Kabanata 6
Crush
Sobrang ingay pagpasok ko ng room. Alasais trenta pa lang ng makarating ako sa school. At katulad noong isang taon, ako ang pinili nilang maging pinuno ulit ng klase. Lagi naman ako pumapasok ng umaga pero kapag may responsibilidad talaga, parang ang hirap ma-late.
Katulad na lang ngayon, inaantok pa rin ako pero kailangan kong pumasok ng maaga.
Pumunta ako sa unahan pagkatapos kong ilapag ang aking bag sa aking upuan. Sari-saring mga bagay ang pinaggagagawa nila kaya sobrang ingay. Half of the class are singing, some are silently talking at the side, and some are cleaning.
It's been two months since I enter this class. Hindi naman ako nahihirapang makihalubiho kaya madali akong naging kumportable sa kanila. Ang makita na nagsasaya sila ay nagpapa-konsensiya sa akin na patahimikin sila.
"Good morning, Hera!"
Nilingon ko ang pintuan at nakitang pumapasok si Anjhon. Nginitian ko siya at binating pabalik.
Anjhon is one of those friends of Kirby and Eros. Hindi ko na kaklase si Kirby pero lagi ko pa rin naman siyang kasabay pauwi.
"Hoy tumahimik nga kayo. Nakatingin na sa inyo ang President, eh." Sermon ni Anjhon sa mga kaklase naming nagkakasiyahan.
"Hayaan mo sila, Anjhon. Mahaba pa naman ang oras." Sagot ko dahil tumigil sila sa pag-iingay at nag-mukhang mga dismiyado.
Naghiyawan sila na nagparindi sa akin. They are a loud bunch of students. Sobrang iba sa dati kong mga kaklase. Pero kahit gano'n, I always enjoy seeing them this way.
"Woah! Anjhon kasi papansin. Hindi naman siya president."
"Sumali ka na lang dito."
Ngumiti ako at naupo sa teacher's chair sa harapan habang pinagmamasdan ang maiingay kong mga kaklase.
"Hera, may assignment ka?"
Someone poke me at my arms and saw that it is Augustina.
Augustina Mariano is also one of those friends of Eros and Kirby. Naging malapit ako sa kaniya dahil seatmate kami. Sobrang ingay niya.
"Nasa bag ko." Tinuro ko ang bag ko sa upuan at agad siyang naglakad papunta roon.
Augustina is a loud friend of mine. Matalino pero saksakan lang ng katamaran.
Grade nine mold some mature realizations. I'm now fifteen, still young to call myself mature. Pero ang taon na ito sa high school ay iba sa mga nakaraang taon. Maybe it is because I'm growing. I learned that people come and go, people leave and comeback, and also people leave and never comeback. But with all those, friendship will continue to grow as people grow. I gained new friends as I stepped in this room and met new people. I never had assurance of how long will it lasts, but one thing that my past friends taught me is to enjoy the moment while they are with your side.
"Eros," Tawag ko sa halos tatlong taon ko ng kaklase pero kahit kailan ay hindi ako pinaunlakan na kausapin at pansinin.
Kagrupo ko siya sa isang proyekto at ang hirap naman kung hindi ko siya kakausapin tungkol doon. My classmates often wonder why Eros treats me differently. He is so fine with other girls, but with me, no.
Tinaasan niya ako ng kilay nang binalingan niya ako. Nginitian ako ni Anjhon na katabi niya.
"May suggestion ka ba para sa project?" Hindi ko alam bakit ako kinakabahan gayong kilala ko naman itong kinakausap ko.
BINABASA MO ANG
Good Girls #1: Finding Rhyme
JugendliteraturHera Andrea Barrientos, a very typical girl who was born and raised in a city, Manila. A consistent honor student with humility. An almost perfect character to exist, yet, it is really impossible to be perfect. Despite the medals she has, she still...