lütfen. Senin hiçbir suçun yok tamam mı? Hiçbir suçun yok. Hadi sil şimdi göz yaşlarını.
Gizem bir şey demeden usulca göz yaşlarını siler ardından burnunu çekerek konuşur.
G:Polislerden haber var mı?
Ömer sinirli bir şekilde çenesini kaşıyarak etrafa bakınır.
Ö:Hiçbir haber yok! Bir güvenlikli kameralarından adamları bulamadılar. Orada durmamıza da izin vermediler.
G:Şimdi elimiz kolumuz bağlı haber mi bekleyeceğiz? Bir şeyler yapalım arayalım her yeri?
Ö:Karakoldan çıktıktan sonra Hakan ile aklımıza gelen her yere baktık. Ama yok hiçbir iz.
G:Off Allahın belası Kadir! Kim bilir nereye götürdü kuzumu?
Son cümlesini söyledikten sonra boğazında
bir yumruk oluşur. Zar zor yutkunur. Ömer ise elleriyle yüzünü kapatır.
Birkaç saniye öylece durduktan sonra yavaşça ayağa kalkar.
Ö:Ben bir Defneye bakayım.
Gizem sadece başını sallar. Ömer, Gizem'in omzunu okşayıp içeri girer. Onu gören Hakan ayağa kalkar.
H:Ömer?
Ö:Hiçbir haber yok, Defneye bakacağım.
Hakan sinirli bir şekilde nefes verip iki elini de beline koyar. Sinan ise sessizce onları izliyordur. Ömer ensesini kaşıyarak merdivenlerden çıkar. Ve Deniz in odasının önüne gelince ağlama seslerini duyar ve duyması ile de olduğu yerde kalır. Ve Duvara tutunup Defne nin seslerini duymaya başlar.
D:NİYR HABER YOK HÂLÂ YA NİYE!!! ÇOK MU ZOR YER TESPİT ETMEK?!! YAA BENİM KIZIM O DELİNİN ELİNDEYKEN BEN NASIL SAKİN OLAYIM SEDA ?!! NASIL ?!!
Se:Defnem, ne olur birtanem. Ne olur Deniz için, Ömer için sakinleş lütfen.
Defne, Seda nın kollarının arasından geri çekilip bu sefer daha sakin bir ses tonuyla konuşmaya başlar.
D:Olmuyor Seda!... Kalbim var ya cayır cayır yanıyor! Kızıma zarar verdi mi ya da kızım üşüyor mu, aç mı, susuz mu ben bilmiyorum! Ben bunları bilmiyorken nasıl sakin olayım Allah aşkına nasıl olayım?!
Defne yatağa oturup Deniz in kazağını eline alır ve burnuna doğru götürür. Kızının kokusunu iyice içine çektikten sonra gözlerinden yaşlar akarak başını kaldırır ve Sedaya bakar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR DENİZ HİKAYESİ
Fanfic"Aşk düşünüldüğü kadar güzel bir duygu mudur? Yoksa hiç kimsenin yaşamak istemediği kadar kötü bir duygu mudur?"
