Good Girls #1: Finding Rhyme

Kabanata 2

Kabanata 2

Build

The wind blew my hair aggressively as we exited the bus. Inayos ko ang nagulo kong buhok at pilit na pinusod kahit hirap na hirap akong gawin iyon dahil sa sobrang hangin. Iginala ko ang aking mga mata sa lugar na pinagbabaan namin ni Mama.

Even though the wind is aggressively kissing the new people it doesn't become a reason to not appreciate the place. Ilang tao lang ang nakikita ko at sobrang payapa ng lugar na ito. The trees that are dancing along with grasses and flowers because of the ruthless wind, the clear sky that gives a very bright mood in the place, the few huts and small concrete houses make the place very simple and peaceful. Binalingan ko si Mama nang nakangiti. Nakatingin rin siya sa harap kanina at napansin ang pagbaling ko ay tinignan niya rin ako nang nakangiti.

"You like it here?" Tanong niya.

Tumango ako na abot hanggang tenga ang ngiti.

"This is my first time to see a place like this. I didn't even know that place like this actually exists." I said, amusement etched in my tone.

"Ito palang una sa maraming magagandang lugar dito sa Anilao. Sa mga kabilang probinsya, mas marami."

Halos maputol ang aking leeg kakalingon sa mga bagay na kanina ko pa nakita at ilan ay bago sa aking mga mata. Sumakay kami ni Mama sa isang tricycle patungo sa aming bahay. Throughout the ride, I can't take my eyes off in the places we passed. I'm very mesmerized by how beautiful this province is. Nagkaroon man kami ng ilang pag-aaral tungkol sa iba't-ibang probinsiya at lugar sa Pilipinas, kasama ang Iloilo, iba pa rin pala talaga kapag personal mo na itong nakita. Pictures can't even capture the real beauty of it.

Excitement is starting to rise. Halos ituro ko kay Mama ang lahat ng nadadaanan namin at tinatanong kung ano iyon. Ilan ay nasasagot niya at ang ilan ay hindi.

"Matagal na panahon na rin simula nang umalis ako dito. Maraming nagbago pero hindi ko rin akalain na ganito kaganda ang madadatnan ko sa muli kong pagbabalik kasama ka." Sagot niya nang tinanong ko siya kung ganito na ba ang lugar simula pa noon.

I grew up in a city, I have never been to any provinces and I always see and hear that provinces are way better than cities. I am very curious before about how it becomes better than a city not until I came here and see this place. Sobrang layo talaga ng isang siyudad sa isang probinsiya. There is more peacefulness here than in Manila.

Nakadaan kami sa isang sea side habang sakay ng tricycle. Halos lumabas ako ng tricycle nang makita kung gaano ka-asul ang kulay ng dagat at kung gaano kalawak iyon. I've been to the sea side of Manila Bay, maganda doon, pero wala na atang papantay sa dagat na nakikita ko ngayon.

"Ma! Ang ganda!" Namamangha kong isinatinig iyon sa ina kong nasa tabi ko lang.

Nginitian ako ni Mama at hinaplos ang aking buhok na unti-unti na ring kumakawala sa pagkakapusod. Sa sobrang lakas ng hangin ay hindi kinaya ng pusod ko ang hampas ng hangin. It is summer yet the wind blew like it's not.

"Sa hotel na pagtatrabuhan ko ay kita ang dagat na ito. Ipapasyal kita doon kapag nagkaroon tayo ng oras."

Maligaya akong ngumiti at muling binalingan ang paraisong nakikita.

My kid side finally showed up this time. Dahil para akong bata na bagong bago sa lahat ng nakikita ko.

I'm aware that there are still more beautiful places than Manila, but I never thought that I will be able to see it at this age. Akala ko ang Manila na ang magiging tahanan ko habang buhay.

Halos isang oras kami sa byahe bago kami nakarating sa isang barangay. Umapak ako sa isang sementadong kalsada at tinulungan ang driver ng tricycle na ibaba ang aming gamit.