HATA-2-

Bölüm 25

VOTELEYEREK BAŞLAYABİLİRSİNİZ😍😍

Keyifli okumalar 😇

Arabama gittiğimde arabamın yanında durmuş  uzunca siyah kaşe giymiş bir kadın vardı , onu net göremiyordum bu yüzden adımlarımı hızlandırıp biraz daha yakınına geldiğimde Defne'yi görünce şoka uğradım. "Sen ne halt yemeye kocamı bu otel odalarına çağırıyorsun!" Defne var gücüyle yüzüme bağırırken yüzü öfkeden kızarmış ve gözleri ağlamaktan kan çanağına dönmüştü. Derince soluyup olayı anlamaya çalıştım , az önce Akın'ı o aramadı mı şimdi burada nasıl oluyor? "Dilini mi yuttun konuşsana!" Defne üzerime doğru öfkeyle yürürken sakin olmaya çalışıyordum fakat Defne hiç iyi gözükmüyordu sanırım sinir krizi geçiriyordu "Akın benim kocam ve sen onun hastalığından faydalanıp kocanmış gibi davranıyorsun şu oyunu kes artık !" Ben de ona bağırırken artık susmak istemiyordum. "Sen deli misin Cemre! Cenk onun adı Cenk ! Ha bir de Cenk ile 10 senelik ilişkimiz var anlıyor musun ve sen gelip hayatımın içine edemezsin." Sesi öfkeyle titrerken nefes almakta zorlanıyordu sanırım benim bu durumu uzatmam ona iyi gelmeyecekti ;bayılabilir! "Defne defol git evine ben seninle tartışmayacağım !" Onu tersleyip arabama doğru ilerleyeceğim sırada Defne kolumu sertçe tutup beni kendine doğru çevirerek anlıma soğuk namluyu doğrultup "seni öldürmek istiyorum , kocamı ne kadar sevdiğimi sana anlatamam ve ben sevdiklerimi paylaşmayı hiç ama hiç sevmem..." sesi yaprak gibi titrerken namlulunun soğuk demiri  içimi korkuyla dondurmuştu. "Sen deli misin çek şu silahı!" Sesim yaşadığım korkuyla incecik çıkarken Defne'nin silahı sıkıp sıkmayacağını kestiremiyordum bile. "Ahahaha nasıl da korktun öyle Cemre! Ah nefret ediyorum senden!" Sesi öfkeyle boyanmıştı bu öfke ve nefretten kendimi sağ olarak nasıl kurtaracağımı düşündüm ama nafile eğer silahı tutup çeksem aniden ateşlenebilirdi ! Gözlerim yaşla dolarken başka bir çare aramaya çalıştım. "Biliyor musun Cenk senin öldüğüne çok sevinecek ve diyecek ki 'iyi ki öldü böylelikle o çok sevdiği kocasına kavuşacak' ahaha işte tam bunu diyecek . Bak Cemre seni sevmesem de seni düşünüyorum." Delirmişti bu kadın , bizim birlikte olduğumuzu nereden öğrenmişti. "O silahı hemen bırak yoksa daha kötü şeyler olur Defne !" Sesimin biraz güçlü çıkması beni mutlu etmişti. "Ah bu halde olmana rağmen oldukça cesaretlisin!"
Derince soludum tek dileğim bu lanet garaja bir polisin gelmesi . "Cemre eğer kocamdan uzak duracağına dair bana yemin edersen bu silahı ateşlemekten vazgeçeceğim." Diye bana şart koşması beni sinir küpüne çevirdi , yaşadığım ani öfkeyle kolumu kaldırdığım gibi eline vurmamla silahın uzağa fırlaması bir oldu . Üstümde hissettiğim ani cesaretle elimi Defne'nin boynuna geçirip var gücümle sıkıp onun duyabileceği şekilde kulağına eğilip "beni fazla hafife alıyorsun bir baktın ki toprağın altında sen varsın , bir daha beni bu şekilde tehdit edersen seni öldürürüm Defne ! Benden ve Akın'dan uzak duracaksın gerekirse boşanacaksın yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim!" Dedim ve elimi boğazından çektiğim gibi Defne ciğerlerine bolca oksijen çekip kendine gelmeye çalıştı ben daha fazla oyalanmadan arabama binip hızla garajı terk ederken Defne hâlâ kendine gelmeye çalışıyordu.

Yol boyunca yaşadıklarım aklıma geldikçe delirecek gibi oluyordum. Akın deli bir kadınla evli ve ben bunu dile getirdikçe beni tersliyordu ama şimdi ben çok haklıyım az daha öldürüyordu beni pislik. Akın'a bu olanları tek tek anlatacağım belki boşanma işini hızlandırır. Eve geldiğim gibi bahçeye arabayı park edip hızla eve ilerledim ama saat gecenin 1'i olduğu için bizimkiler uyanmasın diye parmak ucuyla odama giderek üzerimdekileri yırtarcasına üstümden çıkarıp duşa girdim belki bir nebze olsada rahatlardım.

