Ölüme Beş Kala

5.BÖLÜM

     Medya da Deniz karakteri var.

     İyi okumalar...

  Eve gider gitmez whatsapp grubuna Ateş ile olan konuşmamızı anlattım. Hepsi çok şaşırmıştı. Kafamı biraz olsun dağıtabilmek adına onların ne konuştuklarını sordum.

Esila: Biz sürekli bilgisayar hakkında konuştuk işte. Çocuk tam benim kafamdan. Neyse ya bilgisayar oynamak daha cazip geliyor bana. Zaten her gün okulda konuşuyoruz. Görüşürüz!👐

Melis: Kıza bak ya çıktı hemen. Neyse. Ben Uygar'a okçuluğu çok sevdiğimi falan anlattım. O da seviyormuş aslında. Ama daha önce sadece bir kere denemiş. Onda da çok başarılı olamayınca bir daha denenmemiş. Ayrıca basketbol oynamayı çok seviyormuş. İstersem bana da öğretebilirmiş...

Deniz: Ya çocuk çok dadlı (tatlı). Sürekli nelerden hoşlandığımı falan sordu. Ayrıca çok komik. Şu an karnım ağrıyor gülmekten.😂😂😂

Zeynep: Biz bir şey konuşmadık.

Su: He amk bir şey konuşmadınız. Eve gidene kadar öyle mal mal birbirinize baktınız demi? Ya da dur. Cevap verme. O ihtimalin gerçek olabileceğini düşünmek istemiyorum.

Zeynep: Ne ihtimali?

Su: Eve gidene kadar sadece birbirinize bakma ihtimalinizi?

Zeynep: Tabi ki öyle bir şey yapmadık. Mal mıyız biz?

Su: Evet. Soruyor musun bide? Neyse. Söyle hadi ne konuştunuz?

Zeynep: Şey ya. Çok tatlı bir kız olduğumu söyledi.

Deniz: Ooooo

Melis: Vay bee

Su: Hayırlı olsun kardeşim

Zeynep: Yaa utandırmayın. Hem ne hayırlı olsunu ya? Sevgili miyiz sanki?

Su: Değilsiniz. Ama olursunuz. Ben o ışığı gördüm sizde. Neyse uyuyun hadi. Yarın okul var😔

Melis: Ayn bb

Zeynep: İyi geceler.

Deniz: Zıbarın lan hadi. Gavatlar😂😂😂

                                            ●●●

Bu sabah hiç zorlanmadan uyandım. Kalkıp üzerimi giydim. Sonra aşağı inip kahvaltımı yaptım ve evden çıktım...

Okula geldiğimde kızları aradım. Kantinde olduklarını söyleyince, adımlarımı kantine doğru yönelttim.

"Günaydın" dediğimde hepsi aynı şekile cevap verdi. Yaklaşık 10 dakika oturduktan sonra ders zili çaldı. Kalkıp sınıfa gittik.

Yerlerimize geçip oturduktan sonra hoca geldi. Ders başlayalı yaklaşık 5 dakika olmuştu. Kapı çaldı. Nöbetçi öğrencidir diye umursamadım. Ama gelen kişi müdür yardımcısıydı. "Dersinizi böldüğüm için özür dilerim hocam. Ama sınıfınıza yeni gelen öğrenciler var" deyince başımı kaldırıp merakla hocaya baktım. Müdür yardımcısı "gelin çocuklar" deyince kapıya döndüm. Ama bu nasıl olurdu? Karşımda gördüğüm manzara karşısında şoka girdim. Ateş karşımdaydı. Bana bakıp gülümsüyordu. Ve yalnız değildi. Yanında Furkan, Uygar, Hasan ve Enes de vardı...

Sonunda gözlerimi Ateş'ten ayırıp kızlara baktım. İste bu iyi. Ağzı açık kalan birtek ben değildim. Kızlarda şaşkın bir ifadeyle çocuklara bakıyorlardı. Tekrar Ateş'e döndüm. Yine aynı manzara vardı karşımda. Bende gülümsedim. Ben içimde şu an zaman dursun diye dua ederken, hoca "kendinizi tanıtıp boş yerlere oturabilirsiniz çocuklar" dedi. Sırayla kendilerini tanıttıktan sonra geçip yan sıralarımıza oturdular. Aslında Uygar, ön sıramda yanlız oturan Melis'in yanına oturacaktı. Tabi Ateş ve diğerleri buna izin vermediler.

İste manzara harikaydı. Bize bakıp gülümseyen beş erkek ve şoktan çıkamayıp onlara bakan biz...

Lütfen yorum yapın ki düşüncelerinizi öğrenebileyim...

Yorum ve oyları unutmayın...
Iyi ki varsınız 😍😙😘😚❤