My stalker is a Mysterious Dog

LAST CHAPTER/EPILOGUE

ELIANA POV

KABA...yan ang nararamdaman ko ngayon.Nasa kotse kami ni kuya pero waaahhh!!Huhuhu!!!
Nakakatakot yung aura niya>_<

"K-kuya y-yung k-kanina- - - -"

"Sa bahay ka na mag explaine Eliana Destene..manahimik ka muna jan"inis pa ring sabi niya

Huhuhu!!!Sabi ko nga mananahimik na eh...Zipper ko muna si mouth ko*____*

Nakarating na kami sa wakas sa bahay..feeling ko ang layo ng byahe namin kapag galit si kuya..naman kasi ehhh bat ba naisip ko na idamay pa siya?Aishh!!Yari ako neto>_<

Dumoble ang kaba ko ng makarating na kami sa bahay!!!Ayan na!!!!!!!

"Ano yung ginawa mo kanina?"bungad na tanong ni kuya sa akin pagkaupong pagkaupo namin sa sofa..

"Waahh!!Sorry kuya dayle..wala naman sa plano ko yon eh..nadamay ka lang talaga hehehe!!!Ginawa ko lang naman yon para takasan siya"nakapout kong sabi sa kanya

"Bakit mo ba siya gustong takasan?"

"E-eh kasi naman..ayaw ko pa siyang kausapin eh>_<Di pa ko ready na makausap siya"

"Isa ba siya sa dahilan mo kung bakit gustong gusto mo na makauwi dito sa pilipinas?!!"

"Oho..siya nga po"nakayuko kong sabi.

"Ka ano ano mo ba yung lalaking yon?Ha?"

Hindi ako makasagot dahil ako mismo sa sarili ko ay hindi rin alam ang sagot..Ka ano ano ko nga ba siya?Ano nga ba ang papel ng isang King Xavier Shion Delafuente sa buhay ko?

"Bat hindi ka makasagot?Ok let me rephrase my question...Do you love him?"biglang huminahon ang boses ni kuya.

At dahil sa tanong niyang yon..naging madali na sa aking sagutin yon.

"Yes..i love him"napapikit pa ako ng mata dahil sa pag aakala kong sesrmonan niya ko ng todo pero mali ang akala ko...

"If that's the case...bat di mo siya hinayaang kausapin ka?"

"Inunahan kasi ako ng takot...takot na maulit na naman yumg dating sakit na naramdaman ko"naiiyak na naman ako..kaasar kasi si kuya eh!!!Bat kailangan pa ng ganito>_<

"Sinadya niya ba na saktan ka?Ginusto niya ba na iwan ka?"

"Hindi naman kuya...nung mga panahon kasing yon ay wala siyang maalala eh..nakalimutan niya ako ng di sinasadya..sa mga panahong yon sinolo ko lahat ng hirap na naramdaman ko..Pero sa kabila ng lahat ng ginawa niya kuya ay hindi ako nagtanim ng galit sa kanya"

"O yun naman pala eh...Alam mo El..Wag kang matakot na tanggapin ulit siya..lahat naman ng tao ay nakakagawa ng mali..sabi mo nga nakalimutan ka niya noon...pero nung sandaling nakita ko siya kanina ay parang mahal na mahal ka pa din niya..Give him a change el..wag mo na siyang pahirapan pa...sapat na ang tatlong taon ma hindi ka niya kasama..siguro naman ito na ang tamang panahon para kayo naman ang sumaya"

"Pero kuya..gusto ko siyang bigyan ng leksiyon sa mga nagawa niya.."

"El..sapat na sigurong leksyon yung tatlong taong di ka niya kasama...tapos dinagdagan mo pa nung ginawa mo kanina..ramdam ko yung sakit at pangungulila niya sayo habang tinititigan ka niya..Wag mong hintayin na magsawa siya sa kakahintay sayo dahil baka sa huli ay pagsisihan mo ang desisyon mo"

Napaisip ako sa sinabi ni Kuya, may point naman siya...bat di ko nga ba naisip na pwede siyang magsawa sa kakahintay sa akin?Bakit nga ba hindi ko nalang siya hinayaang magpaliwanag kanina?Hayysstt sumasakit na ang ulo ko sa kakaisip>_<