HATA-2-

Bölüm 22

✅BOŞ YILDIZI ⭐️ DOLDURARAK HİKAYEYE BAŞLAYABİLİRSİNİZ ( ufak bir hatırlatma😬)

Keyifli okumalar ❣️

Arabamın içinde duran Akın'a şaşkınlıkla bakmaktan ne diyeceğimi bilememiştim ,
"Biner misin arabaya? Herkes bizi bekliyor." Akın yüzüme tıslarken ivedik şekilde arabaya binmemle Akın'ın gazlaması bir olmuştu. "Sakin ol ! Hem burada , arabamda ne yapıyorsun sen ?" Merakla sorarken Akın neden öfkeli olduğunu anlayamamıştım "Cemre kimdi o adam!" Sesi öfkeden titrerken bana yönelen soruyla öylece dona kalmıştım "kim..şey Demir be..."  "kimse kim ! Neden onunlaydın?" Bu soruyla ciddi olup olmadığını anlamak için yüzüne baktım ve Akın oldukça ciddiydi . "Pekala biraz sakin ol canım." Sesimi olabildiğinde sakin çıkarmaya özen gösterdim. "Cemre dalga mı geçiyorsun benimle he ! Ben yanında ki bu piçten hiç hoşlanmadım. Birlikte baş başa yemek yiyip nelere gülüşüyordunuz?" Akın'ın öfkeyle sarf ettiği cümleler şaşkınlığımı kat be kat attırmıştı. "Akın sen asla küfür etmezdin! Hem biz iş görüşmesi için yemek yiyorduk. !" Benim de Sesim öfkeyle yükseldi. Akın sinirle gülüp arabayı hızla sağa kırarak bir otelin otoparkına arabayı park etti. "Bu ne şimdi ! " öfkeyle bağırsam bile Akın oralı değildi. "İn konuşacağız ." "Bence de konuşalım. "
Akın önden ilerlerken bende onu takip ediyordum ; önce resepsiyona gidip bir anahtar aldıktan sonra bileğimi tutup beni asansöre doğru çekiştirmeye başladı "yürümeyi biliyorum." Dedim yüzüne doğru "emin olmak istiyorum." Şaka mı bu !
Asansöre binmemizle bileğimi bırakıp tamamen bana dönmüştü gözlerinde ki o öfke ateşi yerini küllere bırakmıştı , işte Akın buydu işte ; bir anda öfkeyle her yeri yakar sonra hiçbir şey olmamış gibi o ateşi söndürmeye çalışır.
"Bakma öyle bana. Seni o adamla görü..." açılan asansör kapısıyla benden ayrılıp tekrar kolumu tutarak beni koridorun sonunda ki odaya doğru sürükledi. Kartı okutup içeri girmemizle kendimi duvarla Akın arasında bulmam bir olmuştu. Sertçe dudaklarımı öperken elleriyle kıyafetlerimi üzerimden sıyırmaya çalışırken ellerini tutup kendimden uzaklaştırdım onu. Gözlerim öfkeyle dolarken o şaşkınlıkla yüzüme bakıyordu. Genzimi yakan ateş tüm vücudumu sarmıştı. "Ne oldu Cemre ?" Telaşla yanıma gelen Akın'ı elimle durdurdum "dur gelme." Sesim ağlamamın etkisiyle o kadar cılız çıkmıştı ki ben bile zor duyuyordum. "Cemre ne oluyor? Bak az önce ki tavrımdan dolayıysa çok çok özür dilerim." Akın şaşkınlıkla bana bakarken onun yanından geçip çift kişilik yatağın kenarına oturarak elimle göz yaşlarımı silip Akın'a döndüğümde hâlâ olanları anlamaya çalışıyordu. "Daha ne kadar bu şekilde devam edeceğiz ? Defne ile yattıktan sonra gelip benimle mi yatıyorsun Akın!" Ona öfkeyle bağırınca Akın'ın yüz kasları kasılmış ve küle dönmüş öfkesi tekrar alevlenmişti. "Cemre ne saçmalıyorsun..." bağırmasa bile buz gibi soğuk sesi vücudumu ürpertmeye yetmişti. "Ben bu hayatı istemiyorum. Kocam ile otel köşelerinde buluşup özlem gidermek istemiyorum. Asıl karın benim o değil! Bana 2. Kadın muamelesi yapamazsın Akın. Git ve o kadından boşan." Nefes almadan öfkeyle aklıma gelen tüm kin ve nefretimi Akın'a kusarken Akın ne diyeceğini bilemez durumdaydı . "Cemre ben sana sabret dediğim de bunu kabul etmedin mi ? Bu ne şimdi! " o da bağırıyordu "evet dedim ama bu kadar kötü olacağını bilmiyordum. " Akın hızla yanıma gelip " ben Defne'nin kocası olmaya devam etmek zorundayım ve sen de beni beklemek zorundasın..." sinirlendiği için nefes alıp verirken kelimeler dudaklarında kesilirken bu görüntüsü beni ürkütmüştü "ben seni o kadınla görmeye tahammül edemiyorum. " tek tek kelimelerimi bastırdım ama Akın çatık kaşlarla bana bakmaya devam ediyordu "Akın sana diyorum."
"Kısa bir süre bu şekilde devam edeceğiz. Ne sen beni tanıyorsun ne ben seni... tamam mı !" Yüzüme öfkeyle tıslayıp hiçbir şey dememi beklemeden kapıyı çekip gitti. Arkasından bakarken , gözlerim tekrar dolmuştu, off bir bu eksikti ! Hızla çantamdan telefonumu çıkarıp onu aradım ama açmadı . Bunu ona ödeteceğim !