HATA-2-

Bölüm 5

Keyifli okumalar 🧸

Yazardan🖋

Oktay hızlı adımlarla polis merkezinin koridorunda ilerliyordu elinde tuttuğu kağıdı sıkı sıkı kavramıştı . Gözleri öfkeyle parlasada o kendini dizginlemeye devam ediyordu . Baran bey içeri bir anda giren Oktay'ı görünce hızla ayaklandı çünkü Oktay oldukça öfkeliydi "Oktay ?" Dedi sadece , Oktay elinde ki kağıdı onlara doğru uzatıp "Şirkete yollamışlar , alıcı olarakta Cemre'nin adı ." Dedi tek solukta. Ali komiser ve Baran bey hızla notu okumaya başladılar "Cemre Mertoğlu , sana haftalar önce uyarıda bulunmuştum ama sen beni fazla ciddiye almadın bak ne oldu oğlun benim elimde ! Eğer oğlunu sapasağlam istiyorsan aldığın ihaleden çekileceksin , şunu da belirteyim ben o ihaleye talip değilim benim tek istediğim sen ve o işe yaramaz adamlarınla ülke finansından uzak durmanız ! Çekildiğin zaman benim zaten haberim olacak o zaman Berke'yi alırsın ." Diye yazmıştı . Notu duyan herkes şaşkına uğramıştı bu şizofren adamın kim olduğunu merak ediyorlardı . "Adam resmen şirketin büyümesini istemiyor onun derdi ihaleyi almak bile değil." Dedi öfkeyle Baran bey . Ali komiser ilk defa böyle bir şeye tanık oluyordu . "Tekrar soruyorum Oktay ; sizin şirketinize tanıdığın ya da gördüğün biri tarafından bir taciz oldu mu ? Şimdi değil Akın şirketin başındayken bile olabilir ." Diye soran Ali komisere Oktay boş gözlerle baktı ve hafızasını tekrar zorladı biraz düşündükten sonra başını olumsuzda salladı "böyle tarz bir saldırı ve tehdit almadık. Bu her kimse Cemre'ye karşı savaş açmış durumda." Dediğin de Ali başını olumsuzda salladı "bu adam ya da kadın bilmiyoruz her kimse taa Akın'dan kalma bir öfke ! "Dedi sadece . "Bu mektup bende kalsın ve o ihaleye talip olanları tekrar tek tek araştıralım ."
    Ortamda sadece ölüm sessizliği hakimdi başlarındaki bela oldukça tehlikeliydi . Baran bey odadan çıkıp eşini aradı ; "Sevim, nasılsın?" Diye sordu halsiz ses tonuyla . Sevim de tıpkı Cemre gibi ölüden farkı yoktu ama sırf kızına moral olmak için iyi gözüküyormuş gibi yapıyordu "iyiyim canım , biraz hava almak için hastanenin bahçesine çıktım." Diyen Sevim hanımın sesi neredeyse hiç yok gibiydi. "Cemre nasıl?" Diye soran kocasına iç çekip "git gide çöküyor , nasıl olurda hala bulunamaz Berke?"Diye isyan eden eşine diyecek cevabı olmayan Baran bey bir şey demeden kapatması gerektiğini söyleyerek telefonu kapatıp Oktay'ın yanına gitti.

🌿🌿🌿

Karanlıktı dolabın içi ama incecik delikten ufacık içeri giren ışık gibiydi Berke'nin umudu. Kalbi deli gibi çarpıyordu o kadar hızlıydı ki evdekilerin duymasından korkuyordu. Elini kalbine koyarak derin derin soludu , evde herkes diken üstündeydi eğer aralarından biri akıl edip saklandığı dolaba bakarsa bu Berke'nin sonu olacaktı. Berke sert şekilde gelen tokat sesiyle yerinde zıpladı , bir şey göremediği için sadece sesleri duyuyordu . "Lan şerefsizler el kadar çoçuğa sahip çıkamadınız mı lan ? Öldürürüm hepiniz !" Diye öfkeyle bağıran
kişi tabi ki Haydar'dı. Berke bu sesi o kadar iyi tanıyordu ki vücudu buz kesmişti istemsizce titriyordu . "Abi valla bir anki dalgınlığıma geldi ." Diye ağlayan adama Haydar asala vicdan göstermeyip ölesiye dövüyordu . "Abi burada bu iti dövmek yerine dışarı çıkıp o veledi bulalım yoksa mahvoluruz! " diye arayan giren adam ile Haydar durup Derince soludu "haklısın. Herkes sokak sokak onu arayacak ! Bulan eve getirsin hızlıca." Dediği gibi herkes evi hızla terk edip çıktı . Berke yaşadığı bu şansa mutluluk göz yaşı döküyor ve durmadan Allah'a teşekkür ediyordu. Kısa bir süre daha dolapta bekleyen Berke , herkesin çıktığından emin olduktan sonra yavaşça dolabın ağzını açıp etrafa baktı kimseler gözükmüyordu , yavaş adımlarla koridoru yürüyüp çıkış kapısına geldi neyse ki kapı ardına kadar açıktı. Hiç düşünmeden sokak kapısına doğru koştu , koştu ve koştu ! Kapıya geldiğinde şans ikinci kez ona gülmüştü , sokak kapısıda açıktı hızla kapıyı açıp etrafa bakmadan yola atlayıp en hızlı şekilde sokaktan kayboldu.