Hatırlamadığım

6-Just Give Me A Reason

Multimedia bizimkiler 😊 Bölüm parçası Pink- Just Give Me A Reason.Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar,öpüldünüz 😘

-ALİN-

Kıvanç'ın sesiyle düşüncelerden kurtuldum.Ne kadar çok dalıp gidiyordum bu çocuğun yanında.
"Ne dersin olur mu Alin?"
"Tamam olur bi deneyelim bakalım."
Kalkmam için elini uzattı,tutup yerimden kalktığımda ise bırakmadı.Ellerimizi birbirine kenetledi.Biz el ele tutuşuyorduk! O önde ben arkada sahneye doğru yürüyorduk!Ben tabiki gözlerimi ellerimizden ayıramıyordum.Neyse ki düşmeden sahneye varmıştım.Ne vardı bunda bu kadar heyecanlanacak,sadece kalabalığın içinden rahat geçebilmem için bana yardımcı olmuştu.Şarkının müziğini duyduğumda kafamı kaldırdım.Kıvanç bana bakıyordu.Gülümsedi.Bu çocuğun bana gülümsemesini yasaklamam lazım.Bütün dengemi alt üst ediyor.
Ben de hafif gülümseyip söylemeye başladık.Gözlerimi kapatmıştım.Hissederek söylemek için hep böyle yapardım.Son kez nakaratı tekrarlayacağımız zaman gözlerimi açtım.Kıvanç hala bana bakıyordu.Nasıl yani şarkı boyunca beni mi izlemişti?
Just give me a reason,
Sadece bana bir sebep ver
Just a little bit's enough
Sadece birazcık yeterli
Just a second, we're not broken
Sadece bir saniye, biz kırılmadık
Just bent we can learn to LOVE again.
Sadece büküldük sevmeyi yeniden öğrenebiliriz
Oh, it's in the stars,
Oh, o yıldızlarda
It's been written in the scars on our hearts
Kalplerimizdeki yaralarda yazılı
We're Not broken
biz kırılmadık
Just bent we can learn to love again.
Sadece büküldük sevmeyi yeniden öğrenebiliriz.
Şarkı bittiğinde ikimiz de birbirimize bakıyorduk.Alkış sesiyle kendime geldim.İnanamıyorum bu kadar mı beğenilmişti?Ayakta alkışlayanlar,ıslık çalanlar...
Kıvanç yerinden kalkıp bana doğru geldi, yeniden elini uzattı. Hiç tereddüt etmeden tuttum bu sefer.Elimi yavaşça dudaklarına götürüp öptü.Sanırım içim eriyor ya da buna benzer bir şeyler!
"Teşekkür ederim Alin kabul ettiğin için."
"Ben de teşekkür ederim Kıvanç bu çok iyi hissettirdi."
"O zaman sık sık birlikte şarkı söylemeliyiz."
Söyleyelim söyleyelim de benim kalbim buna dayanır mı bilemiyorum.Of! Bana ne oluyor böyle.Saçmalamayı kes Alin!Alt tarafı bi şarkı!Evet kesinlikle ilk defa birinden ilgi gören ergenler gibi davranmayı kesmeliydim!
Gülümsemekle yetindim.Yine elimi tuttu ve masaya doğru yürüdük.
Masaya geldiğimizde Emre,
"Biriyle şarkı söylemeyi sevmediğini sanıyordum Alin."dedi.
Bu neydi şimdi böyle?Hesap mı soruyordu?Peki ben hesap vermek zorunda mıydım?Tabiki hayır, en sevmediğim şeyin hesap vermek olduğunu unutmuş olmalı.
"Hiç de fena değilmiş, sanırım bunu tekrarlayacağım." Dedim Kıvanç'a dönüp gülümseyerek.
"O zaman kendimi şanslı hissetmeliyim."dedi Kıvanç.
"Bence de öyle hissetmelisin Kıvanç. Aramızda sesi en güzel olan Alin'dir ve şu ana kadar hep yalnız söylemiştir.Sen ilksin.'diye atıldı Derin.
Aferin sana Derin anlat böyle her şeyi anlat.Hayır derdim şu çocuğun kendini bir şey sanmasının nedeni olmak.Cevap vermedim ne diyebilirdim ki?Zaten Emre'nin kızgın bakışlarıyla karşı karşıyaydım.Bu çocuğun derdini en yakın zaman da öğrenmeliydim.Sırası gelen sahneye çıkıyordu bizde ona bağıra bağıra eşlik ediyorduk.Arda ve Derin birbirine kaçamak bakışlar atıyordu ve bu benim gözümden kaçmıyordu.Eve gittiğimizde Derin'in bana vermesi gereken uzun bir hesabı vardı.Gecenin sonunda bağırmaktan sesimiz kısılmıştı.Toplanıp çıktık mekandan.Ben etrafta arabama bakınıyordum ama bir dakika biz buraya Kıvançlar'la gelmiştik.Neyse taksi çağırırız diye düşünürken.Kıvanç,
"Alin araba şu tarafta."diye seslendi.
Sanırım buraya birlikte geldiğimizi unutan tek kişi bendim.Çünkü Derin ve Arda arabaya doğru yürümeye başlamışlardı bile.Kıvanç'a doğru yürümeye başladım ben de ama birinin kolumu tutmasıyla duraksadım.
"Sizi ben bırakırım Alin, arkadaşlar yolundan olmasın." Bunu teklif eden tabiki Emre'ydi.Kıvanç'a baktığımda bize doğru yürümeye başlamıştı.Yanıma geldiğinde elimi tutup, bu gece kaç defa elimi tutmuştu bu çocuk?
"Benimle geldi,benimle dönecek."dedi.Bunu söylerken diğer elini yumruk yaptığını farkettim.Sinirlenmiş miydi?
Ben ise bi Emre'ye bi Kıvanç'a bakıyordum.Tek yaptığım bakmaktı.Sanki tek bi kelime etsem bütün sinirlerini benden çıkaracaklar gibi duruyorlardı.Bekledim bir kolum Emre'de bir elim Kıvanç'ta birinin pes etmesini ya da başka birinin gelip beni bu iki inatçı adamın ellerinden kurtarmasını bekledim.