Lys ye girmek için İstanbul'a geldim. Cumartesi ve pazar sınava girdim. Ve bir gecelik apartta kaldım. Zorda olsa tekrar Kocaeli'ye döndüm.Nasılsa haftaya tekrar matematik sınavı için geri gelecektim.
3 gün daha çalıştım. Çarşamba gününün sonunda Can'dan mesaj geldi.
Yanımda seni arayan bir çocuk var adı Bora. Seni çok aramış yine numaranı değiştirmişsin öyle söyledi. Ne yapayım?
"Numaramı verme söyle arabadayım İstanbul'a gidiyorum bir kaç gün sonra onu bulurum. "
"Tamam.Görüşürüz."
Perşembe günü işi bıraktım.Arkadaşım Ebrar ile görüştüm onun yanına aparta taşınmaya karar verdim. İSTANBUL'A!
Evi boşalttım. Zaten apart olduğu için hiç bir mobilya bana ait değildi.Sadece eşyalarımı aldım. Burada tanıştığım herkesle vedalaştım ve İstanbul'a geri döndüm. Cuma sabah erkenden..Bu gelişim gözlerimin dolmasına sebep oldu. Tabi ki de Bora'yı bulmayacaktım. O başımdan savmak için söylediğim birşeydi..
Evime yerleştim. Bu sefer ki bir İstanbul turu değildi.
Özlem içimi kemiriyor. Hatta içimde nefretle savaşıyordu! Ne yapmalıydım? Ne yapacaktım?
Ailemin yanına gidecekmiydim?
Gideceksem hangi ailemin yanına gidecektim?
Hayır tabiki gitmeyecektim.En azından beni aradıklarını ve onlar için azıcıkta olsa değerli olduğumu hissedene kadar..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bir Kez Olsun Gülümse "
Romance"Hayat,ağlamaya değmiyecek kadar kısa değil mi sizce de? " -Her zaman bir umut vardır... Yıllar sonra ailesinin gerçek ailesi olmadığını öğrenen bir kız.Ağlamayı aşkta unutan, aşkı Bora'da bulan.. Peki, ailesinin yaptıkları yanına mı kalacak ? Deniz...
