HATA-2-

Bölüm 6

Not: ilk başta oy vererek okumaya başlayabilirsiniz😬 ufak bir hatırlatma 💕

Keyifli okumalar 🌺

Cemre

5 yıl önce kulaklarımda çınlanan ses tekrar beynimde yankılandı eşiniz trafik kazası geçirdi... bu sesten sonra kararan hayatıma bir daha güneş doğmamıştı , günler sonra eşim vefat etmişti onu o halde bana göstermediler onu son kez gördüğümde tabutun içindeydi sonrası yoktu şuurumun açılması günlerimi almıştı oğluma annelik bile yapamaz haldeydim peki o günden bugüne ne değişti ; çok şey ... hayatım oğlumun sayesinde düzene girmişti ikimiz düzenli olarak babasının yanına gidip geliyorduk ama şimdi bir hastane odasında bizi ziyarete gelen Akın var karşımda . Nutkum tutulmuş nefes alamıyordum beynimdeki kanlar ayak ucuma çekilmiş felçli gibiydim ,algılayamıyordum , gözlerim benimle oyun oynuyordu sanki ? "Merhaba ben Cenk Kurt." Diye elini bana uzatan adama baktım ne dedi o 'Cenk mi?" Hayır hayır onun adı "Akın!"sertçe yutkundum ama üzerimdeki şoku atlatamıyordum ne oluyor böyle ? Gözlerimden akan yaş ile dünyaya dönmüştüm , Cenk olduğunu söyleyen kişi şaşkınca bana bakıyordu . "İyi misiniz?" Diye telaşla sordu ! Bu tok ses , bu telaş bu kesinlikle benim Akınım! "Şey sizin adınız Cenk mi?" Diye dilimden dökülen sözcükler karşısında Cenk kendini zar zor toparlayıp "evet." Diye şüpheyle cevapladı. "Hayır senin adın Cenk olamaz."diye sert bir tepki gösterdim , benimle oyun mu oynuyordu bu ! Düpedüz Akın bu niye başka biriymiş gibi davranıyor? "Hanımefendi siz beni biriyle karıştırdınız sanırım benim adım Cenk." Diye adını bastıra bastıra söyleyince şaşkına uğramıştım "senin adın Akın ! Sen adını nasıl bilemezsin." Diye yüksek sesle konuştuğumda Akın , Cenk ? Her neyse hala şoktayaydı "bakın dediğim gibi siz beni birine benzettiniz sanırım ama benim adım Akın falan değil." Diye ısrarcı olunca elimde hissettiğim küçük bir el ile duraksayarak arkama baktım ; Berke'nin gözleri yaşla doluydu "anne yapma lütfen " diye bana yalvaran oğlumu tamamen unutmuştum hızla ona dönerek kocaman sarıldım "Berke özür dilerim ben sadece..." diye cümlemi bitirmeden Berke cümlemi kesip "annem babam öldü tamam mı ! Bu abi ona benziyor sadece o kadar." Diye bana doğru bağırınca odada bulunan adam hızla odayı terk etti . Sakin olamam gerekiyordu karşıma bir anda biri çıktı ve Akın gibiydi , canımdan çok sevdiğim adam kanlı canlı karşımdaydı ama o Cenk'im dedi ! Allah'ım kafayı yiyecektim. Berke'yi öptüm ve yüzünü yüzüme çevirip "Berke sen haklısın ben sadece biraz şaşırdım ondan dolayı ona Akın dedim , şimdi gidip ondan özür dileyeceğim tamam mı ?" Dediğim de Berke göz yaşlarını silip başıyla beni onaylayınca hızla odadan çıkıp koridorda etrafa baktım Cenk Kurt hemen koridorun sonunda oturuyor , kalbimi alan bir heyecanla ona doğru yürüdüm bu hayatta nasıl böyle sınanabiliyordum anlamış değilim. Ona doğru geldiğimi gören Cenk ayaklanıp düz bir ifadeyle bana baktı "kusura bakmayın ben sadece sizi eşime benzettiğim için bu şekilde bir tepki verdim özür dilerim." Dedim kısık ses tonuyla , Cenk mahçup bir şekilde güldü ...gülümsemesi , dişleri , badem gözleri hepsi Akın'ı andırıyordu . "Anlıyorum , bir anda karşımda böyle bir tepki beklemediğim için ne diyeceğimi bilemedim. ." Diye bana doğru tekrar elini uzatıp "ben Cenk Kurt."Diye tekrar adını bastırarak söyleyince uzatılan eli sıktım , elindeki sıcaklık kalbimi heyecanlandırmıştı bunu belli etmemeye çalışıp "Cemre Mertoğlu , tanıştığıma memnun oldum." Dediğim de Cenk kısaca bana baktıktan sonra hemen toparlanıp "memnun oldum Cemre hanım. Şey müsaitse oğlunuzu görebilir miyim?" Diye sorunca "tabii lütfen." Diye önden ona yol verdim o da hemen odadan içeri girip elinde ki poşeti Berke'ye doğru uzatıp "merhaba Berke , ben Cenk. Nasılsın bakalım ." Diye onunla konuşunca Berke de en az benim kadar özlemle Cenk beye bakıyordu , gözlerinde ki gizli heyecanı görüyordum eminim ki karşısında ki ben Akın'ım dese ona kocaman sarılırdı. Oğlumun bu bakışlarına dayanamayıp hızla odadan çıktım. Tuvalete giderek yüzümü iyice yıkayarak aynadan kendime baktım ; yıkılmış bir adet Cemre! Aynada ki bu halime güldüm kafayı yemiştim resmen Akın 5 yıl önce öldü gözlerimin önünde onu toprağa koydular ben nasıl ... nasıl böyle bir hata yapabilirim ki ! Ama haklıyım kim benim yerimde olsa aynı tepkiyi verirdi buna eminim. Derince soludum Cenk beyin karşısında sağlam durup duygularımı ona yansıtmayacağım. Yüzümü silip odaya doğru yürürken Cenk odadan çıkıyordu hızla ona doğru yürüyerek "gidiyor musunuz?" Diye sorduğumda Cenk bey gülümseyerek "evet Cemre hanım." Diye bana uzunca baktı sanırım bana üzülüyordu "ben oğlunuzla iletişim halinde olmak istiyorum ve bu konuda o da bana söz verdi , şu kartı size vereyim buluşmak istediğinde lütfen bana buradan ulaşın."diyen Cenk bana kartı uzatınca kartı aldım , içimi kaplayan sevinci belli etmeyerek "tabii , teşekkür ederim . Bu arada ben bu şekilde teşekkür edemedim size , isterseniz başka bir zaman.." diye cümlemi bitirmeme izin vermeden " inanın gerek yok Cemre hanım, ben insanlık görevimi yerine getirdim sadece ." Diye kestirip atınca bende üstelemedim sadece tekrar teşekkür ettim. Cenk bir şey demeden hızla hastaneyi terk etti ben sadece arkasından bakmakla yetindim.