"Bir Kez Olsun Gülümse "

36) Yoksun Yoksun Yanımda.."

Bu şarkıyı mutlaka dinlemelisiniz. İmkânınız varsa açın ve bu bölümü o müzik eşliğinde dinleyin..

Taksiye bindim. Radyo da çalan müzik önce kulaklarımı sonra da gözlerimi doldurdu..Emre Aydın - Yoksun yoksun yanımda..

Tıpkı Deniz'le beni anlatan sözler bunlar..O da benim yanımda yoktu artık.Ve muhtemelen de bir daha hiç olmayacaktı.Ama ben yine de onu bekleyecektim. Gerekirse pamuk prenses hesabı camdan tabut bile yaptırırdım onun için. Her ne kadar imkansız gibi gözükse de ben eminim bir gün bitkisel hayattan çıkacak Deniz.

''Beyefendi.''

''Efendim.''

''Tam 3 kere seslendim size işte geldik.''

''Beyefendi. 43 tl.''

''Al kardeşim hadi hayırlı işler.''

''200 tl bozuk yok ama bende.''

''Kalsın hadi hayırlı işler.''

Tüm Dünya birlik olmuş inatla üzerime geliyordu sanki.Ne olurdu sessizce Deniz'i düşünseydim..

Deniz'in kokusu kalmıştı bu yastıkta. Ömrüm dediğim kadının saç telleri.. Burada, baş ucumda..O kadar özledim ki onu ve hatta sanki onsuz yaşamıyor gibiyim..Ölmek mi? Bence tam da benlik..

O da neydi?

Düşündüğüm şey yatak odamın tavanında ki kırmızı ok işaretiydi..

Kırmızı ok.. Dolabin arkasini isaret ediyor.

Ve bir kagit.

"Askim önce dolabi yerine geri çek. Şimdi.. Sakin evimizi dagitma bak. Temiz ve titiz ol. Titiz ol çocuğumuza anne yokluğu hissettirme..Şaka Bir yana evet bu bir veda.. Nereden mi biliyordum ? Boşversene ne önemi var.. Desem de merakin hiç bir zaman dinmeyecek.. O zaman seninle bir oyun oynayalim..

Bir gün beni gerçekten anlayacaksın..Şimdi..Görev 1- Git ve Ayşe Rana'ya baba sevgisini hissettir. Onu kucağına al ve sev. O benim bir parçam ve senin de bir parçan.."

Hemen giyinip evden çıktım avm den arabamı aldım ve hastaneye gittim. Ayşe Rana'yı kucağıma aldım.. O nasıl bir sevgi? Deniz gibi kokuyor. Benim kızım, benim bebeğim. Ama üzgünüm babana gülümsemek artık yasak.Seni gülümsemesem bile seveceğim.

"Bora oğlum. Bu kutuyu Deniz sana vermemi istemişti. Ayşe Rana'yı kucağına ilk aldığı anda ver bunu ona diye de tembihledi.."

"Saol anne. Benim şimdi bir saatlik işim var daha sonra gelip kızımı ve sizi hastaneden alacağım."

"Peki ya Deniz? "

"Ben inanıyorum anne biz yanında oldukça bir gün gözlerini açacaktır."

Kutuyu yavaşça açtım.

''Yalın-Cumhuriyet sana neyi hatırlatıyor ? Eminim ki bunu çözeceksin.Sen zeki bir adamsın Bora. Çöz bunu..''

Yalın yalın..Yalın , Deniz'le ilk defa söylediğimiz şarkı.. Gençken takıldığım bar.

Hemen bara gittim ve sahneye çıktım. Ve işaretli parkeyi kontrol ettim.Sağa ittim ve çıkan kağıdı alıp barı terk ettim.

Kağıdı açtım ve okumaya başladım.

"Bu sana son ip ucum aşkım gerisini zaman çözecek.Bana sakın kızma çünkü ne yaptıysam seni sevdiğim için yaptım.

Öncelikle kızımızı en güzel şekilde yetiştireceğine inanıyorum ve bu yüzden sana uyarı da bulunma gereği duymuyorum.

Ama onu lütfen sen yetiştir. Annemin gücü yettikçe o sana yardım edecektir. Şimdi. Kızımızı al ve evimize git. 5 sene sonra kızımızın doğum gününe saatler kala yani saat 22.00 gibi falan onu yatağına yatır ve uyuması için ışığı kapayıp başında bekle.. Saat sabah 04.20 ye saatini kur. Perdeyi aç ama ışığı sakın açma. Kızımıza yaklaş ve bu bilmeceyi çözene kadar onu izlemeye devam et.Bilmeceyi çözdüğünde onu anneme emanet et. Ve bana gel.."

Hemen hastaneye gittim.Sara Hanım'ı, Harun Bey'i ve kızımı arabaya bindirdikten sonra 5 dk. Dahi olsa Deniz'i görmek istedim. O ara da aklıma babamın bu süreçte neredeyse hiç yanımda olmadığı geldi.. Deniz'in yanına girdim.Ona doğru eğildim. Anlına bir öpücük kondurdum. Sarıldım ve kapıya yaklaştığımda son kez arkamı döndüm..

''Lanet olsun beni terk ettiğin güne. Lanet olsun Deniz. Lanet olsun benimle resmen oynuyorsun.. Kedinin fareyle oynadığı gibi.. Oynuyorsun benimle..''