Her Şeyin Başladığı Yer / Victory Kickoff

5

...Kız, telefon konuşmasını bitirip telefonu kapattıktan sonra etrafına bakınmış fakat onu görememişti.

Ouzou kızın insan olamayacak kadar mükemmel olduğunu düşünürken bir anda kendi davranışları da o düşüncelerin arasına girdi. Asılan yüzü ve hüzün ile bakan gözleri kızı süzmeye devam ediyorken, kız arkasını dönüp ilerlemeye başladı.

"Hayır" dedi kendi kendine. "Bu onu ilk ve son görüşüm olmayacak." Kızı gözden kaybetmeyecek bir uzaklıktan takip etmeye başladığında, nereye gittiğine dair bir fikri yoktu.

Kız yavaş yavaş şehirden, işlek caddelerden, kısaca insanların çoğunlukta olduğu yerden uzaklaşıyordu. Genç oğlan, bir yandan korksa da içindeki duyguyu bastıramıyordu.

En sonunda; oldukça eski, iki katlı, müstakil ve uzun bir süre önce terk edildiği belli olan bir eve geldiler. Ouzou'nun tırstığı belli oluyordu ama gitmek istemiyordu. Buraya kadar gelmişken, kızın peşini bırakmak istemiyordu.

Kız, tekrardan etrafına bakındı. Ouzou'yu fark ettiğinde ise, hiç bir tepki vermeden önüne döndü. Evin kapısına ulaşınca siyah sweat-shirtünün cebinden anahtarını çıkardı. Tekrardan etrafına, daha doğrusu dağınık saçları olan o kızıl gözlü çocuğa,  baktı.

Onu gördüğünü belli etmeden, kapıyı açıp içeri girdi. Bilerek kapıyı tam kapatmadı.

Ouzou, kızıl gözleri ile evi süzdü. Burayı biliyordu. Burası lanetli bir ev olarak biliniyordu.

Yutkundu ve eve daha da yaklaştı. Tırstığını belli etmek istemiyordu.

Açık kalan kapıyı iyice itti ve içeriye göz gezdirdi. Karanlıktı fakat o kadar da korkutucu değildi.

Ouzou etrafı incelerken klişe filmlerdeki gibi kapı arkasından kapanmadı.

Hemen karşısında duran dar merdiven, evin merkezi konumundaydı. Alt katın iki tane koridoru vardı ve iki koridor da merdivenin ilerisinden başlıyordu.

Genç oğlan içeriye bir kaç adım daha atıp merdivenlere ulaştığı anda, kime ait olduğunu bilmediği narin bir bedenin altında buldu kendini.

Oraya kadar takip ettiği kız, elindeki bıçağı tam onun göğsüne saplayacak şekilde duruyordu. Üstüne çıkmış, zarif bedeninden beklenmeyecek bir güç uygulamıştı genç oğlana.

Bıçağı çekmeden, yavaşça yüzünü onunkisine yakınlaştıran genç kız, tıslayarak konuştu.

"Sen kimsin ve beni neden takip ediyorsun."

Ouzou korkarak yutkundu. Takip ettiği kız zarif, narin ve inceydi. Şimdi ise karşısında psikopat bir seri katil var gibi görünüyordu.

"Buraya. Kadar. Beni. Neden. Takip. Ettin?!" Kız sinirle yeniden konuştuğunda, Ouzou ne yapacağını bilemiyordu.

Ölmek belki bu hayattaki en büyük korkusuydu ve o an, kız onu öldürecekmiş gibi gözüküyordu...