"Annane, babam sana hiç anlattı mı bilmeceyi nasıl çözdüğünü?"
"Hayır birtanem hep sordum ama hiç yanıt alamadım, ya sana anlattı mı ?"
"Şaka mı ediyorsun 13 yıldır dinliyorum bu hikayeyi. Daha 5 yaşındaydım annem vefat ettiğinde. O yıl hiç konuşmamıştı babam. Ama 6 yaşımdan beri hep masal diye anlatır bunu bana. 15 yaşındayken anladım masal değilde bizim hikayemiz olduğunu."
"Anlatirsan seve seve dinlerim kızım."
"Anlatırım tabiki.Bak dinle.
Annem bana hamileyken, dedem yani babamın babasının gözünü bir hırs bağlamış. Annemin ve sizin malınıza kafayı takmış. Sürekli annemin şirketinin, aparmanlarının hayalini kuruyormuş. Ama bunu hiç kimseye söylemiyormuş. Anneme ve babama oldukça güleryüzlü davranıyormuş, kendini hiç bir zaman deşifre etmemiş. Taa kii bir gün çok içip kendini kaybettiğinde şirkette annemi sıkıştırmasıyla deşifre etmiş kendini. Anneme şu sözleri söylemiş."Ah Deniz. Deniz.. Zengin hayatına fazla alışmışsın. Sıradan bir aileden geldiğini unutuyorsun sanırım. Senin için para,mal,mülk olsa da olur olmasa da olur. Ama ben öylemiyim? Bana ailemden miras kalmadı kendi tırnaklarımla kazıyarak geldim buralara kadar, şimdi kaybedemem hatta ben hiç bir zaman kaybetmem. En iyisimi sen varını yoğunu ver bana. Karnında ki bebekte dünya ya sağlıklı bir şekilde gelsin sen de onu büyütübilme şansını kaçırma."
Aynen bu şekilde ya da benzer laflarla bir çok kez tehtit etmiş annemi. Öz oğlu ve öz torunuyla korkutmuş gelinini. İşte bu kadar karaktersiz bir adammış dedemiz..Her neyse babam hiç bir şey anlamamış. Çünkü annem hiç kimseye bir şey söylememiş. Dedeme de uzunca bir süre pabuç bırakmasa da bir süre sonra dayanamamış. Yavaş yavaş dedeme varını yoğunu kaptırmaya başlamış. Dedem hiç doymamış. Annem verdikçe o kumar illetinde yemiş bitirmiş herşeyi. Dedemin o zamanlar genç bir karısı ve kızı varmış. Kadın dedemin yaptığı pisliklere ve haince yaşayışa dayanamayarak kızını da alıp kaçıp gitmiş. Annem bana hamileyken her akşam korkunç şeyler görüyormuş rüyasında. Ama son evrede rüyasında gördüğü 5 yaşlarında ki küçük kız çocuğu benmişim.Annem beni hep rüyasında görmüş ve bir sabah kalktığında yüzünü ezberlediği o küçük kızın resmini çizip tablo yaptırmış. Yaptırdığı tabloyu da Karasu da ki eve asmış. Babama da ip uçlarını takip etmesini istemiş.Bir sabah başımda beklerken benim o tabloda ki küçük kız olduğumu anlamış ve hemen beni sana emanet edip Karasuya gitmiş. Tabloyu kaldırıp altında ki kasayı açmış. İçinde annemin hamilelikte tuttuğu günlük ve psikolog raporlari varmış. Yani tüm bunları bilen bir de psikolog varmış ama o da annem bitkisel hayata girdikten 2 sene kadar sonra faili meçhul bir zanlı tarafından öldürülmüş. Zaten polis sürdüğü iz sonunda da dedeme ulaşmış. Tüm bunlara dayanamayan dedem intihar etmiş. Ama babam, babası iflas ettiği için intihar etti sanmış. Annemin olmayışı babamı da bir süre sonra iflasa sürüklemiş. Şirkete hiç uğramamış. Bize de geriye bu küçücük ev ve karasu da ki yazlık kalmış. Çünkü onları da annem vasiyetin de bana bırakmış. Sizin yardımınız olmasa ayakta kalamazdık annanecim. Ne olursa olsun hiç yokluk görmedim ben. Beni hep kolejlerde okuttunuz hiç yokluk göstermediniz bende sizi üzmedim ve hep iyi bir öğrenci oldum. Neyse babam belgeleri görünce yıkılmış. Hastaneye annemin yanına gitmiş. Ama annem yatağında yokmuş. Kalp ölümüde gerçekleşmiş. Babam o zamandan beri hiç gülmez. Gülümsediğini yanlızca eski fotoğraflarda gördüm. Zaten 3 yıldır da odasından çıkmıyor. Hâlâ yoğun bir yas yaşıyor. Kendisine bir şey yapmasından korkuyorum.Öz dedemin hırsı benden annemi, babamı, çocukluğumu ve hayatımı aldı annane."
Sözlerimi bitirdiğimde annanem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Harun dedem de konuşmanın sonlarına geldiği halde fenalaşmış bir yandan kalbini tutuyor bir yandan da annaneme sarılıyordu. Ve bir anda bir cam kırılma sesi duydum arkama döndüğümde vazonun kırıldığını babamın üzerine yığıldığını gördüm. Son kez gözlerini ambulansta açtı zorla da olsa "affet kızım. Dedi affet."
O andan hatırladığım tek şey çığlıklarımdı.
"Ben affettim baba. Ama sende bir kez olsun gülümse. Bir kez olsun gülümse baba."
----------FİNAL----------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bir Kez Olsun Gülümse "
Romance"Hayat,ağlamaya değmiyecek kadar kısa değil mi sizce de? " -Her zaman bir umut vardır... Yıllar sonra ailesinin gerçek ailesi olmadığını öğrenen bir kız.Ağlamayı aşkta unutan, aşkı Bora'da bulan.. Peki, ailesinin yaptıkları yanına mı kalacak ? Deniz...