HATA-2-

Bölüm 20

Not; boş yıldızı doldurarak başlayabilirsiniz 😄
Keyifli okumalar 🎈

         Başımda oluşan ağrı ile gözlerimi ağır ağır açmaya çalışsamda gözlerim açılmamak için zorluyordu , kafam davul gibi olmuş çatlarken ; midem bulanıyor ve kemiklerim kırılacakmış gibi hissediyorum. Gözlerimi zorlukla açtım ve etrafa bakındım , etrafta kimse yoktu . Akın nerede olabilir ki? Korkuyla irkilip hızla ayaklanmaya çalıştığımda yer sanki ayaklarımın altından kaymış gibi oldu ve etraf bir anda kararınca hızlıca yatağa geri uzandım. Başımı yastığa koyup acıyla inlerken öte yandan kuruyan dudaklarımı ıslatmak için dilimle dudaklarımı yalasam bile bu susuzluğumu gidermiyordu bile. "Akın..."Sesim o kadar aciz ve kısıktı ki ben bile kendimi zor duyuyordum . Dün gece gayet iyiydim şimdi bu kadar hasta olup üşümem hiç normal değil. Tekrar tüm enerjimi toparlayıp Akın diye bağırsam bile sesim yine kısıktı , sadece kendimi yoruyordum. Üşüyen vücudumu iyice yorgana dolayıp üşümemi biraz olsun azalttım. Derin derin nefes alıp bir an önce toparlanmayı dilesem de bu haldeyken zor,  sanırım çok kötü üşütmüşüm. "Daha uyanmadın mı?" Kulağıma dolan erkeksi sesle tuttuğum nefesi geri verdim neyseki beni bırakıp gitmemişti. Gözlerimi zorlukla aralayıp ona baktığımda yüzü tedirgindi "neyin var ?" Diye yanıma yaklaştığında zorlukla nefes alıp "bilmiyorum sanırım üşüttüm." Diye zorlukla konuştum. Akın korkuyla elini alnıma koydu "siktir..."ağzından telaşla kaçırdığı küfürü fark edince mahçupça gözleri bana döndü benim bunu umursamadığımı fark edince tekrar elini alnıma koyup "Cemre senin çok kötü ateşin var." Sesi telaşlıydı. "Kaldır şu yorganı , havale geçireceksin ." Diye yorganı tüm itirazlarıma rağmen kaldırıp kenara fırlatıp "bekle ateşini ölçeceğim . Sakın ola ki yorganı üzerine atma." Diye hızla yanımdan ayrıldı. Titreyen vücuduma inat yorganı üzerine atmayarak kollarımı sıkı sıkı kendime sardım. Kısa sürede hızla yanıma gelip dijital ateş ölçer ile ateşimi ölçüp "40. Çok ilerlemeden kalk hemen ılık bir duş al." Diye bana emir verirken , korkuyla gözlerim büyüdü . "Boşuna kaçma , eğer yıkanmazsan havale geçirebilirsin. Hadi kalk. " Ses tonu yüksek olduğundan beynime kurşun etkisi yaratıyordu. Kollarımı tutup beni yatağımdan kaldırarak banyoya soktu. Beni kenarda bekletip suyu ayarlarken "iç çamaşırların kalacak şekilde soyun Cemre. " diye tekrar emir verirken onun dediği gibi yaptım zaten bir tane tişört vardı hemen onu üzerimden sıyırıp yanına gittim . Akın göz ucuyla bana bakıp duşa girmemi bekledi , titreyen vücudumla zorlukla duşa girdiğimde kusacakmışım gibi hissediyorum. Ilık su bedenime deyince vücudum yaşadığım şokla ürperdi. "Bu-bu çok soğuk." Titreyen çenemden dolayı zorlukla bağırmam Akın'ın umrunda değildi ısrarla suyu üzerime tutmuştu "iyileşmen için." Diye kısaca cevapladığında ona göz devirip kollarımı daha sıkı bedenime sararak işkencenin bitmesini bekledim .
      5-10  dakika boyunca ılık duştan sonra neyseki Akın bana acıyıp suyu kapattı "gel hadi." Dedi ve elini bana uzattı. Elini tutup onun yardımıyla duştan çıktım o da hızlıca bana bornozu tutarak "ben bakmıyorum sen ıslak çamaşırlarını çıkar." Dediğinde onun dediği gibi yaptığımda hızla bornozu bana giydirip elini belime sararak yürümem için bana yardım etti. "Midem bulanıyo..."elimle ağzımı kapatıp hızla klozete koştuğumda Akın da hızla peşimden geldiğinde yaşadığım utanç apayrıydı. Ben midemdekileri boşaltırken Akın saçlarımdan tutup bana yardımcı olurken onun gitmesini söylemek istesem de konuşacak durumda değildim. Dakikalar sonra  midem tamam boşalınca sifonu çekip yine Akın'ın yardımıyla lavabonun yanına yüzümü yıkamak için geldiğimde Akın benden önce davranıp avucuna su doldurup yüzümü yıkamama yardım ettiğinde bana karşı oldukça şefkatliydi. Son kez yüzümü yıkadıktan sonra yüzümü lavabodan kaldırıp ona döndüğümde yüzü telaşlıydı. "Cemre..." dedi ama devamını getiremeden yüzümü incelemeye devam ettiğinde ayakta zorlukla durduğumu fark ettiğinde sertçe yutkunup "gel içeri uzan , sana birkaç kıyafet ayarlayıp sonra ilaç falan bulacağım ." Dediğinde oldukça telaşlıydı. Yatağa uzandığımda üzerime ince bir pike örtüp son kez eliyle alnıma dokunup "biraz ateşin düşmüş gibi ." Dedi ve ben bir tepki vermeyince yanımdan ayrılıp odadan ayrıldığında yüzüm yaşadığım bu yakınlaşma ile mutlulukla gerildi.