Annem ve babamın bağırışmasından sonra yine uyuyakaldım.Her sabah 7 de kalkan ben bugün saat 9 du ve tek gözümü ancak açabilmiştim.Neler oluyor ya?
Annem yine bağırıyordu. Camdan kafamı uzattım. Bu sefer bağırdığı kişi Sarah ablaydı.
"Hayır Sarah asla!"
"Gül beni çıldırtma sen bu sonucu hak ettin!"
Gül kim ya? Annemle konuşuyor ama gül diye birine hitap ediyor.
"Hak edip etmemen de önemli değil sana süre vermiştim.Yeter artık! Bu eziyete dayanamıyacağım sana son bir gün yoksa size ailece dava açarım."
Bu kadar bağırış çağırış ağlamanın sebebini çok merak ettim. Ama bana anlatmayacakları kesindi. Annem bir hışımla eve girdi çantasını aldı telefonla birine hararetli hararetli bir şeyler anlata anlata evden çıktı.
Aklıma annemin gardolabında ki şifreli kasa geldi.
Hemen koştum şifreyi bir kaç kez denedim ve sonunda buldum 19951996 abimin ve benim doğum tarihim.
Kasanın aklıma gelmesinin tek sebebi annemin kasada her zaman bir şeyler saklamasıydı.Kasada eski püskü bazı belgeler.
8 Mayıs 1996 doğum tarihim.
Doğum belgesi. S ve H çiftinin bebeği olmuş ve nüfusa Gül ve Melih çifti tarafından geçirilmişler.
22 Mayıs 1996 Gül ve Melih Yargı çiftinin bebeklerinin ölüm evrağı.
7 Haziran 1996 Gül ve Melih Yargı çiftinin İsimlerini Sevil ve Hakan olarak değiştirdikleri belge.
11 Haziran 1996 Sevil yargının psikolojik tedaviye başladığının, başlama sebebinin doğumda kızının ölmesinin sağlığının zedelenmesini yazıyordu. Ve bir kağıt daha..
Sayın Melih Yargı;
Ben daha fazla suçunuza ortak olmak istemiyorum. Sizden yüklü bir miktar para aldım evet. Eşinizin sağlık durumu bozuk diye Sarah ve Harun çiftinin kızlarını kaçırıp size getirdim. Ama benim vicdanım hiç rahat değil. Üstelik artık yaşlı ve hastayım bununla daha fazla yaşayamam. O yüzden olan bitenleri Sarah hanıma anlattım.
Üzgünüm..
Tüm bu belgeleri yanıma aldım ve hızla odadan çıktım tekrar geri dönüp kasadan 5.000 tl para aldım. Odama gidip dolabımdaki tüm eşyaları en büyük valize tıkıştırdım.
Geri dönmemeye niyetliydim.
Küçük bir el valizine bilgisayarımı, hatıra defterimi aynanın önünde ki ilaçlarımı tıktım. Büyük bir hışımla evden çıktım karşımda Bora. Hiç birşey hissetmiyordum.
"Nereye? "
"Tatile, çık önümden."
Nereye gideceğimi bilmeden koşarak uzaklaştım. Arkama döndüm. Bora bir kadınla konuşuyordu. Sana ihtiyacım var Bora dedim. Ama neden o? mırıldanmam bitince oradan uzaklaştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bir Kez Olsun Gülümse "
Romantik"Hayat,ağlamaya değmiyecek kadar kısa değil mi sizce de? " -Her zaman bir umut vardır... Yıllar sonra ailesinin gerçek ailesi olmadığını öğrenen bir kız.Ağlamayı aşkta unutan, aşkı Bora'da bulan.. Peki, ailesinin yaptıkları yanına mı kalacak ? Deniz...
