Rüya (꿈)

34. Bölüm

Yemekler bittikten sonra ikisi de salona geçti. Yemekler yenmiş, masa da toplanmıştı. Jimin'in ne zaman gideceği belli değildi. O henüz gitmeyi düşünmüyordu ki Seulgi de bunun farkındaydı. Oturdukları koltuklarda garip bir ortamın içindeydiler. Seulgi ellerinin dizlerinin üzerinde birleştirmiş yere bakarken Jimin ise onun dışında her yere bakıyordu.

15 dakika kadar sonra Seulgi ayaklanıp "Bir şeyler içmek ister misin? " diye sordu.

"Hayır. Teşekkür ederim. " diye cevap alınca da kalktığı gibi oturdu. Tekrar o sessizliğe dönmek istemiyordu. Ama ne söyleyeceğini de bilmiyordu.

"Sen yarın işe başlıyorsun o zaman? " dedi Jimin. Seulgi de içinden bir konu açmaya çalıştığı için ona teşekkür etti.

"Evet. Aslında biraz karışık. Her an yurt dışına çıkabilirim. "

Sadece evet diyerek cevap verebilirdi ama Seulgi de konuyu uzatmak istiyordu.

"Neden? "

"Yurt dışında süren bir projemiz var ve ben de onun bir parçasıydım. Neler olacak bilemiyorum. "

"Geldiğine göre burada kalırsın bence. "

"Umarım. "

Ve yine sessizlik başladı. Ama bu seferki uzun sürmedi. Çünkü kapı çalmıştı.

"Birisini mi bekliyordun? " diye sordu Jimin. Kafasını hayır anlamında sallayarak kapıya doğru ilerledi Seulgi. Kapıyı açtığı gibi gözleri de açıldı.

"Ne oldu? Senin yurt dışında olman gerekmiyor muydu? Bir sıkıntı mı var? "

SooJi kendini içeriye doğru atıp salona doğru ilerlerken konuşmaya başladı.

"Başımıza gelenlere inanamazsın. Bütün projeler tamamdı. Toplantılar yapıldı. Her şey hazırlandı ama şirketin bodrum katında başlayan yangın bütün her yeri ele geçirdi. İtfaiyeler, polisler, ambulanslar derken- " Lafını saniyeyle böldükten sonra "Misafirin olduğunu bilmiyordum. " diye devam etti sözlerine SooJi. Jimin ayağa kalkıp selam verdikten sonra "Ben de kalkacaktım zaten. Sizin konular uzun anlaşılan. " diyerek gülümsedi.

"Maalesef öyle ama kalkmana gerek yok. Beraber konuşabiliriz. " dedi SooJi ve "Umarım evde soju vardır. Amerika'daki içkilere hiç alışamadım. " diye devam etti.

"Var getireyim. Jimin sen ister misin? "

Jimin başını olumlu anlamda salladıktan ve Seulgi de mutfağa gittikten sonra "Jimin mi? Biz tanışmış mıydık? Yüzün de tanıdık geliyor. " diye sordu SooJi. Sonra onun cevap vermesine izin vermeden "Şimdi hatırladım. Sen Misun'un sevgilisiydin. İyi de burada ne işin var? " diye yeni bir soru yöneltti.

Jimin'in cevap vermesine izin vermeyen bu sefer Seulgi olmuştu. Bardakları ve şişeleri getirip "Sana anlattığım rüyanın aynısını o da görüyormuş. İlk önce kardeşiyle konuştum ama sonra onunla konuşma fırsatını da yakaladım. Böylece arkadaş olduk. " diye cevapladı.

Arkadaş olduk dediği sırada Jimin Seulgi'ye dönüp baktı. Şu an onun için önemli olan SooJi'nin her şeyi bilmesi değil Seulgi'nin kendisini arkadaşı olarak tanıtmasıydı. Bir yandan da düşünülürse ikisi de sanki aralarında bir şey yaşanmamış gibi davranıyordu.

"Öyle mi? Arkadaş olmanıza sevindim. " dedi SooJi.

İçecekler bardaklara konuldu ve ilk bardaklar içildikten sonra hemen boşluk tamamlandı. SooJi yarım bıraktığı hikayeyi anlatmaya devam etti.