•••

Sabahın ilk saatleriyle Akın beni aramış birlikte kahvaltı yapacağımızı söyleyip beni evinin önünde beklediğini eklemişti. Evden kahvaltı yapmadan zar zor bahaneler bulup evden çıkmıştım ama dün yaşadıklarımın etkisinden hâlâ çıkabilmiş değilim. Arabaya bindiğimde Akın hızla bana sarılarak yanağıma öpücük kondurup geri çekildi. "Nasılsın ? Dün gece kötü ayrıldık." Dediğinde asık yüzümü inceliyordu. Göz ucuyla Akın'a baktım gayet normaldi sanırım dün olanlarda haberi yoktu. "İyiyim diyelim. Neyse bir yere oturmaya gitsek." Dedim keyifsizce. Akın elini yüzümde gezdirip "yüzünün asık olmanın nedeni ben olduğumu biliyorum lütfen beni bu şekilde cezalandırma." Diye yalvaran gözlerle bakan Akın'a zoraki gülümseyerek "tamam biraz mideme bir şeyler girdiğinde morelim düzelecek ." Dedim uzatmamak için. Akın'ın keyfi yerine gelince hızla gideceğimiz rotaya doğru arabayı sürdü.

      Geldiğimiz kafe Rumeli Hisarına çok yakındı , deniz manzarası içimi ferahlamıştı . "Ee anlat dün gece aniden çıktım nerede kaldın ? " Akın soruyu sorarken ciddiyetle yüzüme baktı , "Sen dün eve gittiğinde Defne çok kızdı mı sana?" Diye sorduğumda Akın biraz şaşırsa da sorumu cevapladı "yok sadece uyuyordu ben de çok dokunmadım sabah zaten erken çıktığım için onu görmedim ." Dediğinde derince soludum. "Cemre bir sorun mu var?" Diye merakla sorduğunda anlatıp anlatmamak arasında kalmıştım. "Akın... bak dün senden sonra iyi şeyler olmadı." Dedim korkuyla çünkü ne tepki vereceğini kestiremiyorum. "Cemre ne oldu ? Korkutma beni!" Akın sesi öfkeyle çıkmıştı sanırım kendine kızıyordu "Garaja indiğimde beni Defne karşıladı ." Dedim ve sustum Akın'ın gözleri şaşkınlıkla büyürken bana inanmayarak bakıyordu "Cemre ne diyorsun Defne evdeydi nasıl olurda senin yanında olur ?" Diye merakla sorduğunda başımı kararsızca salladım "Akın bilmiyorum ama senin benimle olduğunu biliyordu ve az daha beni öldürüyordu !" Dedim kısaca . Akın büyük bir şaşkınlıkla "ne!" Diye bağırdığında sıkıntıyla burun kemerimi sıkıp olayın büyümemesini diledim sadece. "Cemre sen emin misin Defne olduğuna , o asla böyle bir şey yapmaz hele ki birini öldürmek gibi !" Akın sanırım şoktan dolayı ne dediğini bilmiyor "Akın , Defne delirmiş gibiydi anlamıyor musun? Silahı anlıma dayadı ve elinden zor kurtuldum . Bu kadının normal olmadığını söyledim kaç kez!" Sesim kırgınlıkla titrerken Akın ne yapacağını şaşırmış durumdaydı . "Cemre bana olanları tek tek anlat " dedi sakinliğini korumaya çalışarak. Ona doğru eğilip dün geceyi beynimde canlandırıp tek tek anlattım. Akın şaşkınlıkla beni dinlerken eli hep saçında geziniyordu genelde çok sıkıntılı dakikalarda bunu yapardı. "Cemre , gidip bunu Defne soracağım neden böyle bir şey yaptığını...her şeyi gerekirse onu tehdit dahi ederim ama sana asla kimse bu şekilde davranamaz." Diye kelimeleri tek tek bastırarak söylediğinde bana inanmasına sevinmiştim. "Akın ben kendimi değil seni düşünüyorum. Defne sizin 10 yıldır tanıştığınızı söylüyor ama ben seninle olduğum günden beri bir kere bile Defne gibi biriyle seni hiç görmedim yani Defne'nin psikolojik sorunları olabilir canım lütfen ona karşı dikkatli ol ben asla ama asla ona güvenmiyorum ." Diye korkumu dile getirince Akın'ın sinirden kasılmış yüzü bir nebze yumuşamıştı "Cemre boşuna korkuyorsun . Defne ile yıllardır yaşıyorum bana zarar verecek hiçbir davranışta bulunmadı , bulunmazda. Sen tatlı canını sıkma. Bu olay böyle bitmez onunla sert bir konuşmanın zamanı gelmişti zaten." Dedi ve elini elimin üzerine koyup güven verircesine sıktı. Ona sonsuz güvenim vardı zaten ama ben onun canının yanmasından korkuyorum sadece. "Şimdilik dün olanları unutup kahvaltımızı yapalım ondan sonra ben gidip durumu halledeceğim" Dediğinde onu onaylayıp kahvaltımıza başladık. Akın ile sorunsuz bir buluşmamız olmadı ki illa biri ya da birileri boğazımıza tıkıyacak.

Bölüm Sonu 🌞

HİKAYEMİN YÜKSELMESİ İÇİN DESTEKLERİNİZE İHTİYACIM VAR🥀
♦️Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnnn 🥰🥰🥰🥰