"Yangından etkilenen birkaç kişiyi hastahaneye kaldırdılar. Acil durum toplantısı yapıldıktan sonra herkesin evine dönmesine karar verildi. Bu ortaklık olayını konuşmak için Taeyong da buraya geldi. Babası oradaki durumları halledeceği için yok. Yarın bu projeyle alakalı bütün gün şirkette olacakmış. Büyük bir kriz sonuçta. Nasıl toparlayacaklarını merak ediyorum. Çok zor bir durum. "

"Taeyong'un da geldiğini mi söyledin sen? " diye sordu Seulgi. Bu soru Jimin'i huzursuz etmişti.

"Evet. Buraya geldiğin gün seni havaalanına bıraktığını duydum. Doğru mu? " diyerek gülümsedi SooJi.

"Seni havaalanına mı bıraktı? " diye sordu Jimin.

"E-evet. "

"Zaten ilk karşılaştığımız gün sana ilgisi olduğunu anlamıştım. Yanımıza gelip seninle konuşmak istediğini söyledikten sonra DongMin sizi çok yakın gördüğünü söylemişti. Anlat bakalım aranızda neler oldu? " diye heyecanla Seulgi'ye döndü SooJi. Seulgi ise korkak gözlerle Jimin'in sinirli gözlerine bakıyordu.

"Evet. Anlat bakalım aranızda neler oldu? " diye tekrarladı soruyu Jimin.

"Bir şey olmadı. Yemin ederim. "

SooJi Seulgi'nin koluna vurarak "Hadi ama söyle işte. Neden utanıyorsun? Yoksa öpüştünüz mü? Hı? " diye yeni bir soru sordu. Bu Jimin'in daha da sinirlenmesine neden oldu.

"Hayır öyle bir şey yok. Sadece bu gördüğüm rüyalar gibi o da beni gördüğünü söyledi. Bu konular üzerinde konuştuk. Sonra da bana hoşçakal demek için beni bırakmak istemiş. "

Jimin biraz daha rahatlasa da onu kızdıran yeni cümleler geldi SooJi'den.

"Sabahın 6'sında sana sadece hoşçakal demek için mi gelmiş yani? "

"Bu kadar yeter! Benim biraz hava almam lazım. İzninizle. " diyerek kalktı Jimin. Kendisini evden atıp dışarıya çıktı.

"Ona ne oluyor şimdi? Neden sinirlendi bu kadar? " diye sordu SooJi ama yine cevap almadan kendi konuştu. "Yoksa Jimin'le- "

"Beni burada bekle tamam mı? Geleceğim. " diyerek kalktı Seulgi. Jimin'in peşinden gitti. Evden çıkmadan önce duyduğu tek şey "Evet Jimin'le. " oldu.

Koşar adımlarla sokağa çıkıp etrafına bakındı. Saat geç olduğu için seslenemezdi. Evin önünde arabasının da olmayışı gerçekten gittiğini düşündürmüştü ona ama gitmediğine inanarak yürümeye başladı. Birkaç adım sağına, sonra geriye dönüp de birkaç adım yüzünün dönük olduğu yöne attı. Etrafta kimse yoktu. SooJi evden çıkıp kapının önünden Seulgi'ye seslendi.

"Seulgi!! İçeriye gel hadi! Belli ki gitmiş!! "

'Hem sinirlendiriyor hem de... '

Konuşmaya kendi içinden devam ederek kapıya doğru ilerledi. Kapının önüne geldiğinde bir araba sesi duydu ve arkasını döndüğünde arabadan inen Jimin'i gördü. Koşar adımlarla yanına gitti.

"Dinlemeden nereye gidiyorsun? "

SooJi'nin meraklı bakışları altında konuşmadığını anlayınca Seulgi arkasına dönüp ona eve girmesini söyledi. Eve girdikten sonra da Jimin'e döndü.

"Rüyada da ikiniz yakındınız. Aklımdan bir sürü şey geçti işte. "

"Aklından geçenler yüzünden bana kızamazsın. Gerçekte bir şey yaşanmadı. Yakınlaşmadık, sarılmadık ya da öpüşmedik. Sadece yanından ayrılırken elini sıktım o kadar. "

"Tamam. Özür dilerim. "

"Bir daha olmasın lütfen. Şimdi gitmek istiyorsan gidebilirsin. Kendimi açıkladığıma göre sorun yok. "

"SooJi gidiyor mu? "

"Bilmiyorum. Neden? "

"O gidene kadar ben de gitmeyeceğim. "

"Ya bende kalırsa? "

"O zaman ben de kalırım. "